Μου αρέσει το Crust-punk που δίδαξαν μπάντες, όπως οι Discharge, η μετεξέλιξη του στη Σουηδία, με την έκρηξη των Anticimex και των Skitsystem, που οδήγησαν στην death-ίλα των Disfear και σαφώς και ο τσαμπουκάς συγκροτημάτων, όπως οι αγαπημένοι μου Behind Enemy Lines!
Και για αυτό το λόγο, αγκαλιάζω με αγάπη, προσπάθειες σαν αυτή που τώρα κάνει παρέα στην ακοή μου. Και διαβάζοντας και τη σύνθεση της μπάντας είμαι ακόμα πιο σίγουρος ότι μιλάμε για κάτι δυνατό και άρτιο μουσικά.
Οι κύριοι ονομάζονται Primate και μας χαιρετούν από την άλλη άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού, από την πόλη των ΗΠΑ, γνωστή ως Ατλάντα. Οι άνθρωποι που απαρτίζουν την ομάδα αυτή είναι γνωστοί σε πολλούς από εμάς. Στα φωνητικά βρίσκεται ο Kevin Sharp (Brutal Truth), στην κιθάρα ο Bill Kelliher (Mastodon), με μέλη των The Despised (οι οποίοι πλέον δεν υφίστανται) να συμπληρώνουν την πεντάδα (Shayne Huff– τύμπανα, Dave Whitworth– μπάσο, και Mike Brennan– κιθάρα).
10 κομμάτια με συνολική διάρκεια 20 λεπτών, σου δίνουν από την αρχή μία ιδέα του τι ταχύτητες ακολουθούν. Το εναρκτήριο τραγούδι και ομώνυμο “Draw back a stump”, με αισθητική Hatebreed και skate-ογόνους ρυθμούς που φέρνουν στο νου Suicidal Tendencies και D.R.I. σε αρπάζει κατευθείαν από το σβέρκο και δε σε αφήνει κάτω ποτέ! Με το ίδιο στυλ και με μελωδία στις κιθάρες, χωρίς καν ανάσα περνάει στο “Global Division” που τελειώνει με τον Sharp να ζητά ησυχία (“Σσσσσς”) και ένας Mötörhead-ικός τυμπανισμός ξεκινάει το “Hellbound” (στο οποίο διακρίνω το αγαπημένο μου κομμάτι στο δίσκο). Αφού η πρώτη ενότητα τελείωσε ο ήχος αφού περνάει για ένα δεύτερο από τη σιωπή μπαίνει σε μια αργή Mastodon εισαγωγή, που βέβαια δεν κρατάει για πολύ στο “Silence of Violence”, να και σε κάποιο σημείο μυρίζει Sabbath.
Λοιπόν για να μην πλατειάζω, οι Primate σε αντίθεση με άλλες μπάντες του είδους, έχουν πιο μελωδικά σημεία στις κιθάρες, που θυμίζουν punk rock παιγμένο από παιδιά του Lemmy και σε κάποια σημεία ο Kevin το πάει λίγο σε grind για να θυμίσει σε όλους από που κρατάει η σκούφια του!
Όμορφη κυκλοφορία για μια ακόμη φορά από τη Relapse! Μπορείτε να το εμπιστευτείτε και ας έχει για εξώφυλλο ένα χιμπαντζή.
627 
