Υπάρχουν μεταβλητές σε κάθε live show που επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα και λειτουργούν ανεξάρτητα από την ποιότητα που συνεπάγεται η πραγματική μουσική παράσταση.
Υπάρχει το αναπάντεχο και το έργο των μηχανικών ήχου στο παρασκήνιο. Υπάρχει ο χώρος, που μπορεί να είναι μικρός, μεγάλος, σκοτεινός, δύσοσμος, στριμωγμένος, κρύος ή ζεστός. Και υπάρχει και ο κόσμος. Στην προκειμένη περίπτωση είχαμε στον γνωστό χώρο του Gagarin αρκετό ως πολύ κόσμο, αφόρητη ζέστη που δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος, και έναν ήχο που έσπαγε τύμπανα.
Με καθυστέρηση 20 λεπτών από την προγραμματισμένη ώρα, στις 21:50 στην σκηνή ανέβηκαν οι Θεσσαλονικείς Balarom Trio, ύστερα από επιλογή του ίδιου του David Eugene Edwards.
Οι 3 συμπαθείς φυσιογνωμίες χρησιμοποίησαν τρομπέτα, καβάλ, πλήκτρα, ούτι, κρουστά για να μας παρουσιάσουν ένα μείγμα Βαλκανικής παραδοσιακής μουσικής και μοντέρνας jazz. Αν και καλοπαιγμένο, κούρασαν το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού, κρίνοντας από τα σχόλια και τις αντιδράσεις των γύρω μου.
Έπειτα από ένα βαρετό 40λεπτο περίπου και ενώ το ρολόι έδειχνε ήδη 22:50 ήρθε η σειρά των Υφαντών για να πάρουμε λίγο τα πάνω μας προσδοκώντας σε μια πολύ καλή βραδιά. Πριν από αυτή την παράσταση, η εμπειρία μου με τα τους Woven Ηand ήταν η ακρόαση των άλμπουμ της μπάντας και η παρουσία μου σε δύο προηγούμενα live με κύριο άξονα την εκπληκτική εμφάνιση τους πριν από 2,5 χρόνια περίπου στο An. Μια μυστηριακή βραδιά που πλησίασε τη θρησκευτική ατμόσφαιρα, με τον Eugene οκλαδόν σε ολόκληρο το live και με τις επιλογές των τραγουδιών να μας καθηλώνουν. Έτσι δεν ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα ακολουθούσε… μια επίθεση αρκετών decibel!
Στα πρώτα 2-3 κομμάτια ο ήχος ήταν μέτριος και δεν βοηθούσε να ακουστεί η φωνή, ενώ τα όργανα ακούγονταν τόσο εκκωφαντικά και παραμορφωμένα, ήχος που άγγιζε τα όρια του metal! Στην συνέχεια βελτιώθηκε αλλά η σχεδόν μεταλλική επίθεση συνεχίστηκε μέχρι το τέλος. Αυτό το γεγονός πραγματικά παραξένεψε τους περισσότερους και πολλοί δικαιολογημένα ξενέρωσαν, γιατί χάθηκε η μαγική ατμόσφαιρα που υπάρχει στα άλμπουμ και που ζήσαμε σε παλιότερα live της μπάντας από το Ντένβερ. Ίσως αυτό να ήταν η αιτία που σε συνδυασμό με την αφόρητη ζέστη πολλοί άρχισαν να αποχωρούν 20 λεπτά πριν από το τέλος της συναυλίας… η οποία δεν κράτησε πολύ, αφού ξεκίνησε 10 λεπτά πριν τις 11 και που μαζί με το encore τελείωσε στις 12:08, δηλαδή κράτησε με το ζόρι 80 λεπτά.
Το setlist στηρίχθηκε κυρίως στις τελευταίες τους κυκλοφορίες, και σε κομμάτια που θα περιλαμβάνονται στην νέα τους δουλειά η οποία θα κυκλοφορήσει σύντομα (αυτό είναι κάτι που ίσως δικαιολογεί τον πιο σκληρό τους ήχο), ενώ από τα πρώτα άλμπουμ παίξανε μόνο τα “The Speaking Hands” και “Tin Finger” από το “Consider the Birds”. Η απόδοση της μπάντας κυμάνθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα και με τον πιτσιρικά μπασίστα να ξεχωρίζει όχι για το παίξιμο του, αλλά για την Ινδιάνικη φυσιογνωμία, την κινητικότητα, και τα παιχνίδια του με το κοινό.
Δυστυχώς ο Eugene ενώ είχε καλές στιγμές, φάνηκε αυτή την φορά να το κάνει σαν αγγαρεία. Εν κατακλείδι η βραδιά μπορεί να χαρακτηριστεί ως και απογοητευτική.
Woven Hand setlist:
Glistening Black (new song)
Beautiful Axe
Long Horn (new song)
King O King (new song)
Speaking Hands
Winter Shaker
Sinking Hands
Kingdom Of Ice
Tin Finger
A Holy Measure
In The Temple (new song)
His Rest
Maize (new song)
Kicking Bird
As Wool (new song)
Photos: Ελένη Λιβεράκου
497 
