Ωραία… τι έχουμε εδώ; Συνταγή επιτυχίας, με υλικά δοκιμασμένα για τρίτη φορά.
Οι Hellyeah συνδυάζουν: το νότιο ήχο που όλοι μας αγαπήσαμε μέσα από τους Pantera, των οποίων ο drummer, Vinnie Paul, τη δύναμη των Mudvayne, αφού έχουμε στα φωνητικά τον Chad Gray και στην κιθάρα τον Greg Tribbet, την ορμή των Nothingface, υπό τη μορφή του κιθαρίστα, Tom Maxwell, συν τη βαρύτητα του μπάσου των Damageplan, Bob Zilla.
Μουσική τεστοστερόνη για ένα ποδοσφαιρικό ημίχρονο, που κάνει εμάς τους Έλληνες τα βλασφημούμε για μια ακόμη φορά που δεν είδαμε live τους Pantera. Τρίτη, κατά σειρά, δουλειά των Τεξανών, που από ότι φαίνεται θα λάβει καλές κριτικές παγκοσμίως και θα πουλήσει, νομίζω αρκετά καλά στην πατρίδα μας, όπως και ο προκάτοχος της, με τον τίτλο “Stampede”.
Περιέχει κομμάτια μεταλλικών μεγατόνων, όπως το ομώνυμο “Band of brothers” και πιο ευκολόπιοτα hit, σαν το “Drink Drank Drunk”, που σίγουρα θα κάνει τους Metalheads να πιουν μια μπίρα παραπάνω στο άκουσμα του. Ηρεμούν κιόλας στο “Between You and Nowhere”, που θα μπορούσε να θεωρηθεί μια power ballad και σίγουρα κάποιος ερωτευμένος “κάφρος” θα το αφιερώσει στο αντικείμενο του πόθου του. Η ηρεμία όμως δεν κρατάει πολύ, αφού τα αδυσώπητα κοπανήματα του Vinnie στο ξεκίνημα του “Call it like I see it”, θα τον κάνει να ξεχάσει το έρωτα και να πιει λίγο παραπάνω.
Ο δίσκος είναι δυνατός από την αρχή ως το τέλος του και, σίγουρα, δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι για να σας πείσω. Θεωρώ ότι από μόνοι σας θα το τσιμπήσετε! Όπως και να’ χει είναι δίσκος με τον Vinnie Paul Abbott μέσα!
Rock On, Band of Brothers!
615 
