Εν αναμονή της πολυσυζητημένης εμφάνισης των Devildriver στη σκηνή του Κύτταρου, λίγη ώρα αφού οι πόρτες του venue άνοιξαν για να υποδεχτούν το κοινό του Αμερικανικού σχήματος, η κοσμοσυρροή ακόμη μαινόταν με μόλις είκοσι περίπου άτομα διασκορπισμένα εντός και εκτός του club. Τα τρία supporting ονόματα ανακοινώθηκαν, για πολλούς, εκ των υστέρων κι έτσι δεν υπήρχε η ανυπομονησία για τη παρακολούθηση τους.
Πρώτο απ’ αυτά ήταν το Κυπριακό σχήμα Sonik Death Monkey στους οποίους κατά το ήμισυ κυριαρχούσε ο ενθουσιασμός, κατά τα άλλα όμως νικούσε η αμηχανία. Ένα μικρό θέμα στο οποίο δεν βοήθησε ούτε στο ελάχιστο το εξίσου λίγο κοινό που παρευρίσκονταν αφού περιορίστηκε σε πηγαδάκια με συζητήσεις που διακρίνονταν και κατά τη διάρκεια που η μπάντα έπαιζε.
Πράγμα δύσκολο αφού ο ήχος των Κύπριων ήταν αρκούντως δυνατός και ευχάριστα καθαρός ευνοώντας τις πολύ καλές τους κιθάρες που όριζαν ένα set καλών riffs και όχι τόσο solos αφού αυτά ήταν περιορισμένα. Το ύφος τους ταίριαζε απόλυτα στο metal των Devildriver, κάτι που ίσχυσε και για όλα εν τέλει συγκροτήματα. Συμπερασματικά λοιπόν έγινε καλή επιλογή των opening acts αν και λίγο “πολλά” τα τρία ονόματα. Προς το τέλος, και καθώς οποιοσδήποτε θα σκεφτόταν πως οι Sonik Death Monkey δεν ήρθαν ως εδώ για να παίξουν 20’, άνθρωπος της διοργάνωσης τους υπέδειξε το τελευταίο τους τραγούδι κι έτσι, μάλλον σύντομα, αποχώρησαν απ’ τη σκηνή υπό χαλαρά χειροκροτήματα.
Με καλή εντύπωση απ’ όλα τα μέλη του Κυπριακού σχήματος, σε όσους έδωσαν προσοχή τουλάχιστον, ο χώρος του Κύτταρου αραίωσε όταν ο περισσότερος κόσμος βγήκε ώστε να περιμένει το επόμενο συγκρότημα υπό τη δροσιά του βραδινού αέρα. Πραγματικά, στο εξωτερικό του club υπήρχε αρκετός κόσμος ώστε μια συναυλία σε πολύ μικρότερο venue να δείχνει ικανοποιητικά πορευμένη.
Λίγο μετά ανέβηκαν στη σκηνή οι One of These Days που για κάποιο λόγο συγκέντρωσαν πολύ γρήγορα αξιοσέβαστο ποσοστό παρευρισκομένων μπροστά από τη σκηνή. Αν κι ο ήχος τους δεν παρέκλινε με το “intro” της βραδιάς, τα φωνητικά δυστυχώς δεν έχαιραν ίσης προσοχής κι έτσι απλούστατα χάθηκε η δυναμικότητα ολόκληρου του set της μπάντας. Η κινητικότητα του frontman και λιγότερο των μουσικών που τον πλαισίωναν κράτησαν σε ανεβασμένο επίπεδο το ενδιαφέρον του κοινού αλλά το προαναφερθέν “ελάττωμα” δεν έπαψε να βλάπτει την εμφάνιση τους.
Τα κομμάτια που παρουσίασαν οι One of These Days ήταν δυναμικά, γρήγορα και εύκολα για το, όσο γίνεται, νεότερο κοινό που τους άκουσε οπότε και η ώρα τους στη σκηνή πέρασε ευχάριστα. Μετά το κλείσιμο τους το club ήταν ήδη καλά γεμάτο με λίγους αυτούς που ακόμη περίμεναν πίσω από την είσοδο. Ξανά με μικρή αναμονή, οι SlavEATGod ξεκίνησαν με τη σειρά τους.
Το συγκρότημα κλείνει πέντε χρόνια ύπαρξης φέτος και στη σκηνή του Κύτταρου έδειξε τους λόγους για τις καλές αναφορές σε πολλά και διάφορα μέσα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Ως προς τον ήχο των φωνητικών οι SlavEATGod δεν είχαν πρόβλημα με τον γενικότερο ήχο τους να είναι αρκετά ογκώδης και θετικός.
Η επικοινωνία τους με τον κόσμο θα μπορούσε να είναι καλύτερη όμως ακόμα κι έτσι το κοινό φάνηκε να το απολαμβάνει περισσότερο από τα group που προηγήθηκαν και φυσικά “ψήθηκε” ακόμα πιο πολύ για τους headliners του event.
Οι οποίοι headliners έφτασαν στη χώρα μας ενάμισι χρόνο μετά τη κυκλοφορία του νέου του δίσκου υπό την ονομασία “Beast”. Το πέμπτο αυτό album των Αμερικανών έπιασε πολύ καλές θέσεις στα τοπικά charts και με τη χάρη του ονόματός του ήρθε να τους αντιπροσωπεύσει.
Ο ήχος δεν ήταν τέλειος, ήταν όμως ο καλύτερος της βραδιάς κι επίσης ιδιαίτερα δυνατός και στρωμένος. Ότι έπρεπε δηλαδή για να διασφαλιστεί η άψογη εκτέλεση των κομματιών που το παρευρισκόμενο κοινό που γέμισε το Κύτταρο (σε σημείο που απλώς δεν ασφυκτιούσε) καταβρόχθισε ανταποδίδοντας με ατελείωτα sing alongs και headbanging. Κρίμα που αυτό σπάνιζε όλο και περισσότερο όσο πιο πίσω βρίσκονταν κανείς με μαθηματική μάλιστα ακρίβεια.
Η εμφάνιση αυτή των Αμερικανών άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, καθώς και η γενικότερη παρουσία τους, απ’ τη στιγμή κι όλας που πάτησαν πόδι έξω από το club όπου τους υποδέχτηκαν ορισμένοι οπαδοί. Αν και η αφόρητη ζέστη, την οποία ο κλιματισμός του χώρου πολέμησε καλά, θα μπορούσε να αφαιρέσει κάθε ίχνος ενδιαφέροντος, οι Devildriver μετέτρεψαν τη βραδιά σε καυτή, με την καλή έννοια.
Photos: Κωνσταντίνα Μαρίνου
ΥΓ ευχαριστούμε το Νίκο και το greekrebels.gr
416 
