Σε μία περίοδο που οι δυσάρεστες σκέψεις και το απαισιόδοξο κλίμα κυριαρχούν στην ατμόσφαιρα, έρχεται ένα event σαν το Ejekt Festival 2012 και σε κάνει να ξεφύγεις, ανεβάζοντας την διάθεση σου ψηλά. Ένα θετικό περιβάλλον προσπάθησε να δημιουργήσει η Detox και τα κατάφερε με το line-up που διάλεξε και κυρίως την δυναμική παρουσία των Kasabian.
Με θέα την Μαρίνα Φαλήρου, το μεγάλο χώρο της Πλατείας Νερού, τον καταγάλανο ουρανό και μοναδικό μειονέκτημα την υψηλή θερμοκρασία, το Ejekt Festival άνοιξε τις πόρτες του για άλλη μία χρονιά ώστε να φιλοξενήσει το ελληνικό κοινό που όσο πέρναγε η ώρα αυξανόταν.
Την αρχή έκαναν οι Έλληνες Wheatman, για τους οποίους ήταν η πρώτη live εμφάνιση στην καριέρα τους. Παρουσιάζοντας μερικά από τα τραγούδια τα οποία θα ακούσουμε στον πρώτο τους δίσκο που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο καλοκαίρι, οι Wheatman απέδειξαν πως υπάρχουν ακόμα ελπίδες για την εγχώρια μουσική σκηνή. Ουσιαστικά, η εικόνα τους στο Ejekt ήταν ιδιαίτερα χαλαρή και ο ελάχιστος κόσμος στην αρχή μπορεί να μην βοήθησε αλλά τα κομμάτια που έπαιξαν έδωσαν μία πρώτη εικόνα για το τι να περιμένουμε από το συγκεκριμένο band τους μήνες που μας έρχονται.
Με την αποπνικτική ζέστη να συνεχίζεται, οι Βέλγοι Customs αποφάσισαν να κάνουν την εμφάνιση τους με κοστούμια, κάτι που όπως λένε οι ίδιοι το συνηθίζουν. Ελάχιστοι γνώριζαν τους Customs πριν τους δουν live στο Ejekt διότι είναι ένα ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο group. Ακόμα όμως και όσοι δεν τους γνώριζαν παρατήρησαν αμέσως την ομοιότητα τους με τους Interpol και ίσως τους Editors. Όχι άδικα φυσικά αφού ο indie/rock και post-punk ρυθμός των τραγουδιών Matador, Your Roses και Harlequins δικαιολογεί αυτή την σύγκριση. Έχοντας δημιουργήσει ήδη ένα μεγάλο όνομα στην χώρα τους, ευελπιστούν πλέον η φήμη τους να ξεφύγει από τα σύνορα της χώρας τους και το Ejekt ήταν ένας καλός τρόπος να το κάνουν με το ελληνικό κοινό να δείχνει το ενδιαφέρον του.
Η Emma Richardson ήταν η μοναδική κοπέλα ανάμεσα στα σχήματα που συμμετείχαν στο Ejekt Festival 2012 και ήταν αυτή που τράβηξε την προσοχή όσων δεν γνώριζαν τους Band Of Skulls. Ξεκινώντας με το Sweet Sour, ο Russell Marsden και η Emma Richardson ήθελαν να δείξουν πως δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα τραγούδια τους έχουν χρησιμοποιηθεί σε σειρές και ταινίες όπως το True Blood και το Twilight: New Moon.
Το setlist περιείχε κυρίως νέα κομμάτια μαρτυρώντας την πρόθεση της μπάντας να κάνει γνωστό στο κόσμο το νέο τους album. Η σκηνική παρουσία τους δεν ήταν ότι καλύτερο και φάνηκε από την μηδενική σχεδόν επαφή τους με τον κόσμο. Ωστόσο, οι Band Of Skulls έδωσαν ένα πολύ έντονο ύφος στο καλοκαιρινό απόγευμα της 27ης Ιουνίου παρόλο που ο ανοιχτός χώρος δεν ευνοούσε το μουσικό στυλ των τραγουδιών τους.
Η στενή συνεργασία του Miles Kane με τον Alex Turner, τον frontman των Arctic Monkeys, οι φωνές τους που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικές αλλά και ο βρετανικός αέρας του Miles μαζί με την βοήθεια των Jay Sharrock, Ben Parsons, Phill Anderson και George Morans έδωσαν την κατάλληλη ώθηση στο κόσμο για μία indie rock βραδιά. Η φοβερή σκηνική παρουσία του Miles Kane και η επικοινωνία του με τον κόσμο έφερνε στο μυαλό μας την εικόνα του Alex Turner δίπλα του την ίδια στιγμή.
Ο ίδιος ο Miles Kane λόγω της αύρας και της ενέργειας του μας έκανε να θέλουμε να δούμε αμέσως μετά τον Alex Turner επάνω στην σκηνή. Το ελληνικό κοινό βρέθηκε να τραγουδάει μαζί του τραγούδια όπως το KingCrawler (ότι πρέπει για sing-along), Come Closer, Inhaler και Re-Arrange. Αν ο Miles Kane είχε παίξει 1-2 τραγούδια από Last Shadow Puppets ίσως να ενθουσίαζε τον κόσμο ακόμα παραπάνω. Συνολικά, ο βρετανός star πρόβαλλε με δυναμικό τρόπο το First Of My Kind EP δύο μήνες μετά την κυκλοφορία του και ο κόσμος είχε την ευκαιρία να τον δει σε μία σημαντική στιγμή της καριέρας του. Αναμένουμε περισσότερα από τον Miles Kane τους επόμενους μήνες και ελπίζουμε στο δεύτερο album των Last Shadow Puppets.
Μετά τον Miles Kane, η προσέλευση του κόσμου άρχισε να αυξάνεται ραγδαία. Κάτι όχι και τόσο παράξενο αφού οι James είναι γνωστοί για την απήχηση που έχουν στην Ελλάδα. Εξαρχής, η προσθήκη τους στο line-up του Ejekt φαινόταν άτοπη. Η συνολική παρουσίαση τους στην Πλατεία Νερού δεν τους δικαίωσε και αυτοί που απόλαυσαν το show τους ήταν σίγουρα οι φανατικοί τους μόνο καθώς τα κομμάτια που έπαιξαν δεν ήταν τα δημοφιλέστερα τους με τις γνωστές εξαιρέσεις του Sometimes, Senorita και Getting Away With It.
Παρόλα αυτά, κράτησαν μία ισορροπία ανάμεσα στα hits και τα λιγότερα διάσημα τραγούδια τους. Από την άλλη, ο όχι και τόσο καλός ήχος σίγουρα έφερε κακά αποτελέσματα για την παρουσία τους στο Ejekt. Όσοι είχαν μεγάλη αγωνία για την εμφάνιση των Kasabian, σίγουρα θα κουράστηκαν αρκετά με τους James αφού μετά τον εκρηκτικό Miles Kane η αλλαγή σε ένα πιο ρομαντικό κλίμα έπεσε βαριά.
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο για το οποίο προκλήθηκε το μεγαλύτερο hype γύρω από το Ejekt Festival 2012. Ένα από τα μεγαλύτερα βρετανικά συγκροτήματα της σύγχρονης μουσικής σκηνής έκανε την εμφάνιση του για πρώτη φορά στην Ελλάδα και το κοινό τους αγκάλιασε όσο περισσότερο γινόταν. Ο Tom και η παρέα του το έπαιξαν εκ του ασφαλούς ξεκινώντας με το Days Are Forgotten που είχε ακουστεί αρκετά το περσινό καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Το βρετανικό συγκρότημα γνωρίζει τι περνάει η Ελλάδα ως χώρα τον τελευταίο καιρό και για αυτό το λόγο ο Tom Meighan αφιέρωσε το Where Did All The Love Go σε όλους τους Έλληνες. Ύστερα, ο Tom αποχώρησε για λίγα λεπτά από την σκηνή, αφήνοντας τον Sergio Pizzorno να ερμηνεύσει το Take Aim όπως εκείνος ξέρει καλύτερα.
Αυτό που επιβεβαιώθηκε με την εμφάνιση των Kasabian είναι πως η Ελλάδα και ειδικά το νεανικό κοινό τρέφει μεγάλη αγάπη για αυτούς και αυτό αποδείχθηκε από την τρομερή ενέργεια που μετέδιδε ο κόσμος με τον ασταμάτητο χορό τους! Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το καπνογόνο (Alan Wake’s American Nightmare κανείς;) που άναψε κάποιος κατά την διάρκεια του Club Foot με αποτέλεσμα να επικρατεί πανικός και όλοι να ενδίδουν στην καταιγιστική ατμόσφαιρα που είχαν διαμορφώσει οι Kasabian. Θέλοντας να επεκτείνουν αυτό το χορευτικό κλίμα, τα κομμάτια Re-Wired, Empire και Fast Fuse ήταν ότι πρέπει για την συνέχεια. Οι Kasabian είχαν βάλει φωτιά στην Πλατεία Νερού. Άρα τι πιο αντιπροσωπευτικό από το Fire για το κλείσιμο του setlist;
Το ελληνικό κοινό όμως δεν ήθελε να τελειώσει όλο αυτό το υπερθέαμα στην Πλατεία Νερού και ο Tom Meighan το κατάλαβε και ήθελε να δείξει ότι το απολάμβανε και ο ίδιος. Για αυτό το λόγο, αφού όλο το υπόλοιπο group είχε αποχωρήσει, εκείνος έμεινε για λίγο ακόμα επάνω στην σκηνή τραγουδώντας το She Loves You των Beatles. Κάπως έτσι τελείωσε το φετινό Ejekt, στις 2 τα μεσάνυχτα υπό το φως του φεγγαριού, με την παρουσία των Kasabian να είναι η καλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί στην ιστορία του festival.
Αυτό που συμπεραίνει κανείς είναι πως το φετινό Ejekt Festival, με βάση πάντα τα δεδομένα στα οποία έχει συνηθίσει το ελληνικό κοινό, ήταν ένα από τα καλύτερα μουσικά events για το 2012. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε συγκροτήματα τα οποία είναι σε μία τρομερά καλή πορεία της καριέρας τους όπως οι Band Of Skulls, Customs και φυσικά οι Kasabian. Αδιαμφισβήτητα, η ιδιαίτερα ποιοτική εικόνα του φετινού Ejekt αλλά και το πως αγκάλιασε ο κόσμος αυτό το event αφήνει υποσχέσεις για ακόμα καλύτερες εμπειρίες στο μέλλον.
Δημήτρης Τσορβάς
551 
