Είναι απίστευτα διασκεδαστικό να μελετάς την ιδιοσυγκρασία ενός λαού και όταν αυτό έχει να κάνει ακόμα περισσότερο με τον τρόπο που φέρονται και αποδίδουν στην μουσική αυτό γίνεται ακόμα πιο συναρπαστικό.
Σουηδία 2012, ένα φρεσκότατο άλμπουμ παίρνει τον χώρο που του αξίζει μέσα στην καθαρόαιμη ροκ σκηνή, που αν και στον βορρά, μια γεύση από ζεστό αέρα, και άμμο στην αφήνει. Ομολογώ πως τους DARXTAR (που τώρα που το καλοσκέφτομαι θα μπορούσε να είναι και παιχνίδι με τις λέξεις Dark Star, γιατί όχι;) δεν τους είχα ακούσει καθόλου, μολονότι το “Aged To Perfection” είναι το 7ο άλμπουμ τους, και ο εγκέφαλος της μπάντας αυτής, K. Soren Bengtsson, την έχει δημιουργήσει από το 1989.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση τελευταία (το έχω συναντήσει σε πολλές Σουηδικές μπάντες), ο τρόπος που χειρίζονται το χρόνο, τη μέθοδο και τον προγραμματισμό που έχουν, προκειμένου να κυκλοφορήσουν κάτι μόνο όταν και όπως νομίζουν εκείνοι πως τους καλύπτει. Έτσι λοιπόν εδώ, έχουμε ένα πάρα πολύ καλό rock άλμπουμ, πολύ μελετημένο στην απόδοση του ήχου, με την δεξιοτεχνία στις κιθάρες να ξεπερνά κατά πολύ κάποιους επώνυμους κιόλας. Κομμάτια που σου βγάζουν ένα μοντέρνο αργόσυρτο space συναίσθημα, χωρίς υπερβολές. Θα ακουμπήσει λιγάκι σε blues διάθεση, alternative όψη, και βέβαια τα εύσημα σε όλη την ομάδα αφού ο καθένας ξέρει που βαδίζει. Μπάσο και τύμπανα μια φοβερή συνοδεία στις κιθάρες και τα πλήκτρα χαρακτηριστικά. Hammonds και slide κιθάρες θα σε κάνουν να ταξιδέψεις με τους ήχους τους, και κάτι ψιλές λεπτομέρειες από βιολί και σαξόφωνο θα σε γλυκάνουν ακόμα πιο πολύ.
Τελικά η Transubstans Records δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ. Ξέρει να ανακαλύπτει μικρούς θησαυρούς. Τα lyrics δεν είναι παρά μόνο απαραίτητα τόσο όσο όλη η ομορφιά της μουσικής να είναι σε πρώτο πλάνο. Ένα άλμπουμ που ανοίγει με καθαρή ροκ διάθεση, θα αλλάξει για λίγο σε πιο space ροή, θα εμπλέξει κάπου ενδιάμεσα δεξιοτεχνία και μυρωδιά Νότου, και ώσπου να φτάσει στο τέλος με ρυθμούς αργούς θα σε έχει κάνει να θες να το ακούσεις ξανά και ξανά. Από αυτά που πραγματικά τα χάρηκα είναι τα: “Tired Nature”, “Some Things” και “Moving Along” (μαγεία!). Pink Floyd και Hawkwind στην πρώτη γραμμή αναφοράς αλλά και τι με αυτό;
Η αλήθεια είναι πως η πείρα μου στα ακούσματα τα μουσικά με έχει κάνει λιγάκι διορατική αλλά και περίεργη συνάμα. Καλό είναι λοιπόν όλοι μας να μην αρκούμαστε στα πρωτοκλασάτα και μουράτα ονόματα. Υπάρχουν τόσες εκπλήξεις εκεί έξω, γιατί να μην είσαι και εσύ ένας από αυτούς που θα ευχαριστηθείς άλλο ένα άλμπουμ; Για περισσότερες πληροφορίες ρίξε μια ματιά εδώ www.darxtar.com Για όλους αυτούς που τους αρέσει ο γνήσιος καλοδουλεμένος rock ήχος, με space ή και λίγο south ή και ψήγματα stoner ακόμα, αλλά πάνω από όλα καλή διάθεση, άμεσα στο music player
502 
