Θέλουν οι επιρροές σου να κρυφτούν, μα η χαρά σου δε τις αφήνει… Κάπως έτσι θα περιέγραφα το ντεμπούτο των Minerals.
Οι εκ Πολωνίας alternative rockers σχηματίστηκαν πριν τρία περίπου χρόνια και από ότι φαίνεται, το έχουν πάρει ζεστά το θέμα. Μάλιστα το 2010 έκαναν και την πρώτη τους ραδιοφωνική επιτυχία, ονόματι “Hearts & the Sea”, η οποία συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο. Καταλαβαίνω απόλυτα τους λόγους τους οποίους η μπάντα έχει μέλλον, μιας και ανταπεξέρχεται πάρα πολύ καλά στο είδος που υπηρετεί.
Το μόνο θέμα είναι οι επιρροές, οι οποίες είναι σε στιγμές ενοχλητικά προφανείς. Ο ήχος των Minerals είναι μια μίξη Coldplay και Radiohead και αυτό σίγουρα δεν είναι κακό. Το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν κάποιες συνθέσεις ακούγονται πραγματικά λες και ξέφυγαν από κάποια session των προαναφερθέντων συγκροτημάτων και εμένα αυτό με χαλάει. Όχι τόσο επειδή οι επιρροές κάνουν “κρα”, αλλά κυρίως επειδή στο σύνολό του, το “White Tones”, χωρίζεται σε δύο μέρη… το ένα θέλει το group να επιδίδεται σε ένα καθόλα απολαυστικό brit rock μουσικό “έδεσμα”, ενώ το άλλο μοιάζει περισσότερο ως φόρος τιμής σε τρίτους, χαλώντας έτσι την όλη προσπάθεια.
Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά… Εάν σας ιντριγκάρει ο συνδυασμός Coldplay με Radiohead, τότε το “White Tones” θα σας ικανοποιήσει. Από την άλλη, αν είστε διατεθειμένοι να προσπεράσετε τις ηχητικές ομοιότητες, τότε θα ανακαλύψετε έναν πολύ καλό alternative δίσκο.
489 
