Άνθρωποι που μόνο αν γνωρίσει κανείς από κοντά θα καταλάβει. Ακόμη και λίγο να μιλήσει κανείς μαζί τους, αντιλαμβάνεται αμέσως πόσο επικοινωνιακοί είναι και πόσο εκτιμούν τα άτομα που στέκονται δίπλα τους, αλλά και ανταποδίδουν το αγκάλιασμα που λαμβάνουν!
Παιδιά ευαίσθητα που παλεύουν μόνοι τους για το καλύτερο αποτέλεσμα και για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Αν και ήδη έχουν αρχίσει να το πραγματοποιούν…
Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε ονομάζεται “No Land For Escape” και αντιπροσωπεύει εκείνους που είναι, αφού όλοι τους οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από τους ίδιους, γραμμένοι από τους ίδιους και την παραγωγή την έχουν κάνει οι ίδιοι μαζί με τον κο Νίκο Δουβαρά. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε από τον κο Chris Dannis και η Ευτυχία έφτιαξε το εκπληκτικό λογότυπο της μπάντας.
Τα περισσότερα τραγούδια τους είναι μπαλάντες, που εμπνέουν κι εκείνους και το κοινό τους. Φέρνουν στην επιφάνεια αναμνήσεις όμορφες και άσχημες και μας προτρέπουν να αναλογιστούμε στιγμές και ίσως να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα στη ζωή.
Το “Electrify” πράγματι μας ηλεκτρίζει και μας ταξιδεύει, όπως και τα φωνητικά της Ελένης.
Το “Make me Glow“ παροτρύνει τους αγαπημένους τους να δουν μαζί τους την πραγματική ζωή και μέσα στα μάτια τους βλέπουν το σπίτι τους, δηλ. το πραγματικό τους πάθος και αγάπη!
“No path“, ένα τραγούδι που μας λέει πως δεν υπάρχει μονοπάτι, μα με το “The only truth” μας εξηγούν ποια είναι η πραγματική τους αλήθεια, μιλούν για την αγάπη και μας παρακινούν να φτάσουμε τελικά το μονοπάτι μας…
Μέσα από το “Things we never shared“ μας εξηγούν πως υπάρχει ένας κύκλος στη ζωή μας και πως χρειάζεται να γνωρίζουμε τους στόχους μας. Έτσι, με το “Blind“ βλέπουν νέα φώτα τελικά και ίσως ο τίτλος να είναι κι ένα λογοπαίγνιο…
Με το “Escape“, ένα τραγούδι με εκπληκτικούς στίχους και μελωδικότητα ξεκινούν και πάλι να νιώθουν και να περνούν το μήνυμα πως μετά από το τέλος, έρχεται η αρχή για κάτι νέο, ίσως καλύτερο και μέσα από τα μάτια των αγαπημένων τους ανθρώπως καταλήγουν να βλέπουν όλο και πιο βαθιά μέσα τους με το “Pulling me down“.
Ένα CD που αξίζει να γνωρίσει κανείς με φωνητικά γυναικεία και αντρικά, μια ομαδική δουλειά που επειδή ακριβώς αγάπησαν πολύ, έδωσαν όλο τους τον εαυτό και ακόμη και μέσα από αυτά μπορούμε να τους γνωρίσουμε, έστω και λίγο. Τους ευχόμαστε πολλούς δίσκους ακόμη και πάντα να αισθάνονται, να εκφράζουν την ευαισθησία τους και ποτέ να μη σταματήσουν να ζουν, γιατί έτσι θα εμπλουτίζουν το χώρο της μουσικής όλο και με περισσότερους στίχους, μουσική, φωνητικά και την αρμονία που μπορεί να έχει ένα σύνολο ανθρώπων τόσο ενωμένο!
Μαρίνα Βενεκά
448 
