Η κυκλοφορία αυτή απευθύνεται στου φίλους της πολυπλοκότητας. Εναλλαγές ρυθμών, μελωδιών, φωνητικών και στυλ μουσικής δίνουν και παίρνουν στην πρώτη επίσημη κυκλοφορία των I, Omega.
Το EP που κυκλοφορούν φέρει τον τίτλο “Ravenous” και παρόλο που δεν νομίζω να κάνει την διαφορά στην progressive σκηνή έχει όλα τα φόντα να κερδίσει κάποιους φίλους του είδους.
Η αλήθεια είναι πως με την πρώτη ακρόαση δεν εντυπωσιάστηκα. Το βέβαιο είναι όμως πως απαιτούνται αρκετές ακροάσεις για να καταλάβεις τι ακριβώς γίνετε και να μπορέσεις να έχεις μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για το “Ravenous”. Πρωτίστως λοιπόν, μην βιαστείτε να κρίνετε νωρίς. Παίζοντας progressive metal σε μια πιο άγρια μορφή εμπλουτισμένο με μια πιο hardcore/punk αισθητική θα σας φέρουν αμέσως στο μυαλό μπάντες όπως οι Protest The Hero, Between the Buried and Me, The Human Abstract και πάει λέγοντας. Το θετικό και παράλληλα δύσκολο είναι ότι τα κομμάτια παρά την πολυπλοκότητα τους δεν κουράζουν. Σε αυτό ίσως βοηθάει και η σχετικά μικρή διάρκεια των κομματιών.
Οι αλλαγές παρότι πάρα πολλές έχουν ένα δέσιμο μεταξύ τους και υπάρχει μια συνοχή σε αυτό που παίζουν. Τα φωνητικά εναλλάσσονται από καθαρά progressive σε πιο brutal metalcore με τις δύο παραλλαγές να κινούνται σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Όπως επίσης σε υψηλό επίπεδο κυμαίνετε και η τεχνική κατάρτιση και το συνολικό παίξιμο των I, Omega. Πιο brutal σημεία εμφανίζονται συχνά πυκνά για να “θυμώσουν” λίγο τον ακροατή και να τον ξεκουράσουν και να από τον βομβαρδισμό των κιθαριστικών σόλο. Επίσης οι πιο ήρεμες και μελωδικές στιγμές που συνοδεύουν κυρίως τα ρεφρέν των κομματιών είναι αρκετά πετυχημένες και καταφέρνουν να μην ακούγονται μελό ενώ ταυτόχρονα σου καρφώνονται στο μυαλό σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αυτό που πιστεύω ότι χαλάει κάπως όλη αυτή την συνοχή και ακούγετε παράταιρο στο “Ravenous” είναι η nintendocore (βλ. Horse The Band) αισθητική και ο ήχος που έχουν οι κιθάρες στα σόλο. Σόλο βγαλμένα από βιντεοπαιχνίδι, που ξεκινάνε από την αρχή του δίσκου και δεν σταματούν παρά με το που τελειώνει. Η υπερβολή αυτή πιστεύω πως μόνο κακό κάνει στην συγκεκριμένη κυκλοφορία και είναι ίσως αυτό που θα ξενίσει τους περισσότερους. Κλείνοντας δεν μπορώ να εγγυηθώ πως η συγκεκριμένη κυκλοφορία θα σας κερδίσει αλλά οφείλω να σας προτείνω να της δώσετε μια ευκαιρία και ίσως τελικά ανακαλύψετε κάτι που να σας κεντρίσει το ενδιαφέρον. Και όπως είπα και στην αρχή: αποκλειστικά για τους φίλους της πολυπλοκότητας.
650 
