Η ζέστη έχει έρθει για τα καλά (και για τα κακά), και από ότι φαίνεται μας έχει πιάσει όλους, είτε σωματικά είτε πνευματικά. Οι γνωστές πυρκαγιές κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους, ενώ ολοένα και περισσότερα σκουπίδια εμφανίζονται στις ακρογιαλιές.
Οι συγκοινωνίες αρχίζουν να αραιώνουν τα δρομολόγιά τους, και συνάμα, οι επιβάτες αυτών αμελούν συστηματικά τη χρήση αποσμητικού σώματος. Αυτά είναι τα σημάδια που αποδεικνύουν πως το Ελληνικό καλοκαίρι έχει φτάσει.
Δεν υπάρχει πλέον κάτι νέο να ειπωθεί σε ότι αφορά τις φωτιές. Κάθε χρόνο στο ίδιο έργο θεατές. Το μόνο που αλλάζει είναι ο τόπος διεξαγωγής της παράστασης. Κατά τ’ άλλα ίδιο σενάριο: ο (εκάστοτε) θαρραλέος πρωθυπουργός, επισκέπτεται τα καμένα και παρηγορεί όσους έχασαν τις περιουσίες τους με μια χειραψία και μια επαναλαμβανόμενη πρόταση, που φυσικά έχει προβάρει λίγες ώρες πριν. Ύστερα θα κάνει τα στραβά μάτια στις νέες εξοχικές κατοικίες που θα κτιστούν εν μια νυκτί στο πάλε άλλοτε δάσος και όλα καλά. Άλλωστε πως είναι δυνατόν ένας υπουργός, ή έστω βουλευτής, να συμπάσχει με έναν απλό πολίτη; Από πού και ως που; Ο μεν έχει αμάξια, βίλες και τραπεζικούς λογαριασμούς που συντηρούνται από τις τσέπες όσων τον ψηφίζουν, ενώ ο άλλος είναι στο δεύτερο δάνειο για να ξεχρεώσει ένα τριάρι σπίτι στην Κυψέλη.
Κατά κάποιον τρόπο, και οι πολιτικοί, εμπρηστές είναι. Μόνο που αντί να βάζουν φωτιές στα δάση, βάζουν στις τσέπες μας και κατ’ επέκταση, στα μπατζάκια μας. Βέβαια, το χειροκρότημα πάει εξ ολοκλήρου σε όλες αυτές τις μεγαλύτερες γενιές που συνεχίζουν να εμπιστεύονται τέτοιου είδους ανθρώπους και τους ψηφίζουν για να παραμείνουν στην εξουσία. Και εγώ τα πράσινα, τα μπλε, τα κόκκινα και τα κίτρινα, τα ακούω βερεσέ! Μια χαρά περνούν όλοι τους και εμείς απλά κοντοστεκόμαστε σαν άβουλα όντα και ψάχνουμε να δούμε πως θα περάσουμε την οικονομική (τους) κρίση.
Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα, το πιστεύω αυτό. Ξυπνάμε σα λαός σιγά σιγά και θα υπάρξει εκείνη η στιγμή που η ανοχή (και η αντοχή) θα φτάσει στα όριά της. Και η επανάσταση θα είναι αληθινή και όχι “εφετζίδικη”. Τουτέστιν, δε θα υπάρξουν σπασμένες βιτρίνες και λεηλασίες περιουσιών των απλών πολιτών, αλλά καθολική απαξίωση των βουλευτών και επανάκτηση όλων όσων έχουν αποκτήσει εις βάρος μας. Ήδη δε κυκλοφορούν στο δρόμο, φοβούμενοι την οργή του κόσμου. Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση πάντως.
Και ωσότου φτάσει η πολυπόθητη αυτή στιγμή, οι Έλληνες θα απολαύσουν τα μπάνια τους και γενικά τις διακοπές τους, όσο υπάρχουν ακόμα και αυτές. Αλλά προς (όποιου) θεού! Αποφύγετε τις πολυπληθείς παραλίες της Αττικής, εκτός και εάν ενδιαφέρεστε να αποκτήσετε λέπια, ή κάτι τέτοιο. Φροντίστε να ενημερώνεστε για τις καθαρές θάλασσες και να τις προτιμάτε. Επίσης, στην περίπτωση που θέλετε να παραβρεθείτε σε ιδιωτική πλαζ (το πώς βέβαια μια παραλία μπορεί να αποτελεί ιδιοκτησία κάποιου, χαίρει μεγάλης συζήτησης) καλό είναι να έχετε μαζί σας τουλάχιστον τριψήφιο αριθμό ευρώ, μιας και η είσοδος μαζί με τις ξαπλώστρες, έναν καφέ, φαγητό και λίγη σκιά, κάπου τόσο θα σας πάει…
388 
