Η Σουηδία πάντα μας προσφέρει όμορφες μουσικές, σε όλα τα είδη, και για αυτό το λόγο κρατάει ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου, ειδικά όταν μιλάμε για το σκληρό ήχο. Όσο και να προσπαθείς να κρατηθείς ενήμερος για τις εξελίξεις, μιας εκ των μεγαλυτέρων και ανεπτυγμένων μουσικών βιομηχανιών του κόσμου, ποτέ δε θα καταφέρεις να μην χάσεις από τα μάτια σου κάποια πράγματα! Με μεγάλη χαρά έφτασε στα χέρια μου η τρίτη δισκογραφική προσπάθεια του industrial metal σχήματος Man.Machine.Industry, “Lean Back, Relax and Watch the world burn”, το οποίο με έκανε να λικνιστώ αρκετά και μου έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσω τηλεφωνικά με τον τραγουδιστή JB…
(Στα Σουηδικά) Καλησπέρα! Τηλεφωνώ από την Ελλάδα και το rockway.gr.
Ω! Μιλάς σουηδικά!
Ναι, ζούσα για κάποια χρόνια εκεί και έμαθα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Man.Machine.Industry! Στα αυτιά μου ακούγεται σαν κάποιο εργοστάσιο που παράγει ανθρωποειδή. Μπορείς να μας πεις πώς καταλήξατε σε αυτό το όνομα;
Στην αρχή επρόκειτο για ένα solo project με το όνομα “Me Myself And I” και στη συνέχεια, αφού εισήλθαν και άλλα μέλη στο project, θεώρησα σωστό να το αλλάξω σε κάτι πιο συλλογικό. Δε θέλαμε να αλλάξουμε το logo MMI όμως και έτσι καταλήξαμε στο Man.Machine.Industry.
Δηλαδή, δεν υπάρχει κάτι που κρύβεται πίσω από την ονομασία σας;
Όχι. Απλά θελήσαμε να κρατήσουμε το ήδη υπάρχον σχέδιο και να βρούμε κάποιο όνομα που θα ταίριαζε στο στυλ που παίζαμε τότε. Στην αρχή, ο ήχος μας ήταν ακόμη πιο industrial, από ότι είναι τώρα και το όνομα ταίριαζε απόλυτα, στη συνέχεια απλά κόλλησε και έμεινε.
Και μπορώ να πω πώς είναι κάπως πιασάρικο.
Α, σε ευχαριστώ πολύ. Σε αυτό ακριβώς στοχεύαμε.
“Lean back, relax and watch the world burn”. Ποιο κομμάτι του κόσμου μας καίγεται και τι ακριβώς πραγματεύεται το άλμπουμ σας;
Ο τίτλος στοχεύει, γενικά, στον τρόπο με τον οποίο εμείς συμπεριφερόμαστε στο περιβάλλον μας συνολικά και η ιδέα για τον τίτλο γεννήθηκε από μια συνέντευξη του Gary Holt των Exodus, όπου ρωτήθηκε για τη γνώμη του για τον κόσμο μας τώρα, με τους συνεχείς πολέμους, την υπερκατανάλωση και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να αλλάξουμε τα πράγματα. Εκείνος απάντησε, τι μπορούμε να κάνουμε περισσότερο από το να ξαπλώσουμε, να χαλαρώσουμε και να τον δούμε να καίγεται (σ.σ. “Lean back, relax and watch the world burn”), εννοώντας ότι απομένει ελάχιστη ελπίδα. Παρόλα αυτά, ήθελα να υπάρχει και κάποια ελπίδα μέσα στους στίχους, ακόμα και αν όλα φαίνονται δυσοίωνα.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε πρόκειται να έρθει στο τέλος του σύντομα;
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ναι, το πιστεύω. Όχι, σήμερα ή αύριο, αλλά σχετικά σύντομα. Νομίζω ότι η καταστροφή θα επιταχύνεται συνεχώς.
Πώς φαντάζεσαι τις τελευταίες μέρες του κόσμου;
Δεν μπορώ να σου πω ακριβώς, αλλά ελπίζω να είμαι σπίτι μου με την οικογένεια και τα ζώα μου. Πιστεύω ότι το κλίμα θα αλλάζει συνεχώς και απότομα, το επίπεδο της θάλασσας θα ανέβει ξαφνικά και το πετρέλαιο θα αρχίσει να λιγοστεύει επικίνδυνα και όμως εμείς χρησιμοποιούμε όλο και περισσότερο.
Εσείς, οι σουηδοί, τουλάχιστον έχετε αλλάξει την περιβαλλοντολογική σας πολιτική αρκετά!
Ναι, αλλά η Σουηδία είναι τόσο πλούσια χώρα και καταναλώνει πληθώρα αντικειμένων, τα οποία, ουσιαστικά κανείς δεν χρειάζεται. Αγοράζουμε περισσότερα από όσα έχουμε ανάγκη.
Και εμείς δεν είμαστε πλούσιοι αλλά υπερκαταναλώνουμε ούτως ή άλλως!
(γέλια) Ναι, αλλά στη Σουηδία, ψωνίζουμε υπερβολικά πολύ! Αρκετοί έχουν τρία αυτοκίνητα, τηλεόραση σε κάθε δωμάτιο κτλ. Δεν χρειάζονται όλα αυτά. Η κοινωνία της υπερκατανάλωσης έχει παραγίνει. Και αυτό είναι το πρόβλημα. Επιλέξαμε ένα τρόπο ζωής, ο οποίος δεν θα μπορεί να λειτουργεί για πολύ ακόμα. Αν όλοι στην Κίνα αποφασίσουν να ζουν, όπως ζούμε εμείς εδώ, θα χρειαστούμε έναν ακόμα πλανήτη Γη, για να μπορούμε να υποστηρίξουμε τέτοια ζωή.
Ας επιστρέψουμε σε εσάς. Πολλές μπάντες προσπαθούν να παίξουν κάτι νεοτόμο ανακατεύοντας διαφορετικά είδη, ενώ εσείς προσπαθείτε να φέρετε στα μέτρα σας κάτι ήδη υπάρχον, με επιτυχία θα έλεγα. Θα συνεχίσετε παίζοντας με τον ίδιο τρόπο ή σκέφτεστε να πειραματιστείτε;
Έχουμε επηρεαστεί πολύ από τη το hard rock/metal των δεκαετιών του ‘70 και ‘80 και στις τελευταίες δύο μας δουλειές έχουμε καταφέρει να βρούμε τον δικό μας ήχο. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να γράψουμε τραγούδια που κρατάνε στο χρόνο και όχι απλά να είναι “in” για λίγο, της μόδας που λένε. Τραγούδια δυνατά που ο κόσμος θα τα ακούει για χρόνια, χωρίς να τα βαριέται, για πολλές γενιές.
Όταν δεν σκέφτεσαι την μπάντα, τι μουσική ακούς;
Όπως είπα και πριν, πολύ hard rock/metal των δεκαετιών του 70 και 80. Μεγάλωσα στα 80s, ξεκινώντας με Black Sabbath και Judas Priest και όλα τα άλλα κλασσικά γκρουπ, όπως οι Saxon και οι Iron Maiden, και μετέπειτα σε πιο ακραίο metal με Slayer και Sepultura. Μου αρέσει πάρα πολύ και το thrash metal και αν και θα σου φανεί περίεργο, δεν ακούω πολύ industrial, κάποια συγκροτήματα επιλεκτικά μονάχα. Killing Joke, Ministry, Prong, Oomph!, Rammstein, αλλά τίποτα περισσότερο.
Αν θα έπρεπε να διαλέξεις 5 γκρουπ για ένα φεστιβάλ στο οποίο θα παίζατε και σεις, χωρίς να σκεφτείς το αν ταιριάζεται μουσικά, ποια θα ήταν αυτά;
(γέλια) Δύσκολη ερώτηση! Θα ήθελα τους Black Sabbath με τον Bill Ward στα τύμπανα, Judas Priest, Uriah Heep, Venom και Saxon!
Μας έχετε χαρίσει 2 όμορφες, κατά τη γνώμη μου, διασκευές. Το “Running Free” (Iron Maiden) και το “Eighties” (Killing Joke). Έχετε και άλλες στην αποθήκη για το μέλλον;
Δεν θα το έλεγα αυτό. Με το “Running Free”, θέλαμε να δείξουμε ότι μπορούμε να φορέσουμε ένα νέο κουστούμι στο παλιό καλό hard rock και παίζοντας το με νέο στυλ. Οι Killing Joke πάντα μου άρεσαν και σκέφτηκα πώς θα ήταν ωραίο να παίξουμε ένα τραγούδι τους και διαλέξαμε αυτό που άρεσε και στον Jens Westin των Corroded, που το τραγουδάει μαζί μας.
Σχεδιάζετε να περιοδεύσετε στην Ευρώπη;
Το ευχόμαστε και το προσπαθούμε. Ο στόχος μας είναι να βγούμε και παραέξω και να παίξουμε σε μεγαλύτερο κοινό. Δίνουμε μεγάλη βαρύτητά στο live performance και πιστεύω ότι είναι το δυνατό μας σημείο. Στο άλμπουμ είμαστε απλά καλοί. Στη σκηνή είναι που τα δίνουμε όλα. Εύχομαι να έρθουμε και στην Ελλάδα κάποια στιγμή.
Έχετε συνεργαστεί με μουσικούς από διάφορα συγκροτήματα της σουηδικής hardcore σκηνής. Σας αρέσει γενικά ο ήχος αυτός;
Ναι, βεβαίως. Έχουμε καλή σκηνή στη Σουηδία. Έχουμε τους Raised Fist, που είναι πολύ καλοί, και ένα καινούργιο γκρουπ, που αν δεν κάνω λάθος βρίσκεται τώρα που μιλάμε στην Ιταλία, που λέγεται Always War και υπάρχουν και πολλά μικρότερα γκρουπ που είναι άξια προσοχής.
Άκουσα ότι οι Refused έχουν αρχίσει πάλι να παίζουν. Ξέρεις κάτι για αυτούς;
Μονάχα πώς έδωσαν μια συναυλία, εδώ στην Στοκχόλμη, και ότι ετοιμάζονται να παίξουν σε δύο εγχώρια φεστιβάλ, από κει και πέρα δεν έχω ιδέα.
Ξέρω, επίσης, πώς έχετε δικό σας στούντιο. Γεγονός που δικαιολογεί την καλή παραγωγή στο “Lean back…”. Είναι αποκλειστικά για τους ΜΜΙ ή θα δουλέψει παραγωγή και άλλων συγκροτημάτων;
Ναι, είναι αποκλειστικά για τη μπάντα μας, γιατί δεν έχουμε χρόνο, ούτως ή άλλως να βοηθήσουμε και άλλους! Αν και μας έχουν προσεγγίσει διάφοροι, δυστυχώς δεν έχουμε το χρόνο για να ανακατευτούμε και με άλλες παραγωγές.
Στη Σουηδία εμφανίζονται συνεχώς νέα συγκροτήματα καθημερινά. Μπορείς να μας ονοματίσεις κάποια που πιστεύεις ότι οι Έλληνες πρέπει να προσέξουμε;
Always War, για τους οποίους ήδη μιλήσαμε, πολύ όμορφο hardcore. Mass Murder Agenda, που παίζουν κάτι παρόμοιο με εμάς, απλά λίγο πιο σκληρό. Source of Ignition, hardcore/metal από τη Στοκχόλμη και πολλά πολλά άλλα.
Στο τέλος του άλμπουμ υπάρχει ένα ποίημα που έχει γράψει η Lady M, με την οποία συνεργάζεστε κατά κόρον, όμως είναι στα σουηδικά. Μπορείς να μιλήσεις λίγο για αυτό, ώστε να καταλάβουνε και οι υπόλοιποι φίλοι σας;
Όπως και ολόκληρο το άλμπουμ, το ποίημα κινείται στιχουργικά στη θεματική της καταστροφής της Γης και τους πολλούς διαφορετικούς τρόπους που αυτή θα μπορούσε να έρθει. Επίσης, όμως έχει να κάνει και με τη ελπίδα για κάτι νέο. Μια καινούργια αρχή. Αν μπορούσαμε να πάρουμε πίσω ότι κακό έχουμε κάνει και να επανακινήσουμε τον κόσμο, ώστε να ξανανθίσει. Στο ποίημα, συγκεκριμένα, οι άνθρωποι δεν υπάρχουν πια και μαζί τους και όλα αυτά τα σκατά που άφησαν πίσω τους και έτσι υπάρχει η ελπίδα για μια φρέσκια αρχή. Ήταν κάτι που ταίριαζε γάντι για τέλος του δίσκου. Σκεφτήκαμε να έχουμε την αγγλική του μετάφραση μέσα στο βιβλιαράκι, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε χώρος (γέλια). Αλλά τελικά, ίσως είναι καλύτερα έτσι. Ακούγεται λίγο εξωτικό σε όσους δεν μιλούν σουηδικά. Θα προσπαθήσουμε να ανεβάσουμε τη αγγλική μετάφραση στο internet κάποια στιγμή.
Η ευρωπαϊκή οικονομία έχει δεχτεί δυνατά χτυπήματα τους τελευταίους μήνες. Πιστεύεις ότι θα επηρεάσει τη Σουηδία, όσο επηρεάζει εμάς στο Νότο;
Τόσο άσχημα δεν νομίζω. Αλλά μπορώ να σου πω ότι έχουμε νιώσει και εμείς μία διαφορά με το παρελθόν. Αν και είμαστε σε πολύ καλή κατάσταση εδώ, υπάρχουν αρκετοί που δεν τα βγάζουν πέρα τόσο εύκολα πια. Οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν δυσανάλογα με τους μισθούς και εδώ! Μέχρι ένα σημείο θα νιώσουμε και εμείς την οικονομική κρίση, αλλά σε καμιά περίπτωση όπως εσείς.
Τελευταία ερώτηση. Μπορείς με πολύ λίγα λόγια να μιλήσεις για το “Lean Back..”;
Είναι ένας σκληρός, αλλά παράλληλα μελωδικός δίσκος, μέσα στον οποίο υπάρχει κάτι για τον καθένα από εσάς. Μοιάζει λίγο με τραινάκι σε λούνα παρκ! Ανεβαίνει ψηλά και απότομα πέφτει στα χαμηλά!
Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη, JB, και ελπίζω να τα ξαναπούμε στο μέλλον.
Και εγώ σε ευχαριστώ. Αντίο!
328 
