Ήταν κυριολεκτικά να μην αρχίσουν οι κυκλοφορίες για τη μπάντα του Vikernes και να τώρα που έχουμε το “Umskiptar”, τη τέταρτη μέσα σε δύο χρόνια. Το όνομα Burzum έλεγε ανέκαθεν πολλά στον black metal χώρο και το περσυνό “Fallen” δεν άφησε τη καταιγίδα να κοπάσει.
Οπότε γιατί όχι, νέα κυκλοφορία, συνέχιση της επιτυχημένης συνταγής (στη προκειμένη περίπτωση τη συνειδητοποιημένη μελαγχολία μέσω αυτής της στοιχειωμένης μουσικής) και ακόμα μια αιτιολόγηση στο ερώτημα “γιατί ακόμα Burzum”. Το “Umskiptar” με έναν καλό τρόπο δείχνει να συνεχίζει το μοτίβο των δύο προηγούμενων studio LPs, “Belus” και “Fallen”, φτάνοντας τα όλα μαζί να φαντάζουν μια χρυσή black τριλογία.
Στα δια ταύτα τώρα, τα δέκα κανονικά κομμάτια του δίσκου ξεπερνούν σε διάρκεια τη μια ώρα (μέχρι δέκα λεπτά έκαστο). Το κάθε ένα από αυτά έχει τη δική του θεματολογία και μουσική ψυχοσύνθεση με τα standard riffs, τα original Burzum φωνητικά ή τα απαγγελτικά-like ones και ενίοτε ένα doom feeling που ενισχύει τη διάθεση καθώς της πρέπει. Το αποτέλεσμα ίσως φαίνεται συνήθως εύκολο και απλό για πολλούς αλλά σύναμμα περιέργως άφταστο για διάφορους επηρεασμένους απ’ τον Νορβηγό μουσικό, οπότε γι’ αυτό προφανώς ακόμα Burzum. Από ‘κει και πέρα, ιδιαίτερη αίσθηση δημιουργεί σίγουρα το “Galgviðr” ή αλλιώς “Gallow Forest” που λειτουργεί άψογα σαν μια μαγική αφήγηση κάτω από doom και depressive ουρανούς που, που αλλού θα γύρευες να βρεις;
Συγκεντρώνοντας όλα τα blackened doom depressive αφηρημένα ατμοσφαιρικά σημεία του “Umskiptar” σου δημιουργείται η έκπληξη του ότι κανείς… δεν εκπλήσσεται. Κι όλα αυτά αφού προσγειωθείς απ’ το μαγικό χαλί του Burzum.
647 
