Ξεκίνησα, ως είθισται, να διαβάζω το δελτίο τύπου της Napalm Records, για να πάρω μια τζούρα του τι γίνεται με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία και το μάτι μου σκάλωσε στη λέξη “crossover”. Χωρίς να σκεφτώ τη χρηστικότητα της, έβγαλα το συμπέρασμα ότι έχω να κάνω με ξαδέρφια των Municipal Waste! Πάτησα το play λοιπόν και έπιασα το μυαλό μου να σκέφτεται Wtf;
Τι είναι αυτό που ακούω και δεν έχω αντιμετωπίσει ξανά στο παρελθόν; Αν και δεν είναι, ούτε κατά διάνοια, μέσα στα ακούσματα μου, μου αρέσει. Είναι καλοφτιαγμένο και καλοσερβιρισμένο. Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που σκοπό έχει να διευρύνει το κλασσικό target group του metal και να φέρει και πιο mainstream μουσικόφιλους κοντά του. Ακούγοντας το άλμπουμ δυσκολευόμουν να φανταστώ πως θα περιγράψω ετούτο το εγχείρημα, διότι είναι πολύ μπερδεμένο για να το κάνω ξεκάθαρο!
Όπα, συγγνώμη! Τα γραφόμενα είναι για τους Αυστριακούς Kontrust, που μετά από το “Welcome home” του 2006, το οποίο τους έδωσε βραβείο νέων καλλιτεχνών στη χώρα τους, και το “Time to Tango” του 2009, μετά το οποίο απέσπασαν το AMADEUS Austrian Music Award 2010, επιστρέφουν με το “Second Hand Wonderland” για να μας κάνουν να χοροπηδήσουμε!
Στο εξώφυλλο έχουμε δύο κούκλες που μας φέρνουν στο μυαλό κάποιο τσίρκο, το οποίο δένει με την μουσική στην εισαγωγή του “Hocus Pocus”. Ακούγοντας το άλμπουμ μου ήρθαν διάφορα συγκροτήματα και ιδιώματα στο μυαλό και με μπέρδεψαν, αλλά λόγω του ότι το αυτί μου είναι γυμνασμένο από διαφορετικά ήδη, κατάφερα να το ακούσω με ευλάβεια και να γουστάρω στο τέλος.
System of A Down, Korn, Evanescense, reggae dancehall και ηλεκτρικό pop των αρχών της δεκαετίας του 2000 (πιο συγκεκριμένα μου θύμισε Kosheen, βλέπε Catch). Μια μουσική μου θα μπορούσε να ακούσει ο Serj Tankian, μαζί με τις τραγουδίστριες Tatu, σε κάποιο κλαμπάκι, ανάμεσα σε Sean Paul και Placebo. Αν δεν καταλαβαίνεις γρι, πώς γίνεται όλα αυτά μαζί να κάνουν ένα, πρέπει να ακούσεις και να πειστείς με τραγούδια σαν τα “Falling”, “Monkey Boy”, “Adrenalin” και “Police”.
Θα ήθελα πολύ να τους δω live και να πάρω και τη γκόμενα μαζί, να μη λέει ότι δεν την παίρνω μαζί μου πουθενά! Έχω την εντύπωση ότι θα είναι το πιο περίεργα τρελό πράγμα που θα ακούσω το 2012! Πρέπει να δοκιμάσετε να ακούσετε μπροστά από ένα καθρέπτη, έτσι ώστε να μπορείτε να δείτε τις γκριμάτσες που θα κάνετε ακούγοντας!