Σαν χθες κυκλοφόρησε το “Night Eternal”… τέσσερα χρόνια πριν. Κι όμως η αναμονή δεν έκανε αισθητή τη παρουσία της αφού ευτυχώς οι Moonspell είναι απ’ τα συγκροτήματα που μιλάνε όταν χρειαστεί να το κάνουν, κι όταν το κάνουν αυτό θα είναι με μια αξιοπρεπείς κυκλοφορία που θα κρατήσει.
Το “Alpha Noir” έδειχνε να έχει το κάτι παραπάνω για το Πορτογαλικό σχήμα, για κάποιον λόγο αρκετά πριν φτάσει στα χέρια μας. Με τη προδιάθεση αυτή και με τη πρώτη ακρόαση βγαίνει σωστό το… “προαίσθημα” αφού τα riff και τα solo έχουν εντελώς διαφορετικό αέρα από πριν. Μιλάμε για πιο τεχνική φάση, αρκετές hard rock επιρροές κατά τόπους, καλύτερο συγχρονισμό με τα συμφωνικά κι επιτέλους καλύτερο μπάσο. Το τελευταίο από τη χρήση του δείχνει προτέρημα κλειδί για τους dark metallers κι ελπίζουμε να συνεχίσουν έτσι.
Ο ένατος δίσκος των Moonspell περιέχει εννέα κομμάτια στα οποία δεν υπάρχει κάποιο κάτω του τουλάχιστον καλού. Τα φωνητικά του Ribeiro είναι περισσότερο επαγγελματικά από ποτέ καθώς και με μεγαλύτερη ποικιλία η οποία εξερευνάται όμορφα. Πέρα όλων των παραπάνω, το “Alpha Noir” είναι ο κλασσικός κι αναμενόμενος Moonspell δίσκος με τη πολύ καλή παραγωγή και τα ιδανικά και προσεγμένα πλαισιώματα. In the end, η αίσθηση για κάτι αρκετά παραπάνω για την επόμενη φορά είναι και πάλι εδώ.
437 
