Πιθανόν οι περισσότεροι να γνωρίζετε ότι ο τραγουδιστής David Reece πριν ξεκινήσει στις αρχές των ’90 τους αμερικανούς Bangalore Choir είχε περάσει ένα φεγγάρι από τους γερμανούς ACCEPT.
Οι Bangalore Choir το 1992 είχαν κυκλοφορήσει το εξαιρετικό παρθενικό τους δίσκο “On Target” όμως δεν είχαν ανάλογη συνέχεια και διαλύθηκαν. Επέστρεψαν μετά από πάρα πολλά χρόνια απραξίας το 2008 με κάποια live και στη συνέχεια το 2010 κυκλοφόρησαν το συμπαθητικό δεύτερο άλμπουμ τους “Cadence”. Εν έτει 2012 λοιπόν κυκλοφορούν αισίως τρίτο δίσκο που ονομάζεται “Metaphor”. Ο ήχος τους διαθέτει αρκετά κλασικά στοιχεία του λεγόμενου αμερικάνικου hard rock ύφους χωρίς ευχάριστες εξάρσεις ή υπερβολές. Λιτές και ευκολομνημόνευτες επί το πλείστον οι περισσότερες συνθέσεις με αναφορές στην εμπορική περίοδο συγκροτημάτων όπως οι Rainbow, UFO, Deep Purple ενώ τα τραγούδια ακούγονται σφιχτοδεμένα χωρίς όμως να έχουμε τις δυνατές στιγμές. Η φωνή του David Reece κατορθώνει να διατηρείται σε ικανοποιητικά επίπεδα και παράλληλα οι κιθάρες των Andy Susemihl και Curtis Mitchell αποδίδουν το ίδιο ικανοποιητικά. Τα “Trojan Horse”, “Always be my Angel” και το country/southern “Never Face Ole Joe Alone” με τις απίθανες φυσαρμόνικες του σώνουν από τη μετριότητα το άλμπουμ. Συνοπτικά δεν υπάρχει κάτι στο “Metaphor” που θα μου μείνει έντονα και θα με κάνει να ξανασχοληθώ μαζί του. Καλή αλλά άγευστη δουλειά όπως και δεκάδες άλλες στις δύσκολες μέρες που ζούμε.