Καμιά φορά είναι τόσο μεγάλη η χαρά που σου προσφέρει μία καινούργια κυκλοφορία που δεν ξέρεις αν είναι καλό να αραδιάσεις ένα κάρο λέξεις για να πεις σε κάποιον πόσο γαμάτο είναι αυτό που μόλις άκουσες ή αν είναι καλό να γράψεις ένα δύο πράγματα και να τον κάνεις να καταλάβει ότι πρέπει οπωσδήποτε να το ακούσει. Λοιπόν, ξεκινάω να γράφω και βλέπουμε.
Η καινούργια κυκλοφορία των Black Breath φέρει τον τίτλο “Sentenced to Life” και απλά “τα σπάει”. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερη από την προηγούμενη δουλειά τους. Ο χρόνος θα το δείξει αυτό. Το σίγουρο είναι ότι είναι του ίδιου υψηλού επιπέδου. Death metal με thrash στοιχεία και hardcore/crust πινελιές. Ήχος που θα σας φέρει στο μυαλό μεγαθήρια όπως οι Entombed, οι Grave, οι Autopsy, οι Benediction με μια δόση crust-ίλας Disfear και πάει λέγοντας. Μιλάμε για ήχο αντάξιας βρωμιάς, για ενέργεια αστείρευτη, για κομμάτια που μετά από δύο ακροάσεις σου έχουν καρφωθεί στο μυαλό. Τα φωνητικά κινούνται σε ελαφρώς πιο hardcore ύφος και η παραγωγή είναι αυτή που αξίζει σε μια μπάντα που παίζει τόσο καλά. Τα πάντα ακούγονται άψογα και δεν χάνετε σε κανένα σημείο η ενέργεια και ο τσαμπουκάς που διακρίνει τους Black Breath. Στα θετικά να προσθέσω τα εξαιρετικά κιθαριστικά solo που σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι φλύαρα. Αντιθέτως έχουν λόγο ύπαρξης και προσθέτουν κάτι θετικό στα κομμάτια.
Το ομολογώ πως ήμουνα και είμαι μεγάλος οπαδός της death metal σκηνής, των προαναφερθέντων συγκροτημάτων, και αυτοί οι τύποι σήμερα με έκαναν και συγκινήθηκα. Με “άρρωστα” death metal riffs, με μυρωδιές Γερμανικής thrash-ίλας, με αργά σημεία/κομμάτια που σε υπνωτίζουν (πχ “The Flame”) και με άψογα crust/d-beat κομμάτια (πχ “Mother Abyss”) δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο να τους αμφισβητήσεις. Όχι, δεν προτείνω κομμάτια, οφείλετε να ακούσετε αυτόν τον δίσκο ολόκληρο. Δεν έχω άλλα λόγια, αν και μάλλον πολλά έγραψα. Επειδή ένας καλός δίσκος είναι όσο χίλιες λέξεις… Black Breath και “Sentenced to Life”.
515 
