Πρώτη φορά συναντάω post hardcore album από τη Φιλανδία. Η αλήθεια μάλιστα είναι πως μέχρι στιγμής θεωρούσα πως η Αμερική έχει την αποκλειστικότητα σε ότι αφορά την παραγωγή του εν λόγω είδους. Βάζοντας το δίσκο να παίξει και αμέσως μετά την ακρόαση του εναρκτήριου “Ignition“, σκέφτηκα να το σταματήσω και να το ακούσω κάποια άλλη φορά.
Δε βρήκα τίποτα το ουσιαστικά πρωτότυπο για το είδος και η αλήθεια είναι πως από τη στιγμή που ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια τόσες μπάντες με αυτό το μοντέρνο στυλάκι (είπαμε, το post hardcore είναι το next big thing, αλλά στο Ελλάντα θα το μάθουμε μερικά χρόνια αργότερα…), αρχίζουν να ανεβαίνουν οι απαιτήσεις. Τελικά αποφάσισα να ακούσω και το δεύτερο κομμάτι (“Creator”). Κάπως καλύτερο από το πρώτο, οπότε είπα να συνεχίσω. Το “California Girl” μου κίνησε αρκετά το ενδιαφέρον ώστε να δώσω μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που άκουγα, ενώ το “Hero” αλλάζει εντελώς τη μουσική ρότα του album, καθώς πρόκειται για μια ήρεμη σύνθεση που διαφοροποιείται σε σχέση με τα όσα είχα ακούσει μέχρι στιγμής. Και μετά φτάνει το “Until the End” που δείχνει μια πιο Μαντρουγαδίστικη (εκ του “Madrugada”… sorry για πολλοστή φορά Μπαμπινιώτη…) πλευρά του σχήματος! Συνέχεια με το “DieDead”, το οποίο, μεταξύ άλλων, θυμίζει κάτι από Carnival In Coal, με ορχήστρες και blastbeat που θα ζήλευαν οι (τωρινοί) Cradle of Filth. Το “Working Class Heroine” είναι ολίγον τι αναμενόμενο και σταματάει κάπως τις τόσο μεγάλες μουσικές αλλαγές. Το ίδιο ισχύει και με το “Pike River”. Όπως και να έχει, εξακολουθεί να υπάρχει στον αέρα η αίσθηση της ξέφρενης παράνοιας, που επικρατεί από το δεύτερο κιόλας κομμάτι του δίσκου. Η συνέχεια ανήκει στη μπαλάντα (;) “Osterbotten”, που αλλάζει ξανά το όλο σκηνικό και δίνει τη σκυτάλη στο ταξιδιάρικο, με μια “space” ατμόσφαιρα και μια τζούρα από 80s feeling- ως τα μέσα του κομματιού, “Elisa”. Το “Seek for Help” που ακολουθεί, ανεβάζει ξανά τα γκάζια, με μια πιο punk διάθεση και κάπου εδώ είναι που χαίρομαι που δεν άφησα το review για κάποια άλλη φορά! Το cd τελείωσε και έχω μείνει αποσβολωμένος. Από την αδιαφορία στην προσήλωση και αυτό πραγματικά τιμάει τους For the Imperium (και τα αυτιά μου). Εάν σας αρέσουν οι Dillinger Escape Plan, Iwrestledabearonce και οι Fantomas, έχετε κάθε λόγο να αποκτήσετε το ντεμπούτο των For the Imperium!
ΥΓ Α, ρε Patton, μεγάλε! Εξακολουθείς να επηρεάζεις!
584 
