Έχετε όρεξη για μια βόλτα πίσω στα 80s; Τότε κάντε μια στάση εδώ και ρίξτε μια ματιά στους Christian Mistress και στην καινούργια του κυκλοφορία με τίτλο “Possession”. Και όταν λέμε βόλτα στα 80s το εννοώ με όλη την σημασία της λέξεως.
Ακούγοντας τον δίσκο θεωρώ αδύνατο να μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι πρόκειται για δουλειά του σήμερα μιας και το ύφος και η παραγωγή σε μεταφέρει αυτόματα στην αγαπητή για πολλούς δεκαετία που εδραιώθηκε η μουσική που αγαπάμε σήμερα.
Πλήρης μετενσάρκωση του NWOBHM από το πρώτο κι όλας δευτερόλεπτο και μάλιστα πολύ πετυχημένη. Δισολιές, επιθετικά riffs, σόλα που δεν κουράζουν, μελωδία, τραχύτητα πιασάρικα σημεία, και αστείρευτη αλητεία. Θα χαρακτήριζα τον δίσκο απλά όμορφο. Κάπως μελανό σημείο πιστεύω πως είναι τα φωνητικά (γυναικεία) τα οποία μπορεί σε γενικές γραμμές να είναι ικανοποιητικά αλλά τα θεωρώ λίγο αδύναμα και “λίγα” για να δώσουν το κάτι παραπάνω σε αυτή την κατά τα άλλα εξαιρετική κυκλοφορία.
Iron maiden, Diamond Head, και όλη αυτή η φάρα που εδραίωσε τον μεταλλικό ήχο στην Μ. Βρετανία, με λίγη Sabbath-ίλα και με αρκετή δόση από την βρωμιά και την αμεσότητα των Motorhead σε ορισμένα σημεία, με κάνουν να σκέφτομαι πως το “Possession” θα μπορούσε άνετα να κάνει θραύση εάν κυκλοφορούσε 30 χρόνια πριν. Και λέω εάν κυκλοφορούσε 30 χρόνια πριν επειδή το αυτί του σύγχρονου οπαδού έχει συνηθίσει σε άλλους ήχους και πιο καθαρές και ογκώδεις παραγωγές και μπορεί η συγκεκριμένη κυκλοφορία να ξενίσει η να θεωρηθεί ξεπερασμένη. Εγώ πάντως νοστάλγησα και πωρώθηκα με τους Christian Mistress και το “Possession”. Εάν το ηλικιακό σας κοντέρ γράφει 30+ κάτι μου λέει ότι θα γουστάρετε και εσείς.