Η Cinecitta θεωρείται το καλύτερο υποκατάστατο του Hollywood. Στα χρόνια της ακμής της, η Ιταλική κινηματογραφική εταιρία γύρισε πλείστες όσες ταινίες, από τα πασίγνωστα όσο και cult, spaghetti western, μέχρι επικές ταινίες με ιστορικά και μυθολογικά θέματα.
Ελάχιστες όμως ταινίες ξεπέρασαν το πεδίο του cult και πέρασαν στις πραγματικά μεγάλες στιγμές του κινηματογράφου. Οι περισσότερες θεωρήθηκαν κακά αντίγραφα των αντίστοιχων Αμερικανικών. Που κολλάνε όλα αυτά με τη παρουσίαση του συγκεκριμένου δίσκου;
Οι Lord Of Mushrooms είναι ένα Γαλλικό συγκρότημα που δραστηριοποιείται στο χώρο του progressive metal. Το “Perspectives” είναι η 3η κυκλοφορία τους μετά τα “Lord Of Mushroom” (2002) και “7 Deadly Songs” (2005). Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της εταιρίας τους, αυτός ο δίσκος είναι και η πιο φιλόδοξη δουλειά τους και προσδοκούν να κάνουν το μεγάλο βήμα στη καριέρα τους. Και εδώ κάπου το θέμα αρχίζει να ζορίζει..
Ο δίσκος δεν είναι κακός σε καμία περίπτωση. Όταν έχεις Laurent James στη κιθάρα, Julien Negro στο μπάσο και καινούρια μεταγραφή τον εξαιρετικό Gus Monsanto (ex Adagio) στα φωνητικά, δε μπορείς σε καμία περίπτωση να μιλήσεις για έλλειψη ταλέντου. Μπορείς όμως να μιλήσεις άνετα για έλλειψη προσωπικού ήχου. H επιρροή των Dream Theater (κυρίως), Fates Warning και σε σημεία των Tool, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, και κατά την ακρόαση έχεις διαρκώς την αίσθηση ότι κάπου τα έχεις ξανακούσει όλα. Αυτό από ένα σημείο και μετά αρχίζει να κουράζει ιδιαίτερα όταν μιλάμε για progressive ήχο, κάτι που προϋποθέτει ψάξιμο και πειραματισμό στη μουσική σου. Ο δε τραγουδιστής, προσπαθεί σε πολλά σημεία να ακουστεί σαν τον James LaBrie, κάτι που προσωπικά εμένα με ενόχλησε.
Ο δίσκος περιέχει 10 κομμάτια συν ένα bonus track, άρα σύνολο 11, με συνολική διάρκεια κάτι λιγότερο από 70 λεπτά. Πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του, θεωρώ το εναρκτήριο “Imago”, το “Τhe Missing Link” και το bonus κομμάτι “Falling”.
Επαναλαμβάνω, προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, πως ο δίσκος είναι καλός. Έχει όμορφες μελωδίες, ενδιαφέροντα θέματα, ενώ τόσο η απόδοση της μπάντας συνολικά, αλλά και η παραγωγή του album είναι εξαιρετική.
Όμως σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική περίοδο για όλους, χρειάζεται να είμαστε λίγο περισσότερο επιλεκτικοί στις μουσικές αγορές μας, γι’ αυτό και προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατό πιο αντικειμενικός και ενίοτε αυστηρός προς κάποια γκρουπ που ενώ έχουν δυνατότητες, επιλέγουν το δρόμο της “ξεπατικωσούρας”. Αναμένω το επόμενο βήμα τους…
552 
