Μετά από έναν πραγματικά εξαιρετικό δίσκο οι Βρετανοί Dyscarnate επιστρέφουν δύο χρόνια μετά με τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “And So It Came To Pass”. Σε γενικές γραμμές συνεχίζουν από εκεί που είχαν σταματήσει στο “Enduring The Massacre”.
Τεχνικό brutal death με κάποια πιο grind ξεσπάσματα και αρκετή δόση groove. Συμπληρώνοντας τις επιρροές από Dying Fetus, Hateplow, Aborted παρατήρησα και αρκετά σημεία που μου έφεραν στο μυαλό τους Πολωνούς Vader και αυτό οφείλω να ομολογήσω ότι μου άρεσε. Καλά όλα αυτά αλλά κάπου μου φαίνεται ότι το χαλάνε.
Ακούγοντας τον δίσκο, και έχοντας επίσης ακούσει και την προηγούμενη δουλειά της μπάντας, μου δόθηκε η εντύπωση ότι το “And So It Came To Pass” βγήκε επειδή είχαν περάσει δύο χρόνια και έπρεπε να βγάλουν έναν καινούργιο δίσκο. Δεν λέω, και μερικά καλά σημεία υπάρχουν και καλοπαιγμένο είναι το υλικό και μερικές καλές συνθέσεις υπάρχουν όπως τα “Cain Enable”, “The Promethean” και “Kingdom Of The Blind” αλλά σε γενικές γραμμές ο δίσκος σε κουράζει, τα riffs ακούγονται κάτι παραπάνω από τετριμμένα, και κάπου εκεί το χάνουνε το παιχνίδι.
Όπως προείπα υπάρχουν και κάποια θετικά στοιχεία και σε αυτά θα πρέπει να προσθέσω το καταπληκτικό drumming που ανεβάζει τον δίσκο τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω. Απεναντίας, τα φωνητικά ακούγονται αδιάφορα και έχουν χάσει την αυθεντικότητα και την επιθετικότητα που είχαν στην προηγούμενη κυκλοφορία των Dyscarnate. Στο ίδιο μήκος με τα φωνητικά κυμαίνετε και το επίπεδο έμπνευσης των περισσότερων συνθέσεων με αποτέλεσμα το “And So It Came To Pass” να κινείτε σε πολύ ρηχά μουσικά νερά.
608 
