Οι κάλπες έκλεισαν και σφραγίστηκαν. Οι αναγνώστες του Rockway ψήφισαν τη δική τους λίστα για φέτος και παρότι δεν υπήρξαν πολλές εκπλήξεις, στις πρώτες θέσεις είχαμε derby. Ιδού οι επιλογές σας λοιπόν…
1. MACHINE HEAD: “Unto the Locust”
“Το συγκρότημα αποτελεί σταθερή αξία και όσες αράδες και εάν γραφτούν, δεν πρόκειται να περιγραφεί επαρκώς η συμβολή αυτού του group στο σύγχρονο metal…”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
2. SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
“οι Septic Flesh δεν προσπαθούν απλά να εντυπωσιάσουν, αλλά είναι ένα με την ορχήστρα παρουσιάζοντας ένα αποτέλεσμα, που κάνει τα soundtrack ταινιών τρόμου να μοιάζουν παιδικά μπροστά του…”
(Δημήτρης Άγας)
3.MASTODON: “The Hunter”
“οι Mastodon είναι συγκρότημα που βασίζεται στη συνολική απόρροια του κάθε έργου που κυκλοφορεί και δεν ψάχνει εν δυνάμει “επιτυχίες”. Και κρίνοντας από τη μέχρι τώρα πορεία του group, καλά κάνει! Είναι σίγουρο πως βρίσκεται στο σωστό δρόμο και δεν είναι τυχαίο το ότι με κάθε νέα δουλειά κερδίζουν ολοένα και περισσότερους fan!”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
4. DREAM THEATER: “A Dramatic Turn of Events”
“Το σίγουρο είναι πως θα γραφτούν πολλά, είτε βαρύγδουπα είτε απαξιωτικά, σχόλια για το νέο πόνημα των Theater, αλλά εάν ένα πράγμα με έχει διδάξει η ενασχόληση μου με το συγκρότημα είναι πως κάθε κυκλοφορία του θέλει το χρόνο της, ενώ προσφέρει κάτι διαφορετικό στον καθένα που το ακούει… “
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
5. ICED EARTH: “Dystopia”
“διανύουμε μια εποχή που τα απλά ακούσματα του παρελθόντος εκλείπουν, οπότε οι όποιες ελπίδες για μια σωστή αναβίωση (και όχι με βάση την παρελθοντολαγνεία) βασίζονται σε μπάντες τύπου Iced Earth…”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
6. SYMPHONY X: “Iconoclast”
“Οι εννέα συνθέσεις του “Iconoclast” θα ικανοποιήσουν όλους τους fan, ανεξαρτήτως περιόδου και θα τιμηθεί δεόντως από τους απανταχού prog metalheads”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
7. OPETH: “HERITAGE”
“ο Mikael Åkerfeldt έκανε το απωθημένο του πραγματικότητα, αψηφώντας κατά κάποιο τρόπο οποιουδήποτε την γνώμη. Ήταν κάτι που από 20 χρονών ονειρευόταν να κάνει, και το έπραξε…”
(Ελένη Λιβεράκου)
8. AMORPHIS: “The Beginning of Times”
“Το “The Beginning of Times” έχει όλα τα χαρακτηριστικά που αγαπάμε στους Amorphis, συν μια θέληση για εξέλιξη και ωρίμανση (πόσο ακόμα;) η οποία αποδεικνύει το ότι το συγκρότημα δεν επαναπαύεται στις δάφνες του, και ας είναι πολλές…”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
9. ANTHRAX: “Worship Music”
“μετά από 8-10 χρόνια σιωπής και συγκρινόμενο με τις λίγο παλαιότερες δουλειές της μπάντας, ομολογώ ότι το “Worship Music” στέκεται καλά, περιέχοντας αρκετά κομμάτια που θα σας ξυπνήσουν παλιές άκρως headbanging εποχές, που οι Anthrax χάριζαν απλόχερα, ιδιαίτερα στα πρώτα κομμάτια του δίσκου!”
(Μιχάλης Κανακουσάκης)
10. BLACK COUNTRY COMMUNION: “2”
“Οι Black Country Communion με την εμπειρία που διαθέτουν τα μέλη τους και την αυθεντικότητα που τους διακρίνει καταφέρνουν με το δεύτερο άλμπουμ, να αναγεννήσουν τις αραχνιασμένες μελωδίες των Bad Company, να προσθέσουν αρκετό ζεπελινικό feeling και σε συνδυασμό με την ισχυρή κιθαριστική δύναμη που ονομάζεται Joe Bonamassa να δημιουργήσουν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα…”
(Φώτης Μελέτης)
11. THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold Epicentre”
“Ένας δίσκος καθηλωτικός στο έπακρο, με μια γεύση μυστήριου τόσο στη θεματολογία του (όπου ο διάβολος αναφέρεται ως επαναστάτης) όσο και στη προσωπικότητα του συγκροτήματος…”
(Γιώργος Βαλιμίτης)
12. PAIN OF SALVATION: “Road Salt Two”
“Ο Daniel Gildenlow δε φέρει πια το στυλ του “εκκολαπτόμενου νέου”, αλλά του “φτασμένου και ώριμου συνθέτη”, εξαργυρώνοντας την έμπνευση και τη δουλειά δεκαπέντε περίπου χρόνων. Ο ήχος που εναποθέτει πλέον στο (μουσικό) τραπέζι, δεν έχει άμεση σχέση με αυτόν των πρώτων χρόνων και μαζί με αυτόν, έχει αλλάξει και το image του, με αποτέλεσμα τα κοριτσόπουλα να έχουν έναν ακόμη λόγο να σχίζουν τα ιμάτιά τους (και κατά βούληση να του τα πετούν)”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
13. AMON AMARTH: “Surtur Rising”
“Μουσικά έχουμε ένα classic Amon Amarth δίσκο, που σε μεταφέρει πολύ όμορφα στο Viking κόσμο τους…”
(Δημήτρης Άγας)
14. NIGHTRAGE: “Insidious”
“το “Insidious” είναι το πέμπτο κατά σειρά άλμπουμ τους, αν και μάλλον το πέμπτο κατά ριπάς θα ήταν καλύτερη περιγραφή…”
(Μιχάλης Κανακουσάκης)
15. IN FLAMES: “Sounds of a Playground Fading”
έχουμε να κάνουμε με τον πιο εσωστρεφή δίσκο των Σουηδών, είτε μιλάμε στιχουργικά είτε μουσικά…”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
16. ARCH ENEMY: “Khaos Legions”
“Έντεκα συνθέσεις (συν τρία instrumental) που δε γράφτηκαν απαραίτητα με γνώμονα το πόσο θα καταπλήξουν τα πλήθη, αλλά με τη διάθεση για απλοϊκό death metal, που σέβεται τον εαυτό του…”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
17. STRATOVARIUS: “Elysium”
“οι Stratovarius μάλλον κέρδισαν το στοίχημα και από εκεί που το τοπίο φαινόταν θολό, αρχίζουν και βαδίζουν, αργά μεν αλλά σταθερά, προς νέους ορίζοντες που θα τους φέρουν νέους οπαδούς, ενώ παράλληλα θα καταφέρουν τελικά να διατηρήσουν και τους παλαιούς…”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
18. ALICE COOPER: “Welcome 2 My Nightmare”
“μια αρκετά καλή κυκλοφορία που τα μεγάλα ατού της είναι η μερική (επι)στροφή του Alice Cooper στα 70s, όπως και η ποικιλομορφία στις συνθέσεις (κάτι που, πέρα ελαχίστων εξαιρέσεων, πάντα χαρακτήριζε τα album του).”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
19. CHICKENFOOT: “Chickenfoot lll”
“σίγουρα δεν είναι η προσπάθεια ενός super group σε στιγμές έξαρσης που “γεννάει” ή “ξεπετάει” μουσικές συνθέσεις που ακούγονται ευχάριστα για ένα Σαβ/κο, αλλά συνθέσεις που θα αντέξουν στον χρόνο…”
(Νότης Γκιλλανίδης)
20. RED HOT CHILI PEPPERS: “I’m With You”
“Μουσικά, συνθετικά και εκτελεστικά είναι αρτιότατο, με έντονη προσωπικότητα και πάνω από όλα πολύπλευρο. Όπως δηλαδή και η όλη πορεία των Red Hot Chili Peppers!”
(Στέφανος Στεφανόπουλος)
260 
