Θεωρώ ότι είναι θετικό για μια μπάντα να πειραματίζεται, να ανανεώνει τον ήχο της και το κυριότερο να έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα που να την κάνει να ξεχωρίζει. Έχει αποδειχτεί ότι κορεσμός σε κάποιο είδος δεν υπάρχει και υπάρχουν ευτυχώς συγκροτήματα που φροντίζουν να “παντρεύουν” διάφορα είδη μουσικής και να δημιουργούν κάτι ξεχωριστό κάθε φορά.
Οι Bleeding Through είναι μια μπάντα με πάνω από δέκα χρόνια ύπαρξης στον χώρο του metal/hardcore και ομολογουμένως έχουν καταφέρει να κερδίσουν την εκτίμηση των φίλων της ακραίας μουσικής με το ιδιαίτερο στυλ μουσικής που παίζουν. Και το θεωρώ ιδιαίτερο γιατί μια μίξη hardore και ατμοσφαιρικού black metal δεν είναι δα και το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό.
Η μπάντα δηλώνει ότι προέρχεται από την hardcore σκηνή και ότι απλά είναι μία hardcore μπάντα που έχει εμπλουτίσει την μουσική της με περισσότερα στοιχεία. Η καινούργια δουλειά τους όμως δείχνει μια σαφή υπεροχή των black metal στοιχείων πλέον και στο θέμα του ήχου αλλά και στο θέμα των μελωδιών και τον ρυθμών. Έβδομη κυκλοφορία λοιπόν για τους Bleeding Through με τίτλο “The Great Fire” και ακούγοντας την προηγούμενη δουλειά τους μπορώ να πω ότι ακούγετε σαν μια φυσική εξέλιξη για την μπάντα.
Διατηρώντας το άκρως επιθετικό και αγριεμένο ύφος, έχουν φροντίσει στο “The Great Fire” να τονίσουν πολύ περισσότερο, σε σχέση με το παρελθόν, τον ήχο τον πλήκτρων προσθέτοντας μια επιπλέον ατμοσφαιρική διάθεση στον δίσκο. Θα τολμούσα να πω μάλιστα πως ο δίσκος στην μεγαλύτερη διάρκεια του θυμίζει black metal παρά hardcore συγκρότημα. Κάπου μεταξύ Cradle of Filth και Hatebreed, ή Unearth αν προτιμάτε, με το πρώτο να υπερισχύει εμφανώς. Το κακό με αυτό είναι ότι τα γκρουβάτα σημεία χάνουν κάπως την δυναμικότητα τους μια και ο ήχος είναι κάπως πιο πρίμος έχοντας μια black αισθητική. Με απλά λόγια, κάπου πιστεύω πως χαλάει το “πάντρεμα” και σε αυτό οφείλετε σε μεγάλο βαθμό ο ήχος. Γιατί και ωραίες ιδέες υπάρχουν και οι εναλλαγές μεταξύ των πιο metalcore σημείων με τα black/death δεν είναι άσχημες (τσεκάρετε τα “Faith In Fire”, “Walking Dead”, “Trail Of Seclusion” και “Deaf Ear”), αλλά τα υπερβολικά έντονα ατμοσφαιρικά πλήκτρα και ο “ξυστός” και πρίμος ήχος, από όποια οπτική γωνία και να το δούμε, δεν κάνουν για να παίξεις metalcore.
Με μπέρδεψε αρκετά αυτή η κυκλοφορία και μετά από αρκετή σκέψη καταλήγω στο συμπέρασμα ότι: “το πείραμα απέτυχε αυτή την φορά”. Τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Το “The Great Fire” θα αφήσει σίγουρα ικανοποιημένους αρκετούς θα ξενερώσει άλλους τόσους αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι όποιο κομμάτι από τον δίσκο παιχτεί σε συναυλία θα γίνει χαμός! Δεν ξέρω κατά πόσο θα ακούσω περαιτέρω την συγκεκριμένη κυκλοφορία αλλά σίγουρα έχω πειστεί να πάω να πας να δω τους Bleeding Through live με την πρώτη ευκαιρία.
449 
