BEYOND THE BRIDGE: “The Old Man and the Spirit”

Οι Beyond the Bridge είναι μία Γερμανική Progressive Rock/Metal μπάντα που ξεκίνησε το 1999 με το όνομα “Fallout”. Στα μέσα του 2005, ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Peter Degenfeld-Schonburg αποφάσισε να “επανακινήσει” το group με την κυκλοφορία του “The Old Man and the Spirit”.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια και μετά από ατελείωτες ώρες τζαμαρίσματος με τον πληκτρά Christopher Tarnow, άρχισαν να δίνουν σάρκα και οστά σε αυτό το project. Με τις προσθήκες των Dominik Stotzem στο μπάσο, Herbie Langhans στα φωνητικά και Fabian Maier στα drums, το συγκρότημα άρχισε τις ηχογραφήσεις για το πρώτο τους άλμπουμ το 2008 και το οποίο είναι έτοιμο φέτος να σερβιριστεί στο κοινό τους από την Frontiers Records. Επίσης, εδώ πρέπει να αναφέρω πως η τραγουδίστρια Dilenya Mar είναι το νεότερο μέλος της μπάντας αφού την διάλεξε ο Peter Degenfeld-Schonburg μετά από μια classic Jazz συναυλία και εντυπωσιάστηκε από της δυνατότητες της. Στην ουσία πρόκειται για ένα concept άλμπουμ το οποίο ασχολείται με την πολικότητα του ανθρώπινου αισθησιασμού και την υπεράνθρωπη ευαισθητοποίηση. Το τελευταίο είναι ενσωματωμένο με το χαρακτήρα του Πνεύματος (Spirit). Είναι η προσωποποίηση της σοφίας και της συνειδητοποίησης ότι είναι ακατόρθωτο για την ανθρωπότητα, παρόλα αυτά, όμως, δεν διαθέτει την ικανότητα να αισθάνεται. Καθώς προχωράει η ιστορία, το “Πνεύμα” συνεχίζει και απαντάει στις ερωτήσεις του Γέρου Ανθρώπου (Old Man ) σχετικά με την ανθρώπινη περιέργεια και προσπαθεί να τον πείσει ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για τον άνθρωπο! Στο μουσικό κομμάτι τώρα, όπως προανέφερα, πρόκειται για μία μπάντα που το “κατέχει” το άθλημα και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην μουσική τους. Κάθε μέλος της μπάντας άλλωστε είναι δάσκαλος μουσικής, ο καθένας στο μουσικό του όργανο. Ποιοτικό Progressive Rock/Metal με δυνατές κιθάρες, καθαρά και παθιασμένα φωνητικά, κρυστάλλινη παραγωγή και εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις είναι τα πράγματα που θα ακούσετε στο “The Old Man & The Spirit”. Αν και δεν είμαι φανατικός οπαδός ούτε του Progressive αλλά ούτε και των concept album, μπορώ να πω πως το συγκεκριμένο μου άφησε μια γλυκιά γεύση μετά την πρώτη κιόλας ακρόαση του. Μία κυκλοφορία η οποία δεν κουράζει τον ακροατή μιας και οι εναλλαγές του είναι αρκετές και κυρίως τα εντυπωσιακά φωνητικά, και των δύο τραγουδιστών δεν πρόκειται να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο. Δοκιμάστε το!


492