Οι SepticFlesh του σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα Ελληνικά σχήματα του ακραίου ήχου, αποθεωμένοι παγκοσμίως με μουσικούς – ταλέντα απ’ τα λίγα και συνθέσεις που μένουν άνετα στο μυαλό ενός οπαδού του σκοτεινότερου ιδιώματος αυτής της μουσικής: Το black metal.
Όλα ξεκίνησαν στην αρχή της δεκαετίας των 90s, όταν οι Sotiris Vayenas, Spiros και Christos Antoniou δημιούργησαν τους Septic Flesh και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP με την ονομασία “Temple of the Lost Race“ στα τέλη του 1991. Η παραγωγή του ξεπερνούσε τα standards παρόμοιων δίσκων αυτής της εποχής με τις καταπληκτικές κιθάρες να προκαλούν αίσθηση και το μπάσο να χαρακτηρίζεται άμεσα απ’ τα καλύτερα του death metal. Σήμερα φυσικά θεωρείται κάτι παραπάνω από σπάνιο αφού η εξάντληση των λιγοστών αντιτύπων του ήταν άμεση.
Το 1994 αποδείχτηκε παραγωγικό για τη μπάντα αφού οι Septic Flesh κυκλοφόρησαν τα δύο πρώτα albums τους με διαφορά ενός έτους. Η αρχή έγινε με το “Mystic Places of Dawn” που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1994. Τα μελωδικά ατμοσφαιρικά σημεία στην underground αυτή κυκλοφορία έμεινε ως κύριο χαρακτηριστικό της αναγνωσιμότητας του δίσκου, αν και η όποια σημαντική επιτυχία διαδεχόταν το συγκρότημα θα το έκανε το 1997.
Το δεύτερο LP του Ελληνικού group, “Esoptron”, καθιέρωσε τους Septic Flesh στην Ελληνική σκηνή και συνέχισε τη μελωδικότητα και την ατμοσφαιρική δίνη του προκατόχου του. Αποτέλεσε δισκογραφικά ανοδική πορεία για το συγκρότημα αυξάνοντας την μουσική ένταση του σχήματος, ενώ ιδιαίτερη προσθήκη ήταν και τα doom-like feeling των riff του δίσκου. Όσοι από τότε έβλεπαν μεγάλα πράγματα στο μέλλον των Septic Flesh έχουν ήδη επιβεβαιωθεί.
Το έτος 1997 είδε μερικές τεράστιες κυκλοφορίες του χώρου όπως το “Anthems to the Welkin at Dusk” των Emperor και το “Whoracle” των In Flames. Οι Έλληνες Septic Flesh κατάφεραν να ξεχωρίσουν με έναν απ’ τους καλύτερους δίσκους τους, το “The Ophidian Wheel“, το οποίο αποτέλεσε σημαντική πρόοδο στον ήχο του συγκροτήματος τόσο παραγωγικά όσο και ποιοτικά ενώ φάνηκαν ωριμότεροι από ποτέ. Η Natalie Rassoulis στα οπερετικά φωνητικά ήταν μια απ’ τις προσθήκες που εξέπληξαν ευχάριστα το κοινό, όπως και ο πιο blackened ήχος. Το “The Ophidian Wheel” είναι ο ήχος των Septic Flesh όπως μόνο αυτοί μπορούσαν να τον παρουσιάσουν καθώς κι αυτός που έδειχνε στους οπαδούς τους τη μελλοντική πορεία τους.
Η συνεργασία των Septic Flesh με τη Natalie Rassoulis έληξε ένα χρόνο μετά, κατά τη κυκλοφορία του “A Fallen Temple”, μια ακόμη βελτίωση στον ήχο τους με τις σχεδόν gothic εκτελέσεις των αρχαϊκών επιρροών τους. Μέσα στο ίδιο έτος κυκλοφορούν και το δεύτερο EP τους με την ονομασία “The Eldest Cosmonaut” με το ομότιτλο κομμάτι να μετατρέπεται στο πρώτο video clip του group. Ακολούθησε η επιτυχημένη tour “Temple of Humiliations” με τους Natron και Misanthrope ως supporting acts.
Η κυκλοφορία του “Revolution DNA” το 1999 τράβηξε για άλλη μια φορά τη προσοχή απάνω στο συνεχώς ανερχόμενο Αθηναϊκό σχήμα. Με τα πιο ακραία drums ένα απ’ τα χαρακτηριστικά του album, ο δίσκος θεωρήθηκε εύκολα ως ο πιο έντονος των Septic Flesh μέχρι και τότε ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζει να στοιχειώνει τους αμέτρητους οπαδούς τους με κομμάτια όπως “Age of New Messiahs”, “Android” και “Chaostar”.
Έχοντας ήδη μπει σε περίοδο αλλαγών στο lineup τους οι Septic Flesh κυκλοφορούν το τελευταίο album πριν τη διάλυση τους, το “Sumerian Daemons” το 2003. Ακόμη ένα μεγάλο επίτευγμα για το Ελληνικό όνομα με ένα album που από πολλούς θεωρείται απ’ τα καλύτερα που έχει παράγει η χώρα μας. Τα χαρακτηριστικά των Septic Flesh, ύστερα από τέσσερα χρόνια, είναι ακόμα εδώ καθώς παρατηρείται μεγαλύτερη επιθετικότητα ενώ ευχάριστη είναι και η πιο… “κλασσική” επιρροή των μουσικών στον ήχο του δίσκου.
Οι Septic Flesh διαλύθηκαν τον Οκτώβριο του 2003 με τα μέλη τους να διασκορπίζονται σε διάφορα άλλα projects. Παρόλα αυτά, δεν χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για την επιστροφή τους αφού στις 19 Φεβρουαρίου του 2007 οι Septic Flesh ανακοίνωσαν την επανένωση τους για το Ελληνικό Metal Healing Festival όπου θα συμμετείχαν και οι Orphaned Land, Rage και Aborted. Λίγους μήνες αργότερα γνωστοποιήθηκε πως το reunion της μπάντας συμπεριελάμβανε τη δημιουργία νέου full-length μέσω της γαλλικής δισκογραφικής
Season of Mist.
Το αποτέλεσμα ήταν το “Communion” του 2008, όποτε και ξεκίνησε μια ολοκαίνουργια εποχή για τους Έλληνες Septic Flesh. Μέσω συμφωνικής ορχήστρας, το 7ο αυτό album του συγκροτήματος αποτέλεσε κάτι σαν εορτασμό όλων των προηγούμενων δουλειών τους με όλες τις death, goth και doom καταβολές τους ακόμη αψεγάδιαστες. Τα καθαρά φωνητικά του Sotiris Vayenas είναι καλύτερα από ποτέ προκαλώντας ιδιαίτερη εντύπωση μέσα απ’ το κομμάτι “Sangreal” που θύμισε την “Revolution DNA” εποχή της μπάντας.
Το αποκορύφωμα της καριέρας των Septic Flesh ακούει στο όνομα “The Great Mass” το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2011. Με τη συνοδεία ορχήστρας για άλλη μια φορά καθώς και τις guest συμμετοχές μουσικών όπως της Iliana Tsakiraki των Meden Agan και της Androniki Skoula των Chaostar, οι SepticFlesh παρουσίασαν ένα αριστουργηματικό συνονθύλευμα – δείγμα στη μεγαλύτερη δύναμη της μουσικής τους. Το “The Great Mass” δεν δυσκολεύτηκε να φτάσει στις λίστες με τα top metal albums όλης της Ευρώπης ενώ το διαδέχτηκαν σπουδαίες live εμφανίσεις όπως το tour στο πλευρό των Amon Amarth.
Οι Septic Flesh θα βρεθούν στο Block 33 της Θεσσαλονίκης τη Παρασκευή 6 Ιανουαρίου και στο Fuzz Club της Αθήνας το Σάββατο 7 Ιανουαρίου. Μαζί τους στη πρώτη βραδιά οι Dark Funeral και οι Descending ενώ τη δεύτερη οι Dark Funeral και οι Heavier Than God.
851 
