Το deathcore, είναι από τα είδη της μουσικής μας που δεν με εκφράζουν και δεν με συγκινούν ιδιαίτερα θα έλεγα, οπότε θα προσπαθήσω να μην είμαι προκατειλημμένος με τους Molotov Solution και να αρκεστώ σε αντικειμενικά κριτήρια.
Η μουσική τους ακούγεται πολύ οικεία στο “Insurection” άλμπουμ τους αλλά είναι πολύ κλισέ και δεν δείχνουν να προσφέρουν το κάτι διαφορετικό ώστε να ευχαριστηθεί κανείς το δίσκο αυτό όσο θα ήθελε. Χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες, στεγνά riff και “απότομα” αλά thrash μονοπάτια, πέφτουν στην παγίδα να αντιγράφουν τους εαυτούς τους, χωρίς να πρωτοτυπούν ή να εξελίσσονται. Κάπου πιστεύω ότι υστερούν και αρέσκονται στη μετριότητα και αυτό δεν είναι στα συν τους για τους απαιτητικότερους. Ίσως η μοναδική φρεσκάδα του να βρίσκεται στα παροδικά μελωδικά ξεσπάσματα στις κιθάρες που σπάνε τη μονοτονία των τίτλων του. Το “Insurection”, πέρα από τα ακούσματά μου, φαντάζει κουραστικό και βαρετό. Παρόλο που διάσπαρτες καλές ιδέες υπάρχουν, δεν βρήκα ένα κομμάτι που να μπορώ να πω πως είναι ολοκληρωμένο. Άτσαλη προσπάθεια, πιστεύω πως αν δούλευαν λίγο παραπάνω τα τραγούδια του, θα μπορούσαν και καλύτερα.
420 
