Πιστοί και συνεπείς όσο λίγοι στο δισκογραφικό ραντεβού τους, οι FIREWIND βρίσκονται ήδη στην παραγωγή του επερχόμενου άλμπουμ. Με αφορμή αυτή την είδηση, αλλά και τις συναυλίες τους τον Ιανουάριο, σε Ιωάννινα και Αθήνα (13 και 14, αντίστοιχα), οι οποίες “κλείνουν” την τελευταία παγκόσμια περιοδεία τους και εγκαινιάζουν τη νέα χρονιά, το ROCKWAY άρπαξε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Bob Katsionis για το νέο άλμπουμ και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.
Καλησπέρα Bob! Νέος drummer, λοιπόν. Ποιό είναι το παρασκήνιο και πως καταλήξατε σε αυτόν;
Καλησπέρα Ανδρέα! Το όνομά του είναι Jo Nunez και τον διαλέξαμε λόγω της τρομερής του ομοιότητας με τον Tin-Tin που μόλις κυκλοφόρησε και η νέα του ταινία και είναι super hot όνομα (γέλια)! Ο Jo κυριολεκτικά άρπαξε αυτά τη δουλειά και μας κερδισε με το χαρακτήρα του αλλα και με τη συνεπεια και δουλειά που έδειξε. Όπως ξέρεις παίζει με το Μάριο Ηλιόπουλο στους Nightrage οπότε και δεν υπήρξε πρόβλημα μιας και ο Μάριος είναι φίλος της μπάντας από… πάντα! Μπήκε ο μικρός για να βοηθήσει στο ένα tour στην Ευρώπη, τον πήραμε και στην Αμερική που έπαιζε 2 σετ κάθε βράδυ, ένα με τους Nightrage και ένα με εμάς, στο μεταξύ δοκιμάσαμε και ένα-δυο Έλληνες drummer που δεν τα κατάφεραν, και τελικά… Jo, Welcome To The Family!
Η παραγωγή του επερχόμενου έβδομου δίσκου, έχει ξεκινήσει. Τι κλίμα υπάρχει στη μπάντα, πως ακούγονται οι νέες ιδέες και ποιοί θα αναλάβουν τις ηχογραφήσεις και την διαδικασία της παραγωγής;
Είμαστε μια απόλυτα συνειδητοποιημένη μπάντα. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε στο στούντιο χωρίς να ξέρουμε από πριν τι θα κάνουμε και πως θα βγει στο τέλος. Τα “πάμε και βλέπουμε” δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο μας. Και αυτό οφείλεται τόσο στον απόλυτο σχεδιασμό και έλεγχο του Gus όσο και στην συνέπεια των υπολοίπων. Την οργάνωση παραγωγής σε αυτό το album την έχει αναλάβει εξ’ ολοκλήρου, και “εξ’ αδιαιρέτου” που λέει και ο Χαρρυ Κλυνν, ο Gus και όλα βαίνουν καλώς!
Δέκα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας και ήδη ηχογραφείτε τον έβδομο δίσκο. Αυτό το θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα για μια σύγχρονη μπάντα στον ευρύ χώρο του metal. Ποιό θεωρείς οτι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα των Firewind;
Το “κατόρθωμα” των Firewind είναι οτι δεν προδίδουν ποτέ τους οπαδούς τους. Δεν πρόκειται ποτέ να βγάλουμε κατι χαμηλό ποιοτικά, ουτε να μας πάρει 5 και βάλε χρόνια για να βγάλουμε δίσκο. Έχουμε πολύ μουσική μέσα μας, υπάρχει καλή χημεία και δε βλέπω λόγο να καθυστερούμε. Το άλλο αξιοσημείωτο πιστεύω οτι είναι το οτι οι Firewind κατάφεραν να θέσουν κάποια νεα στανταρντ στην Ελληνική σκηνή. Δες π.χ. τις παραγωγές και ποσες μπάντες ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ακολουθησαν το παράδειγμά μας και χρησιμοποίησαν στουντιο του εξωτερικού για τις ηχογραφήσεις/ μίξεις τους, ή άρχισαν να γίνονται ποιοτικά και όχι μονο trash videoclips, ή επίσης άνοιξε και το ενδιαφέρον των εταιρειών κλπ, κλπ. Περιττό να πούμε οτι μετά την συνεργασία του Gus με τον Ozzy, η χώρα μας θεωρείται πλέον και Ακαδημία Κιθαριστικών Ταλέντων!
Πίσω στο νέο άλμπουμ… Επιδιώκετε να διατηρήσετε τον “Firewind” ήχο; Σας βγαίνουν αβίαστα οι ιδέες ή υπάρχει κάποιο πλάνο για το πως πρέπει να ακούγεστε; Υπάρχουν κάποιοι τίτλοι;
Λοιπόν, να σου πω την αλήθεια, ενώ ξεκινήσαμε έχοντας κάπως πιο “ανοιχτό μυαλό” -και δεν εννοώ rap στοιχεία ή τίποτα dance loops!!!- στο τέλος είδαμε οτι η μουσικη που βγαίνει ειναι απλα… Firewind! Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που έχουμε το προσωπικό μας στυλ και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Υπάρχουν και τίτλοι και όλα, θα τα ακουσετε όμως αυτά όσοι έρθετε στο live μας στο Fuzz στις 14 Γενάρη ή την προηγούμενη μέρα στα Ιωάννινα όπου θα παίξουμε και 1-2 νέα κομμάτια!
Πότε υπολογίζετε την κυκλοφορία και παραμένετε στο ίδιο label; Γενικώς, είσαι ευχαριστημένος από τον τρόπο που σας “διαχειρίζεται” η μουσική βιομηχανία;
Το άλμπουμ υπολογίζεται για Άνοιξη. Όσον αφορά τη “μουσική βιομηχανία”… οι συζητήσεις είναι πολλές και μεγάλες… Εμείς θα έλεγα οτι τη διαχειριζόμαστε οσο καλύτερα μπορούμε στα πλαίσια του να κάνουμε ΠΑΝΤΑ αυτό που θέλουμε. Δεν έχει παρέμβει ποτέ και κανένας για τίποτα παρα μόνο για θέματα deadline και ημερομηνιών. Όσο και αν θέλουν πολλοί να πιστέψουν οτι οι μεγάλες εταιρίες είναι νταβατζήδες και θα σε βγάλουν στο κλαρί… λυπάμαι. Αν έχεις τη πίστη στην ίδια σου τη μουσική, τότε θέτεις ΕΣΥ τους όρους.
Γενικώς, πως σου φαίνονται τα “πρέπει” στη μουσική;
Η απάντηση που θα έδιναν όλοι είναι “δεν υπάρχουν πρέπει στη Μουσική αλλά μόνο θέλω”… Δε θα σου πω αυτό όμως εγώ. ΠΡΕΠΕΙ να είσαι συνεπής στους οπαδούς σου. ΠΡΕΠΕΙ οι δίσκοι σου να έχουν τον καλύτερο δυνατό ήχο. ΠΡΕΠΕΙ το artwork και το packaging του άλμπουμ σου να ειναι προσεγμένο γιατι ο κόσμος σκάει λεφτά για να το πάρει και δε θέλει να δει μια ζωγραφιά δημοτικού και μια φωτογραφία μοντάζ από τις διακοπές. ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις συναυλίες κ περιοδείες αλλιώς είσαι project και όχι μπάντα και άλλα πολλά. Τέτοιου είδους “πρέπει”… ναι, υπάρχουν πολλά και πολλοί τα αγνοούν. Αλλιως ο κόσμος δε συγχωρεί. Θέλωντας και μη… θα σε ξεχάσει και θα πάει στον επόμενο.
Έχοντας ξεφύγει από τα πλαίσια αυτού που ονομάζουμε “Ελληνική σκηνή”, τι συμβουλές θα ήθελες να δώσεις σε νεώτερους, οχι μόνο σε ηλικία, αλλά κυρίως σε πείρα, αφού δεν μετράνε μόνο τα ηλικιακά χρόνια, μουσικούς;
Κοίτα, μιάς και το ανέφερες, δυστυχώς στη χώρα μας, τείνουν κάποιοι άνθρωποι/ μπάντες να απαιτούν το σεβασμό καθαρά και μόνο λόγω ηλικίας και όχι πεπραγμένων. Υπάρχουν εκει έξω μπάντες με “ιστορία” 20 και βάλε χρόνων που έχουν κανει λιγότερα και απο μια μπάντα που ξεκίνησε πριν 3-4 χρόνια. Δεν πάει έτσι. Δεν περιμένει όλο το σύμπαν εσένα. Η συμβουλη ειναι απλή. ACT NOW! Seize the Day που λένε. Γράψε ένα τραγούδι και πέτα το. Αύριο γράψε ένα άλλο. Κάνε ενα mini tour και ας παίξεις σε 5 άτομα. Τη δευτερη φορα θα ειναι 10, την τρίτη 100. Επίσης, θα ήθελα να πω στα νέα παιδιά: ΜΑΘΕΤΕ ΜΟΥΣΙΚΗ. Δεν είναι ανάγκη να γίνετε όλοι Μπετόβεν, αλλα η Μουσική είναι η γλώσσα του ήχου και προκειμένου τόσο να συννενοηθείς με άλλους μουσικούς, αλλα όσο και να μιλήσεις μουσικά στον κόσμο, ΠΡΕΠΕΙ να ξέρεις τη γλώσσα!
Περιοδεία σε Ευρώπη και Αμερική με support μπάντες όπως οι Wolf και White Wizard, περιοδεία του Gus με Ozzy αλλά και solo εμφανίσεις ανα τον κόσμο με guitar clinics, Outloud και βίντεο παραγωγές – ηχογραφήσεις για τον Κατσιώνη, Evil Masquerade για τον Αpollo… που βρίσκετε τον χρόνο; Μήπως σας έχουν κλωνοποιήσει;!
Εδώ θα παίξει κλισέ απάντηση, αλλά… αν αγαπάς κάτι, βρίσκεις το χρόνο. Δε μπορούμε, ούτε εγώ, ούτε ο Gus, να σκεφτούμε το να μην κανουμε μουσική κάθε μέρα ή να μην παίζουμε. Τι να κάνουμε; Να πάμε για καφέ και να συζητάμε γιατί δε μας πήρε το τάδε φεστιβάλ ή γιατί δε βγήκαμε Δίσκος Του Μήνα ή γιατί οι “τάδε” δεν αξίζουν ενώ εμείς που γαμάμε είμαστε οι αδικοχαμένοι; Nope.
Eπειδή ακούω διάφορα σχόλια, ποιά είναι η προσωπική σου άποψη για το reunion των Black Sabbath με την πρώτη σύνθεση;
Υπάρχουν 3 όψεις: 1) Είναι οτι καλυτερο έχει συμβεί στον κόσμο του Heavy Metal τα τελευταία χρόνια γιατι αυτοί ειναι οι τέσσερις άνθρωποι που το ανακάλυψαν και το ξέρουν καλύτερα απο όλους και θα ζήσουμε πάλι την ευκαιρία να τους δούμε μαζί. 2) Είναι οτι χειρότερο έχει συμβει φέτος στο Metal γιατι θα μονοπωλήσουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον όλου του τύπου, θα πάρουν χώρο, εξώφυλλα και ενδιαφέρον απο εκατοντάδες νέες μπάντες, και όσο υπαρχουν όλοι αυτοί δε θα μπορέσει καμμία άλλη μπάντα να ανέβει ποτέ στο επόμενο σκαλί. Μια ματιά στο billing των Festivals που θα κάνουν αρκεί. Όλες οι άλλες μπάντες απο κάτω ξαφνικά φαντάζουν πολύ μικρές. 3) Είναι οτι καλύτερο συνεβηκε για τους Firewind, μιας και βρήκαμε την ευκαιρία να γράψουμε, να κυκλοφορήσουμε και να υποστηρίξουμε σωστά το αλμπουμ μας!!! Οπότε για μένα το σκορ είναι…2-1. God Bless The Reunion!!!
Στη συναυλία της Αθήνας τον Ιανουάριο, τι να περιμένουμε από τους Firewind;Θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε κάποιο νέο τραγούδι;
Τίποτε λιγότερο απο μια συναυλία Firewind αλλά και μερικές εκπλήξεις στο σετ μας. Έχουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ για αυτό το live, οπως και για το προηγούμενο βράδυ στα Ιωάννινα. Θα παίξουμε 1-2 καινούρια κομμάτια και ελπιζουμε όπως και στα 2 τελευταία μας live στη συμπρωτεύουσα, ο κόσμος να τα σπάσει στην κυριολεξία, όπως στον Μύλο και στο Principal που σπάσανε απο το 2ο κομμάτι οι μπάρες και έγινε χαμός! Με προσοχή πάντα όμως, ε; (γέλια)
Thanks για το χρόνο σου Bob! Καλή συνέχεια και μείνε πάντα έτσι!
Σ’ ευχαριστώ Ανδρέα. Don’ t worry, έχει πιο πλάκα να είσαι “έτσι”.
Συνέντευξη: Ανδρέας Ανδρέου
274 
