Θα χρησιμοποιήσω ένα κομμάτι της μπάντας, ώστε να σας δώσω στο περίπου να καταλάβετε τι παίζει με τούτη εδώ τη κυκλοφορία. “A Hard Case”!! Ακριβώς αυτό! Εκτός λοιπόν, του ότι έγινε το αγαπημένο μου κομμάτι ολάκερου του άλμπουμ (όντως πολύ καλό, μπράβο παίδες!), αντικατοπτρίζει επίσης και το αναπόφευκτο γεγονός μιας δυσκολίας, να “καταλάβω” τη μπάντα!
Οι Beggar’s Blues Diary είναι μια νέα Αθηναϊκή μπάντα που καταπιάνεται με ένα είδος το οποίο παλαντζάρει μεταξύ του τσοπεράδικου Southern Rock n’ Heavy και των Blues! Όμως στα αφτιά μου δείχνουν πως δεν έχουν βρει ακόμη το δρόμο τους και δεν έχουν ξεκαθαρίσει προς τα πού να γείρουν, με αποτέλεσμα σε ορισμένα σημεία να παίζουν τόσο αργά και μονότονα χρησιμοποιώντας το ίδιο riff, φλερτάροντας έτσι με τη βαρεμάρα ιδιαίτερα έντονα!
Μάλιστα η επιλογή του να τοποθετήσουν ως πρώτο κομμάτι το αργό και χαλαρό “No More”, με βρίσκει κάθετα αντίθετο, αφού η μπάντα σε γειώνει πριν καν σε απογειώσει! Επίσης η υποβόσκουσα αίσθηση ενός υπάρχοντος mainstream-“έντεχνου” περιβάλλοντος (παίζουμε παντού και θέλουμε ευρύ κοινό), δε με έψησε ιδιαιτερα, ώστε να ξεχωρίσω τη μπάντα από αντίστοιχες του είδους!
Αν και τα 11 κομμάτια έχουν ένα rock feeling, με εξαίρεση το “A Hard Case” δεν ανακάλυψα κάτι το συγκλονιστικό. Καλή προσπάθεια, αλλά όχι αρκετή!
579 
