74- Last Blast

Τέταρτη συνεχόμενη εβδομάδα με θέμα τα “webzine“… Άλλωστε είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω που κανονικά το όλο ζήτημα θα μπορούσε να επεκταθεί και σε πέμπτο μέρος, αλλά θα φροντίσω να μαζέψω και να συμπτύξω τις σκέψεις μου για να τελειώνουμε όλοι μια ώρα νωρίτερα…

Μίλησα για τις κρι­τι­κές, α­να­φέρ­θηκα στις συνεντεύξεις και φυσικά δεν άφησα από έξω την ανάγκη μερικών ανθρώπων να νιώ­σουν διάσημοι και “μέσα” στα πράγματα… Αυτό βέβαια που είναι πολύ σημαντικό είναι κάτι που ανέφερα στην αρχή αυτής της “τετραλογίας”: πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις… Διότι άπαξ και δε σε ενδιαφέρει να προωθήσεις τη μουσική καθαυτή και όλη η ουσία του webzine που διατηρείς έχει καθαρά δια­γω­νι­στι­κό χαρακτήρα, τότε κάτι λάθος γίνεται! Δεν είναι αγώνας δρό­μου το ποιος θα “ανεβάσει” πρώ­τος ένα album… Σημασία έχει να ωφελήσεις τη μπάντα με την, είτε θετική, είτε αρνητική κριτική σου!

Στον κόσμο των webzine βέβαια κά­ποια αυτονόητα πράγματα, δε βρί­σκουν λογική. Διότι είναι ευρέως γνωστό πως κάποια zine “κατεβάζουν” παράνομα υλικό κατ’ εξακολούθηση… Ε, εάν αυτό συμβάλλει στην κα­λυ­τέ­ρευ­ση της μουσικής αγοράς, τότε η δική μου νοημοσύνη δε μπορεί να αντιληφθεί τον εν λόγω τρόπο σκέψης. Και το χειρότερο σε όλο αυτό είναι πως από εκεί προέρχονται τα περισσότερα “leaks” στο internet! Όταν λοιπόν ένα μάτσο αντιεπαγγελματίες χαλάνε το όνομα όλων, τότε φταίνε και οι εταιρείες που δεν τους απομακρύνουν!

Εν ολίγοις, οι συντάκτες φταίνε για όλα τα καλά και τα κακά που βγαίνουν προς τα έξω μέσω των webzine! Και χάρη στο σύνολο αυτών, υπάρχουν πολλοί τρόποι να περιγράψεις κάποια site. Βέβαια, είτε μιλάμε για κάποιο μεγάλο ή μικρό zine, οι θεματικοί πα­ρά­γο­ντες που το συντελούν είναι εξίσου σημαντικοί… Όσο πιο “γνωστός” γίνεσαι, τόσο λι­γό­τε­ρα μπορείς να λες. Άλλη βα­ρύ­τη­τα έχει το να φέρεται αρνητικά κάποιο “μεγάλο” site σε έναν καλλιτέχνη, από ένα μικρό. Κάποιες εταιρείες δυστυχώς μπορούν ακόμα να ασκήσουν επιρροή…

Εδώ να κάνω μια σημαντικότατη σημείωση: το πόσους “φίλους” έχει κάποιος στο facebook δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο στο κατά πόσο είναι ή όχι “μεγάλος”! Μη ψαρώνετε και βλέποντας πολλά “like” κτλ νομίζετε πως “κάτι τρέχει”… Υπάρχουν λογής τρόποι για να πολλαπλασιάσεις τους “follower” σου, τους οποίους δε θα αναλύσω εδώ. Είναι τραγικά εύκολο το να “δείχνεις” πως έχεις κοινό από το να έχεις πραγματικά και να το έχετε υπόψη σας αυτό!

Το σημαντικότερο όμως το άφησα για το τέλος (για να επιστρέψουμε και στον κινητήριο μοχλό του κάθε zine)… Ο κάθε συντάκτης, πέρα όλων των άλλων, οφείλει να έχει κάποιες υποχρεώσεις. Όχι γιατί πληρώνεται (μιας και αυτό αποτελεί είδος προς εξαφάνιση πλέον), αλλά γιατί καλώς ή κακώς κάποια άτομα ιδρώνουν για το όποιο συνολικό τελικό αποτέλεσμα του webzine και χρειάζεται κάποιος σεβασμός για τον κόπο του άλλου. Εν ολίγοις, δε γίνεται να επιλέγει πάντα ο συντάκτης τι θα κριτικάρει, ούτε φυσικά να κάνει guest star εμφανίσεις. Λαμβάνω για παράδειγμα ένα δίσκο για κριτική; Οφείλω στους συνεργάτες μου να την φέρω εις πέρας άμεσα και εμπεριστατωμένα! Τόσο απλά… Έλα όμως που μερικοί θέλουν μονάχα πρωτοκλασάτα ονόματα, ή έστω κάτι που να το ξέρουν οι ίδιοι! Κατόπιν παραγγελίας και επιλογής, δε γίνεται σωστή δουλεία, τελεία και παύλα! Και άμα θέλει κάποιος να στέλνει κείμενο μια φορά το τρίμηνο, ας μην ασχοληθεί με οποιοδήποτε μουσικό site… Μιλάμε για τη μουσική βιομηχανία που παράγει δεκάδες δίσκους την εβδομάδα, με το χρόνο να πιέζει. Εάν ο καθένας επέλεγε το “τι” και το “πότε”, δε θα είχε μείνει ούτε ένα webzine ανοιχτό!

Εν κατακλείδι, έχουν δίκιο μερικοί που φωνάζουν για όλους εμάς, μιας και υπάρχουν πάρα πολλοί συντάκτες οι οποίοι στα πλαίσια μιας πρόχειρης και αφελούς προσέγγισης, εκθέτουν όλους τους υπόλοιπους κατ’ επανάληψη. Και από τη στιγμή που το εκάστοτε site δε φροντίζει να τους απομακρύνει, τότε καλά κάνουν και μας βρίζουν όσοι μας βρίζουν! Μην τα θέλουμε όλα δικά μας!

Δημοσιεύθηκε στις 12/12/11

ΥΓ επειδή κάποια πράγματα δυστυχώς δεν είναι αυτονόητα για κάποιους, εννοείται πως το Rockway.gr δεν εξαιρείται από τα όσα έγραψα στα τελευταία τέσσερα άρθρα…