Εντάξει, όταν στο ντεμπούτο σου φιγουράρει στην παραγωγή το όνομα KK Downing, ενώ ο ίδιος υπογράφει και ένα από τα κομμάτια σου, έχεις προοπτικές. Οι Hostile αποτελούν την κλασική περίπτωση μπάντας που έλιωνε στις ζωντανές εμφανίσεις πριν τους ανακαλύψει ο ιθύνουν νους των Judas Priest και από ότι φαίνεται άξιζε η υπομονή τους.
Για να σας προλάβω, δεν έχουν καμία σχέση με παραδοσιακό heavy metal. Οι επιρροές τους προέρχονται από τους Machine Head και τους Pantera κυρίως, με λογής αναφορές σε άλλα τέτοιου τύπου συγκροτήματα. Σε γενικές γραμμές το “Eve of Destruction” είναι πάρα πολύ καλό, αλλά εάν είχε κυκλοφορήσει πριν κάποια χρόνια (πέντε- έξι ίσως) θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες να συζητηθεί στους μουσικούς κύκλους. Ίσως να φταίει το ότι, παρόλο που οι συνθέσεις είναι μια χαρά και δένουν απίστευτα με την καθαρή παραγωγή του Downing, δεν καταφέρνουν σε τελική ανάλυση να προσδώσουν κάτι καινούριο στο αυτί του μέσου ακροατή. Έχουμε λοιπόν ένα album που ενώ υπό άλλες συνθήκες θα έκανε μια σχετική επιτυχία, είναι καταδικασμένο να προσεχτεί από λίγους. Προσωπικά, το χάρηκα ιδιαίτερα το δίσκο και δε με πείραξε καθόλου που δεν έχει κάτι νέο να πει και είναι δεδομένο πως οι fan του είδους θα κουνήσουν το κεφαλάκι τους ρυθμικά με τα περισσότερα κομμάτια του “Eve of Destruction”. Ευελπιστώ σε ανάλογη (ποιοτικά) συνέχεια, η οποία όμως θα έχει και την προοπτική της εξέλιξης.
499 
