Ο μύθος λέει ότι ο Οδυσσέας μετά από 20 χρόνια “γλυκιάς” περιπλάνησης στα πέρατα του κόσμου, στο τέλος έφτασε στην Πηνελόπη του. Στην Ιθάκη του, αν θέλετε… Μπούρδες… Η καλή περιπέτεια χρειάζεται πολύ πιο συναρπαστικό τέλος, για να “μαγέψει” και τον πλέον απαιτητικό θεατή/ακροατή. Είναι σα να λες, ότι ο παντρεμένος το έσκασε από την γυναίκα του, με το όνειρο να επιστρέψει κάποια στιγμή σ’ αυτή…
Μη γελάτε… Δεν έπαθα κάτι… Όχι δεν με έχουν χτυπήσει στο κεφάλι τα μέτρα του GAP… Το μόνο που έπαθα απ’ αυτά είναι ν’ ανακαλύψω στα 40 μου ότι είμαι Αριστερός!!!
Θα μου πείτε, και τι δουλειά έχουν όλα αυτά με το τελευταίο DVD των Europe…; Είναι αλήθεια πως είμαι ενδεχομένως ο μεγαλύτερος “Εν Ελλάδι” οπαδός τους, σε σημείο εκνευριστικού κολλήματος για τους δίπλα μου (κατά βάθος θέλω να εξοβελίζω από δίπλα μου, όποιον “άτυχο” δεν τους προσκυνάει), οπότε όσες φορές μου δίνεται η ευκαιρία, να γράψω απ’ αυτό το μετερίζι, κάτι γι’ αυτούς, ομολογώ ότι “εμπνέομαι”…
Συνοπτικά για το DVD έχω να σας πω, πως πρόκειται για μια ακόμα “μπούρδα” των Σουηδών… Χάλια εικόνα, χάλια ήχος, άθλιο παίξιμο, μέτριο set list από μια υπερτιμημένη μπάντα… Ειδικά αυτή η διασκευή του John Norum στο “The Loner” του προσφάτως εκλιπόντα Gary Moore, αποδεικνύει την εγκεφαλική, ψυχική και εκτελεστική κουλαμάρα του…
Ο Joey Tempest εντελώς βραχνοκόκορας, δεν ακούγεται πλέον, μέτριος frontman, ενώ οι υπόλοιποι τρεις αποτελούν το ντεκόρ της μπάντας, έχοντας αυτό το ψυχρό Σουηδικό κρεμανταλάδικο στυλ, το οποίο σε κάνει να χασμουριέσαι, για 20 χρόνια, όσα χρειάστηκε ο Οδυσσέας για να φτάσει στην Ιθάκη του…
Όποιος πίστεψε αυτά που έγραψα παραπάνω, μπορεί να επιστρέψει στην “Πηνελόπη” του, χωρίς να χρειαστούν 20 χρόνια. Μέχρι τότε οι Europe (μαζί κι εγώ… και η κόρη μου) φαίνεται πως προτιμούν να παραμείνουν άπιστοι στα hard rock στερεότυπα, στην μουσική της συνταγής και την επανάληψη του εαυτού τους…
Για να σοβαρευτούμε (πως το έπαθα), αν η πρώτη περίοδος των Europe ήταν η Ιλιάδα τους, δηλαδή μια περιπέτεια που τους ανέδειξε εκ του μηδενός, ως μια από τις μεγαλύτερες hard rock μπάντες όλων των εποχών, τούτη εδώ η δεύτερη περίοδος είναι η Οδύσσεια τους. Λιγότερο φανταχτερή, αλλά απείρως πιο ουσιαστική, με μεγαλύτερη εγκεφαλική και συναισθηματική προσέγγιση του εαυτού τους.
Και αν στο “ALMOST UNPLUGGED” μπορείς να καταλάβεις γιατί είναι τεράστιοι καλλιτέχνες, αφού οι διασκευές σε Pink Floyd, Led Zeppelin, UFO και Thin Lizzy σε στέλνουν απευθείας στην αγκαλιά της Καλυψώς και της Κίρκης μαζί, σε τούτο εδώ αντιλαμβάνεσαι πόσο μεγάλοι ροκάδες είναι… Όπου το βρείτε τσακώστε το και απολαύστε παγκόσμιας κλάσης hard rock… μέχρι την άνοιξη του 2012 όποτε και θα κυκλοφορήσουν το νέο τους cd, σε παραγωγή Kevin Shirley και επιστροφή μετά από 20 χρόνια στη Sony… Μέχρι τότε γυρίστε όλες τις πέτρες ανάποδα…
TRACKLIST:
01 “Last Look at Eden”
02 “The Beast”
03 “Rock the Night”
04 “Scream of Anger”
05 “No Stone Unturned”
06 “Carrie”
07 “The Getaway Plan”
08 “Guitar Feature: “The Loner” (tribute to Gary Moore)”
09 “Seventh Sign”
10 “New Love in Town”
11 “Love is Not the Enemy”
12 “More Than Meets the Eye”
13 “Drum Feature: William Tell Overture”
14 “Always the Pretenders”
15 “Start from the Dark”
16 “Superstitious”
17 “Doghouse”
18 “The Final Countdown”
Αριστοτέλης Βασιλάκης
455 
