Φέτος, για πρώτη φορά και με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου dvd για το Up The Hammers Festival, δημιουργήθηκε από την διοργάνωση αυτή η ειδική βραδιά. Μετά την ακύρωση των Jag Panzer, η αντικατάστασή τους από τους επαναδραστηριοποιημένους Crimson Glory, κατάφερε να προσελκύσει μεγαλύτερο κοινό και αναπόφευκτα ήρθε και η αλλαγή του χώρου, από το Αn Club στο Κύτταρο, με σχεδόν 600 εισιτήρια να κάνουν φτερά, εκεί που κυριαρχούν οι δράκοντες…
Την τελευταία φορά που μας επισκέφθηκαν οι Crimson Glory, μπορεί να είδαμε τον Midnight, αλλά αυτό που ακούσαμε από αυτόν άφησε μια πικρή γεύση. Φέτος, μπορεί να μην έφτασαν το επίπεδο δυναμικότητας της πρώτης επίσκεψης, με τον Wade Black στα φωνητικά, αλλά κατάφεραν να αφήσουν ικανοποιημένους όλους τους οπαδούς τους. Ο χώρος ικανοποιητικός, αν και θα έπρεπε να υπάρχει κάποιο μικρότερο όριο στην προσέλευση του κόσμου, διότι στο τέλος της βραδιάς είμασταν σαν σαρδέλες.
Με κάποια καθυστέρηση, στη σκηνή βγήκαν πρώτοι οι Ιταλοί Asgard και σίγουρα αποτέλεσαν τη μεγάλη έκπληξη της βραδιάς. Speed metal με έντονες αναφορές στους Agent Steel και υπερδυναμική σκηνική παρουσία, κέρδισαν το στοίχημα και πολλούς νέους οπαδούς. Οι Πορτογάλοι Midnight Priest ακύρωσαν την εμφάνισή τους λόγω σοβαρών προσωπικών προβλημάτων ενός μέλους της μπάντας και στη συνέχεια ανέβηκαν στο σανίδι οι δικοί μας Dexter Ward. Με το νέο τους άλμπουμ “Neon Lights” να έχει κυκλοφορήσει μόλις δυο ημέρες πριν και πολύ καλό ήχο, απέδωσαν κομμάτια όπως τα “Metal Rites”, “Ghost Rider”, “Back To Saigon” και “Youngblood” με πάθος και ένταση κερδίζοντας τις εντυπώσεις, ενώ ήταν αρκετός ο κόσμος που έφυγε από το club με το νέο τους άλμπουμ στο χέρι.
Η ώρα των Inner Wish έφτασε και όλοι ήξεραν τι να περιμένουν. Σίγουρα πρόκειται για μια από τις καλύτερες Ελληνικές metal μπάντες με στιβαρό ήχο και δεμένη παρουσία. Αυτό που στιγμάτισε την εμφάνισή τους όμως, ήταν η ανακοίνωση οτι πρόκειται για το τελευταίο live με τον τραγουδιστή τους, αφού εγκαταλείπει λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Συνθέσεις όπως τα “Inner Strength”, “Waiting For The Dawn” και “Ready For Attack”, ξεσήκωσαν το κοινό για άλλη μια φορά, ενώ σε κάποιους (όπως ο γραφών), ήδη δημιουργούνται προσδοκίες για την επιστροφή του Παπανικολάου πίσω από το μικρόφωνο.
Και κάπου εκεί, έφτασε η μεγάλη ώρα για τους headliners. Ο ήχος ήταν απροσδόκητα μέτριος για τον συγκεκριμένο χώρο με βάση το τι ακούσαμε στις προηγούμενες μπάντες, αλλά αυτό δεν επηρέασε μερίδα του κοινού, ενώ και η μπάντα φάνηκε να διασκεδάζει επάνω στη σκηνή. Ο Jeff Lords και οι μπασογραμμές του ήταν ογκόλιθος, ο νέος τραγουδιστής στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αλλά οι κιθάρες, σε σημεία, “πονάγανε” λόγω του μέτριου ήχου και οχι λόγω τεχνικής. Τα κομμάτια αποδόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με τo “Lost Reflection” να ξεχωρίζει, ενώ εκτός του “Burning Bridges” που δεν “λειτούργησε” συναυλιακά, ολόκληρο το σετλιστ ήταν τόσο τέλειο όσο δεν παίρνει για τους οπαδούς της μπάντας. Οι 2 πρώτοι δίσκοι εκτελέστηκαν σχεδόν ολόκληροι, το αμφιλεγόμενο “Strange and Beautiful” αγνοήθηκε πανηγυρικά, ενώ εμφανίστηκε και το “War of the Worlds” από το τελευταίο τους άλμπουμ.
Μετά την βραδιά, οι Crimson Glory παρεβρέθηκαν σε γνωστό μαγαζί της πρωτεύουσας και διασκέδασαν με τους οπαδούς τους, αν και στη διοργάνωση και τους άμεσα εμπλεκόμενους δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις… Ελπίζω να δούμε και κάποιο νέο δίσκο και να μην πρόκειται απλώς για “αρπαχτή” της στιγμής.
Crimson Glory setlist:
01. Valhalla
02. Dragon Lady
03. Angels Of War
04. Azrael
05. Mayday
06. Queen Of The Masquerade
07. Lady Of Winter
08. Where Dragons Rule
09. Painted Skies
10. Masque Of The Red Death
11. In Dark Places
12. Burning Bridges”
13. Red Sharks
14. Lost Reflection
15. Lonely
16. War Of The Worlds
17. Dream Dancer
18. Eternal World
Κείμενο: Ανδρέας Ανδρέου
Photos: Χρήστος Κισατζεκιάν
533 
