Οι SLTheory είναι μία Ελληνική μπάντα διαφορετική από τις άλλες, με έλλειψη φόβου πειραματισμών και με ιδέες που δεν φείδονται “θάρρους” να τις πραγματοποιήσουν, ατενίζοντας το μουσικό μέλλον τους με περίσσεια αυτοπεποίθηση, λόγω και των αποτελεσμάτων αυτών. Ο Σωτήρης Λαγωνίκας, “ψυχή” και “κινητήριος νους” του group, μιλάει στο Rockway, εν όψει του Release Show για τον τελευταίο τους δίσκο “Cipher” (στις 28/12 στο Fuzz), πόνημα που έλαβε την προσωπική ψήφο για το Top 20 της χρονιάς που πέρασε.
Καλώς ήρθατε στην παρέα του Rockway! Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και την ευκαιρία που δίνετε στους αναγνώστες μας, να ακούσουν κάποια πράγματα από/για το group. Πείτε μας μερικές βασικές πληροφορίες, που πρέπει να γνωρίζει κάποιος που ίσως δεν ξέρει πολλά για εσάς ή δεν σας έχει ακούσει. Κάποιες επιρροές ίσως που ενέπνευσαν την κατεύθυνσή σας μουσικά;
Το 2008 κατάφερα μετά από χρόνια να φτιάξω επιτέλους ένα αξιοπρεπές home studio και άρχισα αμέσως να γράφω μουσική και να ηχογραφώ demos μόνος. Όταν μαζεύτηκε αρκετό υλικό, αποφάσισα να κυκλοφορήσω το 2010 ένα άλμπουμ το οποίο είχε τον τίτλο “I” και κυκλοφόρησε με το όνομα SL Theory. Η ίδια διαδικασία επαναλήφθηκε άλλες δύο φορές και γέννησε τα albums “Progressively Dark” το 2012 και “Different Space, Different Time” το 2014. Αυτή ήταν και η “μαγιά” για να έρθει ο μετασχηματισμός των SL Theory από one-man project σε πλήρες συγκρότημα στο δεύτερο μισό του 2016, με την προσθήκη των Γιάννη Νίγδελη/Άλεξ Φλούρου στις κιθάρες, Μάνου Γαβαλά στα πλήκτρα, Χρήστου Κόλλια στο μπάσο, Μιχάλη Καρασούλη στα πρώτα φωνητικά και Μαργαρίτας Παπαδημητρίου/Αλέξανδρου Λουζιώτη/Χριστίνας Αλεξίου/Κάνδιας Μπουζιώτη στα φωνητικά. Από το Νοέμβρη του 2018, τα φωνητικά της μπάντας χειρίζονται οι Μαργαρίτα Παπαδημητρίου/Άννα Τάρμπα. Σαν κυριότερες επιρροές μας θα ανέφερα τους Kansas, Foreigner, Queen και Styx.
Στις 28 Δεκεμβρίου, λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, μας παρουσιάζετε το νέο εγχείρημα “Cipher”, στο Fuzz. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό το νέο σας δίσκο.
Το “Cipher” είναι ένα άλμπουμ στο οποίο είναι εμφανέστατες όλες μας οι επιρροές. Progressive, hard rock, symphonic rock, AOR, metal, όλα κρύβονται πίσω από κάθε γωνιά του άλμπουμ, το οποίο όμως παραμένει συμπαγές και αναδεικνύει την μοναδική ταυτότητα της μπάντας. Το μέγιστο της προσοχής μας έχει δοθεί στις συνθέσεις και στην ποιοτική εκτέλεσή τους, ώστε να εκφραστούν με τον πιο ακριβή τρόπο τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τους στίχους μας.
Το prog στοιχείο θα έλεγα είναι η βάση και σε αυτό το πόνημα, που συναντά όμως και άλλα ταιριαστά “μουσικά παρακλάδια”. Είναι οι ρίζες που ξεκινούν όλα για την μπάντα;
Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε progressive τις πολύπλοκες και πολυεπίπεδες συνθέσεις. Στην πραγματικότητα progressive είναι η απουσία του “καθωσπρεπισμού” στη μουσική. Είναι η προσπάθεια ανάδειξης της μοναδικότητας της μπάντας ακόμα και αν το αποτέλεσμα συγκρούεται με την πεπατημένη που ακολουθούν μπάντες οι οποίες προσπαθούν να υπηρετήσουν ένα μουσικό είδος, προσφέροντας αυτό που οι οπαδοί περιμένουν από αυτούς. Οι SL Theory είναι μια progressive μπάντα. Δεν θα προσπαθήσουμε ποτέ να “καταταχτούμε” σε κανένα είδος. Απλά αγαπάμε τον “σκληρό” ήχο. Εκεί είναι οι ρίζες μας και εκεί σκοπεύουμε να μείνουμε.
Πώς είναι συνήθως η παραγωγική διαδικασία; “Συγκυριακή”, προγραμματισμένη ή εξορθολογισμένη;
Αποκλειστικά συγκυριακή θα την χαρακτήριζα. Δεν υπήρξε ποτέ, ούτε θα υπάρξει προγραμματισμός ή εξορθολογισμός στη μουσική μας. Αν, για παράδειγμα, απογοητεύτηκα για κάτι, το μόνο που θα προσπαθήσω να κάνω είναι να βάλω αυτό που ένιωσα στους στίχους, στις μελωδίες και στην ενορχήστρωση. Αν το κάνω σωστά, θα φύγει από μέσα μου η απογοήτευση και θα φυλακιστεί μέσα στο κομμάτι που έγραψα και κάθε φορά που θα το ακούω, θα το ξαναζώ χωρίς να μπορεί πια να μου κάνει ζημιά. Όπως συμβαίνει όταν κάποιος κρατάει προσωπικό ημερολόγιο.
Όποια και αν είναι πάντως η προσέγγισή της, έχω την αίσθηση ότι η λυρικότητα και τα έντονα “αναβλύζοντα” συναισθήματα, χαρακτηρίζουν το σύνολο των δημιουργιών σας.
Έτσι ακριβώς είναι. Όλοι μας βιώνουμε πληθώρα συναισθημάτων στη ζωή μας. Θα ερωτευτούμε, θα απογοητευτούμε, θα μας κάνουν κακό, θα νιώσουμε τρόμο, θα γελάσουμε και θα κλάψουμε.
Δεν θα μπορέσω λοιπόν ποτέ να καταλάβω πως μπορεί ένας καλλιτέχνης να δημιουργήσει ένα άλμπουμ με 12 θυμωμένα τραγούδια. Ή με 12 καταθλιπτικά τραγούδια. Ή με 12 sex, drugs & rock n’ roll τραγούδια. Αυτό σημαίνει ότι είτε δεν νιώθεις πια, είτε δεν λες όλη την αλήθεια σου.
Πέρυσι είχα την χαρά και την τύχη, να σας απολαύσω σε μία αξέχαστη συναυλία μαζί με τους Thunder, που ήταν από τις ξεχωριστές στη μνήμη μου στιγμές, βλέποντας το κοινό να φεύγει “γεμάτο” από όσα έζησε. Κάποιες αναμνήσεις σας από εκείνο το βράδυ και ένα σχόλιο για την παρουσία σας, που για εμένα αποτέλεσε ένα λιτό και μεστό συνάμα, πολύ ελκυστικό αποτέλεσμα, βασισμένο στην βαθιά αγάπη για τη μουσική και όχι στο “θέαμα”.
Σε ευχαριστούμε πολύ για τα λόγια σου. Ήταν και για εμάς μια πολύ όμορφη εμπειρία, κυρίως γιατί λατρεύουμε τους Thunder. Παρόλα αυτά, το κακό είναι ότι σε guest εμφανίσεις περιορίζεσαι και από τον χρόνο και από διάφορα τεχνικά θέματα και δεν μπορείς να κάνεις το show που θα ήθελες να κάνεις στο 100%.
Ήταν εμφανές από εκείνο το παράδειγμα, αλλά και από την γενικότερη πορεία και τις επιλογές σας, ότι δε διστάζετε να πειραματιστείτε και δεν περιορίζεστε από “στενά στεγανά”. Είναι αυτός σταθερά, ένας “υγιής” στόχος σας;
Είναι αδύνατο να έχεις “στεγανά” και να ισχυρίζεσαι ότι γράφεις progressive μουσική. Ο στόχος μας είναι η έκφραση όλων όσων νοιώθουμε. Αν αυτό που νοιώθουμε μπορεί να εκφραστεί καλύτερα με jazz, θα παίξουμε jazz. Δεν θα πούμε “α, εμείς είμαστε progressive rock μπάντα, τι θα πει ο κόσμος αν παίξουμε jazz;”.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το project του “Progressively Dark (A Concert for Group & String Orchestra)”, αποτελεί μία ξεχωριστή στιγμή στην ιστορία όχι μόνο της μπάντας, αλλά και της Ελληνικής σκηνής. Λίγα λόγια γι’ αυτό το ξεχωριστό εγχείρημα;
Ήθελα στην πρώτη μας ζωντανή εμφάνιση, να αποκτήσει ο κόσμος μια όσο το δυνατόν ακριβέστερη εικόνα του ποιοι είμαστε και τι πρεσβεύουμε. Ήθελα, με επίκεντρο το άλμπουμ “Progressively Dark” του 2012, να αποδοθούν τα πάντα ζωντανά. Για να γίνει αυτό, χρειαζόταν μια έμπειρη ορχήστρα και μια μαγική χορωδία. Και για να ζωντανέψουν οι εικόνες των στίχων, χρειάζονταν εντυπωσιακά βίντεο. Έτσι και έγινε. Είμαι περήφανος που το τολμήσαμε και που πέρασε στην ιστορία με αυτόν τον τρόπο.
Το αποτέλεσμά του αλλά και η, εν γένει, συνειδητή επιλογή σας ακόμα και στη σύνθεση της μπάντας αλλά και την παρουσία της, σας καθιστούν ιδιαίτερη περίπτωση στην εγχώρια μουσική. Αναζητείτε συνεχώς τέτοιες “ευκαιρίες”/ιδέες, για να δημιουργήσετε “καινοτόμα” πράγματα;
Αυτή ακριβώς είναι η “προοδευτική διεργασία” που συμβαίνει ασταμάτητα στο μυαλό μας. Αυτή η διεργασία γέννησε και το “Cipher” και θα γεννήσει ότι παρουσιάσουμε στο μέλλον. Ήδη κάνουμε τρελά όνειρα για εμφανίσεις ακόμα πιο εντυπωσιακές και ακόμα πιο προοδευτικές από ότι έχουμε κάνει ως τώρα. Είναι νωρίς για να πω συγκεκριμένα πράγματα αλλά πιστεύω ότι έχουμε αποδείξει με την πορεία μας ότι εννοούμε αυτά που λέμε.
Εποχή συγκεντρώσεως και εθιμοτυπικής κατάταξης/ταξινόμησης προσωπικών αγαπημένων κυκλοφοριών της χρονιάς. Μπορείτε να μας σταχυολογήσετε μία μικρή λίστα, δικών σας επιλογών από τη διεθνή και/ή την Ελληνική σκηνή;
Ομολογώ ότι δεν έχω ακούσει τα πάντα ώστε να αποκρυσταλλώσω άποψη αλλά θα αναφέρω, χωρίς σειρά προτίμησης, ότι από την καταπληκτική Ελληνική σκηνή μου άρεσαν οι δουλειές που κυκλοφόρησαν οι Mother Of Millions, Diviner και Noely Rayn, ενώ αναμένω με αγωνία να ακούσω τις νέες δουλειές των Innerwish, Badd Kharma και Cellar Stone. Από εξωχώριες κυκλοφορίες μου άρεσαν οι δουλειές των Paul McCartney, Soen, Neal Morse Band και Galactic Cowboys.
Σίγουρα έχω ξεχάσει εδώ να αναφέρω αγαπημένες κυκλοφορίες και ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη γι’ αυτό.
Τα τελευταία λόγια προς τους αναγνώστες μας, ανήκουν σε εσένα.
Θέλω να ευχαριστήσω το Rockway που μας προσφέρει δίαυλο επικοινωνίας με το αναγνωστικό του κοινό. Ευχαριστώ επίσης και το Rockway και τους αναγνώστες του που στηρίζουν την διαρκώς εξελισσόμενη Ελληνική σκηνή και τον σκληρό ήχο γενικότερα. Τους υπόσχομαι ότι οι SL Theory δεν θα τους απογοητεύσουν ποτέ.
Καλές γιορτές και Καλή Χρονιά σε όλες και όλους!
500 
