Το 2008 ο συγγραφέας Paolo Giordano εκδίδει το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “La Solitudine dei Numeri Primi” και σημειώνει τεράστια επιτυχία στην Ιταλία, κερδίζοντας μάλιστα το εγχώριο βραβείο λογοτεχνίας (Premio Strega). Δύο περίπου χρόνια μετά, η ταινία “The Solitude of Prime Numbers” κάνει την εμφάνισή της με πρωταγωνιστές τους Isabella Rossellini, Filippo Timi, Luca Marinelli και Alba Rohrwacher, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές.
Ο γνωστός για τις ιδιάζουσες καλλιτεχνικές του ανησυχίες, Mike Patton, αποφάσισε λοιπόν (αφότου είχε συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, συνθετικά στην ταινία) να ντύσει εξ ολοκλήρου το, στην ουσία, μοναχικό ταξίδι του Mattia και της Alice (κύριοι χαρακτήρες του βιβλίου), υπογράφοντας δεκαέξι μικρής διάρκειας κομμάτια και κυκλοφορώντας τα μέσω της Ipecac.
Καταρχάς από τιη στιγμή που πρόκειται ουσιαστικά για soundtrack, δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένει κανείς κάποια mainstream εκδοχή του Patton. Ούτε καν ερμηνείες, εδώ που τα λέμε. Είναι γνωστό άλλωστε πως ο ιδιοφυής αυτός συνθέτης αρέσκεται εξίσου στην περιπλοκότητα και τις εναλλαγές όπως και στη μινιμαλιστική προσέγγιση, είτε φέρει φωνητικά είτε όχι. Στο “The Solitude of Prime Numbers” επιλέγει να ασχοληθεί περισσότερο με την ατμόσφαιρα και την απλότητα που μπορεί αυτή να προσφέρει, παρά με την απόδοση τραγουδιών με αρχή, μέση και τέλος. Λογικό άλλωστε από τη στιγμή που μιλάμε για soundtrack! Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μια μουσική επένδυση ενός καλλιτεχνικού έργου, υπό το πρίσμα του Mike Patton (όπως είχε κάνει στο παρελθόν με το “A Perfect Place”), μια δουλειά που απευθύνεται είτε σε λάτρεις του είδους, είτε σε die hard οπαδούς του συνθέτη. Προτείνεται δε, και σαν “χαλί” κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του ομώνυμου βιβλίου.
547 
