Με νέες διαθέσεις και νέες συνθέσεις επέστρεψε για φέτος ο Mark Lanegan και η μπάντα του. Το προ διετίας “Gargoyle” απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, τόσο για την μουσική του όσο και για τις ιδέες που παρουσίασε ο μουσικός. Ο άνθρωπος με τα τόσα “πρόσωπα” και τις τόσες συνεργασίες στο βιογραφικό του, φέρνει “στις αποσκευές του”, το πρόσφατο και ενδέκατο album του, “Somebody’ s Knocking”, για το οποίο μάλιστα (τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) θα περάσει και από Ελλάδα, για δύο συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα στα τέλη Νοεμβρίου.
Ο αμφιλεγόμενος κύριος Mark Lanegan, προσπαθεί όσο περισσότερο γίνεται να είναι σε κάθε του κεφάλαιο αναγεννησιακός, ατμοσφαιρικός και τολμηρός. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο “Somebody’ s Knocking”. Ηλεκτρονικοί ήχοι και μία πληθώρα πλήκτρων, κατέχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.
Ο κατακλυσμός από synthesizers και ο αέρας των ’80s, πηγάζουν από τη μίξη του post rock των Joy Division, του gothic των Sisters of Mercy και του pop των New Order και Depeche Mode (της εποχής του “Violator”), στοιχεία που είναι ευδιάκριτα από την αρχή . Δεν στερείται από δυναμικές και ποιοτικές στιγμές, όπως τα “Letter Never Sent”, “Dark Disco Jag” και το hit single “Night Flight to Kabul”.
Τα πλήκτρα και η ερωτική και μπάσα φωνή του Mark αποτελούν τη δυναμική αυτού του album, με το “Gazing From The Shore” να συνιστά έντονα φόρο τιμής στον αείμνηστο David Bowie. Το άφθονο συναίσθημα, η λυρικότητα στους στίχους και η τρομερή δεξιοτεχνία από μουσικής απόψεως στα “Stitch It Up”, “Penthouse High” και “War Horse”, κάνουν τους Mark Lanegan Band ν’ ακούγονται διαχρονικοί και συνάμα μοντέρνοι.
Ο Lanegan είναι ένας από τους πιο αισθησιακούς, αφοπλιστικούς και καθηλωτικούς ερμηνευτές της εποχής μας, γεγονός που αποδεικνύεται σε κάθε του δουλειά και δεν τίθεται αμφιβολία γι’ αυτό. Ο στόχος του να ανανεώνεται διαρκώς και, εν τέλει, να ανατροφοδοτεί την σχέση με το κοινό του, στέφεται με επιτυχία. Το μόνο αρνητικό του “Somebody’ s Knocking” είναι τα πολλά τραγούδια που περιέχει στο tracklist του, καθώς χρειάζονται αρκετές επαναλήψεις για να τα αφομοιώσει ο ακροατής. Στο σύνολό της όμως είναι μία πολύ καλή φετινή κυκλοφορία της underground pop/ rock σκηνής.
Αν με ρωτήσετε, θεωρώ πως το “Somebody’ s Knocking” είναι αδύναμο σε σχέση με το “Gargoyle”, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αμφισβητώ την ποιότητά του. Ο κύριος Lanegan δεν αναβάλλει ποτέ το “ραντεβού” του με την Τέχνη της μουσικής ούτε με τους οπαδούς του, κι εδώ που τα λέμε, είναι ένας από τους πιο πιστούς υπηρέτες της.
https://www.marklanegan.com/
Mark Lanegan Band – Night Flight to Kabul
681 
