«Αειθαλείς» είναι μάλλον μια δίκαια λέξη για την άδικα εκτιμημένη διαδρομή και προσφορά ενός από τα πρώτα και πιο φερέγγυα εξαγώγιμα rock προϊόντα της Δανίας. Με δεδομένη τη μοναδική χημεία του τραγουδιστή Ronnie Atkins και του κιθαρίστα Kenn Hammer, οι Maids έχουν πορευτεί για 38 χρόνια με μια αξιοθαύμαστη συνέπεια. Προσηλωμένοι σε αυτό που αγαπούσαν να κάνουν από το ξεκίνημα, οδήγησαν το παραδοσιακό, μελωδικό hard rock, με τις αιχμές του όταν χρειάζεται, μέσα στο δύσκολο ταξίδι του χρόνου, χωρίς να υποκύψουν σε εφήμερες τάσεις και ρεύματα.
Στο φετινό “Undress Your Madness” που σηκώνει τον αριθμό «16», ο ακόλουθος του γκρουπ αλλά και ο φίλος αυτού του ήχου θα συναντηθεί ξανά με όλα αυτά που οι Δανοί τον έχουν καλομάθει. Η μαστοριά του ρυθμού και της μελωδίας μπορεί να θεωρούνται δεδομένα, αλλά εδώ υπάρχει και μια φλόγα που ακόμα καίει. Οι Maids αρέσκονται ακόμα να σφυρηλατούν τραγούδια που θα τυλιχτούν με σφιχτά ριφ και προτρεπτικούς ρυθμούς, όσο ο Hammer συνεχίζει να ακούγεται σχεδόν αστείρευτος στους ελιγμούς του, για να έρθει η στιβαρή και γεμάτη φωνή του Atkins να ακουμπήσει τα δικά της χρώματα.
Οι Maids συνεχίζουν να ξέρουν να μοιράζονται ανάμεσα σε πιο δυναμικές απόπειρες, όπως το αφοπλιστικό από την πρώτη στιγμή “If You Want Peace (Prepare For War)” ή το αμέσως επόμενο “Slavedriver”, και πιο διπλωματικά στο πρώτο δείγμα του άλμπουμ και βίντεο “Serpentine”, και πιο ντελικάτες μελωδικές καταθέσεις σαν το “Runaway World” και το “Will You Still Kiss Me (If I See You In Heaven)”. Συνήθως, εφαρμόζουν τη μαεστρική τακτική να συνδυάζουν τα στοιχεία αυτά με περισσή προσοχή, δίνοντας εξαιρετικά δείγματα αιώνιου μελωδικού hard, σαν το «ρυθμός και ρεφρέν παγίδα» “Firesoul Fly” ή το εθιστικά νοσταλγικό και ραδιοφωνικό “Shadowlands”. Το μπουκέτο τυλίγεται στο φινάλε από την ανθεμική μπαλάντα “Strength of a Rose”, και ο κλασικός hard rocker μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος πως έχει ανανεώσει το ρεπερτόριο με άλλη μια συγκινητικά συνεπή κατάθεση. Άλλωστε κανείς δεν περιμένει εκπλήξεις και καινοτομίες.
Δίπλα στην ακατάπαυστη ικανότητα του Hammer να προσφέρει πάντα θεματικά και ουσιαστικά leads πέρα από τα πανούργα ρυθμικά του, και την αγέραστη ευστοχία του Atkins, η παραγωγή του σπουδαίου Jacob Hansen, που έχει δουλέψει και με Evergrey, Epica, Volbeat και άλλους, σέβεται τον χαρακτήρα τους αλλά φροντίζει να ακουστεί και σαν άλμπουμ της εποχής, με μια ικανοποιητική ισορροπία.
Οι Maids για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια δεν θα υποστηρίξουν το νέο τους άλμπουμ επί σκηνής, τουλάχιστον μέχρι τους πρώτους μήνες του νέου χρόνου: η διάγνωση του καρκίνου στον πνεύμονα για τον Atkins ματαίωσε αναγκαστικά τα σχέδια.
Με δεδομένο το θαυμασμό για την αντοχή της έμπνευσης και της ψυχής τους, σταυρώνουμε και τα δάχτυλά μας να πάνε όλα καλά.
Pretty Maids – “Serpentine” (video link)
721 
