Μετά από δυο albums ως προσωπικό project και ένα live ως πλήρης μπάντα, έφτασε η ώρα για τους SL Theory του drummer Σωτήρη Λαγονίκα να κυκλοφορήσουν μέσω της διαρκώς ανερχόμενης ROAR! Rock Of Angels ένα νέο album, το “Cipher”.
Οι Πειραιώτες κρατούν την prog πτυχή τους σε διακριτικά επίπεδα καθώς ο σκοπός τους είναι μάλλον να παράγουν εύληπτη πρώτα απ’ όλα μουσική, χωρίς να χάνεται ο ακροατής σε δαιδάλους από layers τα οποία συνηθίζονται σε ανάλογες κυκλοφορίες. Και ως προς αυτόν τον στόχο τα κατάφεραν μιας και η μουσική τους είναι άμεση, με το prog να εκδηλώνεται κυρίως ως ατμοσφαιρικό στοιχείο και ως εμπλουτισμό των μελωδιών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με αρπακολατζίδικο attitude.
Η μουσική των SL Theory είναι πλήρως προσανατολισμένη προς το late 70’s – early 80’s prog rock το οποίο είναι προσιτό σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, στα όρια της pop (μπορείς να την πεις και pop αλλά σίγουρα της πιο προοδευτικής μορφής της), με γενικά διακριτές επιρροές. Μεγάλο συνθετικό μερίδιο έχουν οι Kansas της “εμπορικής”, AOR περιόδου τους, κάπου μεταξύ των “Audio Visions.” και “Vinyl Confessions”, με εξίσου ισχυρές δόσεις παρουσίας του πνεύματος του Lou Gramm (είτε στις δουλειές των Foreigner είτε στις solo απόπειρές του).
Οι μουσικοί που απαρτίζουν τους SL Theory είναι έμπειροι και καταρτισμένοι και ο ήχος βοηθά να αναδειχθούν όλες οι μικρολεπτομέρειες σε ένα album που ηχητικά είναι πολύ διακριτικό κιθαριστικά (όχι και ο πιο βαρύς ήχος που έχω συναντήσει στις κιθάρες των Αλέξη Φλούρου και Γιάννη Νίγδελη, χωρίς βέβαια να παραμερίζεται ο ρόλος τους) όσο και απο την άποψη των πλήκτρων του Μάνου Γαβαλά στα οποία βασίζονται οι ατμοσφαιρικές δομές των κομματιών. Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω στα θαυμάσια back vocals τα οποία συνεισφέρουν οι κυρίες που αποτελούν τη χορωδία, με φωνές που γεμίζουν καίρια τους συναισθηματικούς “θήλακες”, σε κομμάτια που ποικίλουν ρυθμικώς με περίτεχνες εκτελέσεις από τον Λαγονίκα σε συνεργασία με τον Χρήστο Κόλλια στο μπάσο.
Όπως προανέφερα, βασική η επιρροή των Kansas είτε ως αυτόνομες οντότητες όπως στα “Devil’s Suites” και “Grave Danger” είτε στα περιστασιακά “φλερτ” με τους Queen στη δεκαλογία “The Life & Death of Mr. Ess” (με μια αίσθηση από Pink Floyd στον επίλογό του) και στο “Silence and Loneliness” (πολύ καλό May-ικό solo), έξτρα σχετική βαρύτητα στα Foreigner rock “You Never Happened” και “A Song About Nothing” και θα έλεγα ότι τα “Anyone, Anymore” (με το “If It Wasn’t For You” να αποτελεί μάλλον το intro του με φωνητικά από τον Λαγονίκα) και “If You Saw Me Dead” είναι οι πιο prog στιγμές του album, κλασσικίζοντα και θεατρικότροπα (με την alternative εκδοχή του “If You Saw Me Dead” η οποία και κλείνει το album να υπερέχει ίσως) και εξαιρετικό το funk rock “Happy” (σε κάποια φάση είπα ότι θα ξεπεταχτεί ο Stevie Wonder από τα ηχεία).
Το “Cipher” θα αρέσει σε φίλους του συγκεκριμένου στυλ και των προαναφερθέντων συγκροτημάτων. Δεν είναι τόσο “κλινικό” για να απογοητεύσει τους συμπαθούντες της απλότητας αλλά ούτε και τόσο απλουστευμένο για να προκαλέσει το μειδίαμα των ένθερμων progsters. Βρίσκεται κάπου στη μέση και αν είσαι από αυτούς που θέλεις ένα soundtrack “ραδιοφωνικής” υφής το οποίο θα καλύψει μια ώρα της καθημερινότητάς σου, θα σου αρέσει. Ακούς και γνωμοδοτείς ο ίδιος φίλε αναγνώστη.
https://www.facebook.com/sltheory
SL THEORY – “You Never Happened” (video link)
625 
