Δεν γνωριζόμαστε! Χαίρομαι που σας βρήκα όμως, φίλοι μου! Πάντοτε έχω καλές σχέσεις με τους Σουηδούς καλλιτέχνες, διότι από μουσική άποψης σφύζουν από ταλέντο.
Οι Alfahanne “γεννήθηκαν” το 2010 στην Eskilstuna και όταν τους ακούω σκέφτομαι ένα μπλέντερ με Pain (του εξαίσιου Peter Tagtren) και Skinny Puppy, ενώ λόγω προϊστορίας των μελών υπάρχει ένα attitude που μυρίζει punk και black metal.
Το “Atomvinter” είναι το τέταρτο ολοκληρωμένο τους album και μετά από αρκετές διασκεδαστικές ακροάσεις, μπορώ να ομολογήσω πως με ενδιαφέρον θα ψάξω το παρελθόν τους.
Σε σχεδόν 40 λεπτά, οι Alfahanne, με μύτη του βέλους τον ενθουσιώδη τραγουδιστή/κιθαρίστα τους, Pehr Skjoldhammer, παίζουν ένα όμορφο gothic rock, με μεταλικές δομές, ενώ σε στιγμές οι κιθάρες διεισδύουν σε post-black διαστάσεις, με τα φωνητικά να τιμούν την σκανδιναβική καταγωγή του συγκροτήματος, θυμίζοντας black metal δόξες.
Οι στίχοι μοιράζονται μεταξύ αγγλικών και σουηδικών, και έτσι απευθύνονται σε μεγαλύτερο κοινό και ικανοποιούν απόλυτα τη δίγλωσση ψυχή μου. Η προφορά των στίχων του Pehr είναι τόσο καλή που χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια, μπόρεσα αμέσως να τον “συνοδεύσω” στα τραγούδια του. Ευτυχώς, γιατί η μουσική τους είναι γεμάτη νόημα, πιασάρικες μελωδίες και στίχους με τους οποίους ο κάθε απογοητευμένος μπορεί να ταυτιστεί.
Από το “Snart bil det mörkt, snart bril det kallt” (Σύντομα θα σκοτεινιάσει, σύντομα θα κρυώσει) του ομώνυμου εναρκτήριου “Atomvinter”, που καταλήγει στο ό,τι θα πεθάνουμε από το κρύο, στο “Alla mot All” (όλοι εναντίον όλων) όπου το black metal έχει τιμητική θέση στην ενορχήστρωση, το “A Place Called Home” και το “Sakna mig som om jag Vore Död” (Επιθύμησε με σαν να ήμουν νεκρός), οι Alfahanne συνθέτουν έναν δίσκο που κάνει καλή παρέα σε κάθε πεσιμιστή του κόσμου ετούτου.
Η παραγωγή του album είναι εξαιρετική και το εξώφυλλο τονίζει την ανησυχία του συγκροτήματος για την κλιματική αλλαγή του πλανήτη.
Συνοψίζοντας, αν δεν είσαι από εκείνους τους “επιστήμονες” που περιμένουν σώνει και καλά την επόμενη κυκλοφορία που θα αλλάξει την ιστορία της μουσικής, το “Atomvinter” θα σου κάνει καλό. Όμορφες μελωδίες, έντονα συναισθήματα, καλή φωνητική ερμηνεία, εναλλαγές ύφους και ρυθμών, σε ένα σύνολο 9 κομματιών που δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις. Μία θέση στην τελική μου 20αδα, ανήκει στους Alfahanne! Εσύ θα τους αγνοήσεις;
649 
