Αυτή τη φορά το live report θα ξεκινήσει ανάποδα. Οι Cloven Hoof γ@μησ@ν και όποιος αγαπάει το heavy metal και κανόνισε κάτι άλλο το Σαββατόβραδο, τότε big mistake που λένε και στο χωριό μου. Αφού ρίξαμε το spoiler, μπορώ να πω ότι η βραδιά μου ξεκίνησε ευνοϊκά με τον καιρό να μας κάνει το χατίρι και να μην βρέχει, δεν είχε πολύ κίνηση στους δρόμους και βρήκα και να παρκάρω αμέσως. Τί άλλο να θέλω στην Αθήνα Σάββατο βράδυ;
Με μικρή καθυστέρηση από την ώρα που είχαν ανακοινωθεί, βγήκαν στην σκηνή οι Hateflames. Το νεανικό συγκρότημα από την Αθήνα κυκλοφόρησε φέτος το πρώτο του studio album, το “Tomorrow Erased” και παίζουν heavy metal, με τις κιθάρες σε πολλά σημεία να thrash-ίζουν. Μπορεί να είχαν αρκετό άγχος και η επικοινωνία με τον κόσμο να ήταν ελάχιστη, αλλά ότι έχαναν σε αυτούς τους δύο τομείς το αναπλήρωσαν και με το παραπάνω με το πάθος και την ενέργεια που έβγαλαν στο live. O ήχος ήταν αρκετά καλός και το υλικό που έπαιξαν από τον πρώτο τους δίσκο ικανοποιητικό, με κορυφαία στιγμή το “Children of Crucifix” που μιλάει για τον πόλεμο στη Συρία. Επίσης, μας είχαν ετοιμάσει και μία έκπληξη. Έπαιξαν καινούριο τραγούδι, το “Sculptor of Descended Chaos”. Ελπιδοφόρα εμφάνιση από τους Hateflames που δίκαια κέρδισαν το χειροοκρότημα από ένα μισογεμάτο Crow.
Hateflames setlist:
Hateflame
Strike of the Beast
Children of the Crucifix
Sculptor of Descended Chaos
Stranger in the Dark
Warbringer of Neon God
War of Angels
Επόμενοι στη σειρά οι Crimson Fire, σαν μπάντα αρκετά πιο έμπειροι από το opening act, υπάρχουν εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια και έχουν κυκλοφορήσει δύο δίσκους. Τόσο μουσικά όσο και ενδυματολογικά (με απόλυτο fashion icon τον μπασίστα Ντίνο Γανίτη) οι Crimson Fire είναι ταγμένοι στην ένδοξη δεκαετία του ’80, με επιρροές από μεγαθήρια όπως Iron Maiden, Saxon και λοιπούς ήρωες του N.W.O.B.H.M., αλλά και κάποιες ΑΟR “πινελιές” στη μουσική τους. Με τον αέρα headliner, οι Crimson Fire για περίπου 50 λεπτά “ξεσήκωσαν” το σχεδόν γεμάτο μαγαζί, με τον περισσότερο κόσμο να γνωρίζει το υλικό της μπάντας.
O Γιάννης Μπρίτσας, ένας από τους πιο επικοινωνιακούς Έλληνες τραγουδιστές που έχω δει, δεν σταματούσε να προτρέπει τον κόσμο να διασκεδάζει, ενώ ήταν άψογος και στα φωνητικά του καθήκοντα. Αλλά και οι υπόλοιποι μουσικοί δεν υστέρησαν, παρουσιάζοντας μας μία μπάντα “δεμένη” που γούσταρε να παίζει heavy metal. Τα πρώτα δύο τραγούδια που μας παρουσίασαν είναι από τον νέο δίσκο, που θα κυκλοφορήσει το 2020. Από αυτά που ακούσαμε, ο νέος δίσκος αναμένεται “δυνατός”. Στη συνέχεια ακούσαμε συνθέσεις από το “Fireborn”, με το συγκρότημα να κλείνει τη συναυλία με δύο κομμάτια από το “Metal Is Back”, το ομώνυμο και το “Crimson Fire”, συν μία διασκευή στο “Warrior” των μεγάλων Riot όπου έγινε χαμός. Ιδανική εμφάνιση από τους Crimson Fire, δεν νομίζω να υπήρξε άνθρωπος που δεν διασκέδασε μαζί τους στο Crow.
Crimson Fire setlist:
Judas
No Fear
Knightrider
Bad Girl
Young free lust
Her eyes
Eternal flame
Midnight strike
Burn the ground
Metal is back
Warrior (Riot Cover)
Crimson Fire
Τo διάλειμμα που ακουλούθησε για εμένα ήταν “μαρτυρικό”, αφού η προσμονή μου για την εμφάνιση των θρυλικών Cloven Hoof ήταν μεγάλη. Οι Βρετανοί που “βρίσκονται σε καλό φεγγάρι”, ήρθαν στην Ελλάδα έχοντας στις αποσκευές του έναν εξαιρετικό δίσκο, το “Who Mourns for the Morning Star?” και φυσικά διαθέτουν τρομερά τραγούδια στο “οπλοστάσιό” τους από το ένδοξο παρελθόν τους. Λίγο πριν τις 11.30 τα φώτα σβήνουν και οι headliners “ξεχύνονται” στη σκηνή. Όταν από τον πιο αδύναμό σου δίσκο επιλέγεις το τραγούδι για να ξεκινήσεις τη συναυλία και απο κάτω αποθεώνεσαι, τότε ξέρεις ότι το live θα είναι μνημειώδες. “Inquisitor” και ο κόσμος ήδη επευφημεί τη μπάντα. “Song of Orpheus” και καπάκι “Highlander”, με τον κόσμο να ξελαρυγγιάζεται τραγουδώντας “The hills have eyes”. Ο George Call ήδη ευχαριστημένος από τις αντιδράσεις του κόσμου, μας λέει ότι μαζευτήκαμε σήμερα να ακούσουμε heavy metal και όχι “εμπορικές βλακείες” και ότι είναι χαρούμενος που βλέπει το μαγαζί γεμάτο μεταλλάδες. Η συνέχεια είναι καταιγιστική, με έπη όπως “Astral Rider”, “Kiss of Evil”, “The Gates of Gehenna” και στο μαγαζί γίνεται πανικός. Μικρή παύση από τον Call αυτήν τη φορά, για να μας ζητήσει να αποθεώσουμε τον ηγέτη, την ψυχή της μπάντας, τον Lee Payne, ο οποίος συγκινημένος μας ευχαρίστησε από καρδιάς. Τα “Time to Burn” κσι “Cloven Hoof” συνεχίζουν να ξεσηκώνουν τον κόσμο, αλλά το καλύτερο μας το φύλαγαν για το τέλος οι Βρετανοί.
Δύο κομμάτια από το “Cloven Hoof” (“Crack the Whip”, “Laying Down the Law”) και δύο από το θεϊκό Dominator (“Nova Battlestar”, “Reach for the Sky”) και “έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα”. Ειδικά στο “Reach for the Sky”), οι φωνές μας σίγουρα έφτασαν στον ουρανό. Ο George Call είναι μεγάλος frontman και σε σημεία μου θύμισε Dickinson, ειδικά στο πως στηνόταν στη σκηνή και επικοινωνούσε με τον κόσμο. Ο ακμαιότατος Lee Payne έκανε φοβερό δίδυμο με τον drummer Mark Bristow, o οποίος έδωσε ρεσιτάλ στο “κοπάνημα” των τυμπάνων του. Αποκάλυψη για μένα προσωπικά ήταν ο “baby face” Ash Baker, o οποίος δεν σταμάτησε να “κοπανιέται” και “μοίρασε πολύ πόνο” με τα solos του, μαζί με τον έτερο κιθαρίστα Chris Coss. Γενικά οι Cloven Hoof ήταν άψογοι παικτικά, είχαν αρκετό πάθος και φυσιολογικά γνώρισαν την αποθέωση από το κοινό. Το μόνο παράπονο που έχω, είναι ότι θα μπορούσαν να παίξουν δύο τρία κομμάτια ακόμα. Υλικό άλλωστε έχουν. Έτσι λίγο μετά την μία, η συναυλία έλαβε τέλος, με το συγκρότημα να παραμένει στο μαγαζί για αυτόγραφα και φωτογραφίες.
Τρομερή εμφάνιση από τους Βρετανούς θρύλους και μακάρι να τους ξαναδούμε στη χώρα μας σύντομα. Πολλά μπράβο στη διοργάνωση για την άψογη συναυλία και φυσικά στους Crimson Fire και στους Hateflames που ήταν κάτι παραπάνω από απλά αξιοπρεπή support. Είπαμε, όποιος δεν ήρθε Σαββατόβραδο στο Crow, απλά έχασε!!
Cloven Hoof setlist:
Inquisitor
Song of Orpheus
Highlander
The Fugitive
Astral Rider
Kiss of Evil
The Gates of Gehenna
Time to Burn
Cloven Hoof
Nova Battlestar
Crack the Whip
Reach for the Sky
Laying Down the Law
599 
