Οι Bölzer μέσα στα λίγα σχετικά χρόνια παρουσίας τους έχουν αποδειχτεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ακραίου metal, και με την καλή και με την κακή έννοια. Η καλή είναι προφανώς ο πρωτότυπος και άκρως αποτελεσματικός death/black ήχος τους, που έφερε μια πνοή φρέσκου αέρα σε ένα σχετικά κουρασμένο ιδίωμα. Η κακή είναι πως στην περίπτωση των Ελβετών έχουμε ένα ζωντανό παράδειγμα του τι γίνεται όταν οι αισθητικές εμμονές σου με προβληματικά θέματα υπερισχύουν οτιδήποτε άλλου και καταλήγεις περιστοιχισμένος από άτομα των οποίων οι προβληματικές εμμονές δεν περιορίζονται στο αισθητικό/αφηρημένο κομμάτι. Κοινώς, ο Okoi Jones έχει περικυκλώσει τον εαυτό του με γουρούνια και είναι ζήτημα χρόνου η δυσωδία να κολλήσει πάνω του μόνιμα.
Στο μουσικό κομμάτι τώρα, το “Lese Majesty” είναι ακόμα μια απόδειξη ότι οι Bölzer δουλεύουν καλύτερα με σύντομες κυκλοφορίες. Τα 3 κομμάτια του (και ένα εμβόλιμο) είναι πολύ καλύτερα δομημένα από ότι του “Hero”, τα φωνητικά σωστά δουλεμένα, με τα σκληρά να υπερισχύουν ευτυχώς γιατί τα καθαρά του Okoi δεν είναι άσχημα αλλά δεν είναι και για συνέχεια, και το κυριότερο είναι πως έχουμε την επιστροφή των χαρακτηριστικών riff-οδωστροτήρας που τους έβαλαν και στο προσκήνιο όταν πρωτοεμφανίστηκαν, αλλά προσαρμοσμένα στο νέο, πιο προοδευτικό στυλ της μπάντας.
Πολύ καλή κυκλοφορία δηλαδή, και σίγουρα θα ικανοποιήσει πολλούς που απογοητεύθηκαν με την σχετική προχειρότητα του “Hero”, αλλά αυτό που θα αποφασίσει τελικά για μένα το κατά πόσο αξίζουν ακόμα στήριξη σαν μπάντα δεν είναι το μουσικό κομμάτι, είναι η επιλογή που θα κάνει ο Okoi πολύ σύντομα όταν θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ των σιχαμένων καλικάντζαρων που τον περιτριγυρίζουν επειδή “γουστάρουν τα ίδια σύμβολα” (lol) και του απλού ανθρώπινου concept που ονομάζεται “μην είσαι μαλάκας”.
654 
