Η Ελληνική death metal σκηνή πάντα πρόσφερε άξιες μπάντες και υποτιμημένα “διαμάντια” στο χώρο. Από τους Acid Death και τους Homo Iratus, μέχρι τους Dead Congregation και τους Resurgency, η “Ψωροκώσταινα” συναγωνιζόταν επάξια μεγαθήρια του παγκόσμιου death metal στερεώματος. Σε αυτήν την μακροσκελή λίστα έρχονται να προστεθούν και οι Vultur, με το δεύτερό τους άλμπουμ “Drowned In Gangrenous Blood” (Memento Mori). Μετά το “Beak” demo (2016) και το ντεμπούτο “Entangled In The Webs Of Fear” (2018), επιστρέφουν πατώντας στα ίχνη που είχαν αφήσει μόλις ένα χρόνο πριν, κάνοντας ένα βήμα παραπάνω σε αυτόν το “νεκρικό” ήχο.
Το “πένθιμο και σάπιο” του πράγματος φαίνεται από το εξώφυλλο κιόλας και επιβεβαιώνεται με την εναρκτήρια κομματάρα “Groans Of Excruciating Torture”. Στο ομώνυμο, αφού στην εισαγωγή ένας τύπος πνίγεται στο ίδιο του το αίμα (σου έρχεται μία αναγούλα άρα ο σκοπός επετεύχθη), παίρνει θέση η εξαιρετική death metal riff-ολογία του George N. και το ανελέητο blast beat του Bill Tsafas. Πιο ρυθμικό το “High On Adrenochrome”, τουλάχιστον στο πρώτο μισό, με τα “απόκοσμα” leads πίσω από το βασικό Obituary θέμα, να δίνουν πιο μαύρο τόνο στο κομμάτι.
Υψηλή απόδοση στα φωνητικά από τον Giannis Grim και μπάσο “κομπρεσέρ” του George Wolf που υποστηρίζει τη μία (!!!) κιθάρα, στα “Return To Soil” (ΕΠΟΣ), “Rigorous Voices” και “Devirginized, Butchered And Eaten”. Το δίπτυχο Immolation/Incantation είναι πανταχού παρόν, ειδικά στη σύλληψη και εκτέλεση των τεχνικών σημείων και αυτό δε μας χαλάει καθόλου, αφού είναι περασμένα μέσα από το ειδικό Vultur “φίλτρο”. Ο ήχος δεν είναι “καλογυαλισμένος”, και γιατί να είναι άλλωστε, από τη στιγμή που το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να είναι όσο πιο “δυσοίωνο” γίνεται. Εξαιρετική παραγωγή μεν, με “σάπιο” ήχο δε. “Crashing The Ribcage” και “Postmortem Lividity” κλείνουν το άλμπουμ, με το πρώτο να “λοξοκοιτάει” τους Dead Congregation και το δεύτερο να αποτελεί το αγαπημένο μου κομμάτι του (το μπάσο μ@λ@κες μου, το μπάσο).
Πρόσημο θετικό λοιπόν; Όχι μόνο θετικό. Θετικότατο, από μία μπάντα που δείχνει ότι βρίσκεται στην ελίτ των Ελληνικών death metal συγκροτημάτων, αλλά στέκεται άνετα και εκτός συνόρων. Τι και αν είσαι οπαδός του death metal; Δύσκολα θα γλυτώσεις από το “αρπακτικό”.
https://www.facebook.com/vulturathens/
VULTUR – Postmortem Lividity
646 
