VA ROCKS: “I Love VA Rocks”

Με τα χρόνια όλα γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα και φυσικά το ίδιο γίνεται και στη μουσική. Το rock, από τότε που γεννήθηκε έχει πλέον χιλιάδες “παρακλάδια” και πλέον προτεραιότητα σε ένα δίσκο είναι αν θα έχει καλή παραγωγή και πόσο καλός “παίκτης” είναι ο μουσικός, χωρίς αυτό φυσικά να είναι κατακριτέο. Υπάρχουν όμως και στιγμές που θέλεις να ακούσεις απλά μουσική, που να σε κάνει να γουστάρεις καθώς πίνεις το ποτό σου σε κάποιο μπαρ και κάπου εδώ έρχονται συγκροτήματα σαν τις VA Rocks, ταγμένες στο απλό rock ‘n’ roll.

To Σουηδικό all female τρίο (τί άλλο θα μπορούσε να ήταν;), υπάρχει στην “πιάτσα” από το 2006, έχουν βγάλει ένα ακόμα album, το “Pull No Punches”, με το “I Love VA Rocks” να είναι ο δεύτερος δίσκος που κυκλοφορούν. Οι Σουηδέζες παίζουν ασυμβίβαστο, straightforward rock ‘n’ roll, “εμπλουτισμένο” με λίγο punk rock, με τον ήχο να έχει επιρροές από AC/DC, The Runaways, Danko Jones, Ramones, Girlschool και Motorhead. Όλα τα καλά πράγματα δηλαδή. Το “I Love VA Rocks” περιέχει 9 συνθέσεις, που οι περισσότερες δεν ξεπερνάνε τα τρία λεπτά και φυσικά το να ξαναπατήσεις το play είναι κάτι που γίνεται αυτόματα. Οι κυρίες βγάζουν πολύ πάθος και ενέργεια στα τραγούδια και δεν αστειεύονται καθόλου. Άλλωστε με τίτλους τραγουδιών όπως “No More Fucks To Give”, “The Code of the Road” και “Here Comes Trouble”, ο δίσκος είναι προορισμένος να κάνει αρκετές “ζημιές”.

 Το “I Love VA Rocks” απλά “τα σπάει” και φυσικά προτείνεται σε όσους γουστάρουν “αγνές” rock καταστάσεις και νυχτερινά “σκηνικά” και μακάρι ο δρόμος που τόσο υμνούν να τις φέρει και από τη χώρα μας, για να γουστάρουμε και εμείς και αυτές!

https://www.facebook.com/VAROCKSswe/

VA ROCKS – Here Comes Trouble

681
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.