Εντός του 2019 ακούσαμε μία πληθώρα albums από συγκροτήματα τα οποία είχαν να κυκλοφορήσουν νέο υλικό εδώ και αρκετά χρόνια (Tool – “Fear Inoculum”, Rammstein – “Rammstein”, Slipknot – “We Are Not Your Kind” κ.α.). Μία ακόμη πολύ-αναμενόμενη δισκογραφική επιστροφή είναι αυτή των Σουηδών sludge/post metallers, Cult Of Luna. Το τελευταίο ολοδικό τους πόνημα ήταν το “Vertikal” του 2013, που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως το πιο ώριμο album της καριέρας τους (με εξαίρεση το έπος “Mariner” του 2016 το οποίο ήταν μία συνεργασία με τη Julie Christmas). Η μοναδική αλλαγή στο line up της μπάντας από τότε, ήταν η αντικατάσταση του Anders Teglund με τον Kristian Karlsson στα πλήκτρα. Το συγκρότημα φέτος κυκλοφόρησε το έβδομο album του με τίτλο “A Dawn to Fear”, το οποίο σε αντίθεση με το “Vertikal” που ασχολείται με το φαινόμενο της βιομηχανοποίησης και το “Mariner” που αφηγείται ένα ταξίδι προς το “άγνωστο” και την εξερεύνηση του σύμπαντος, εξιστορεί την φιλοσοφική αναζήτηση του εσωτερικού κόσμου και της μοναδικότητας του κάθε ανθρώπου.
Το “A Dawn to Fear” διαρκεί 80 λεπτά και περιέχει οκτώ τραγούδια στο tracklist του. Ξεκινά με το πρώτο single που παρουσίασε η μπάντα, το “The Silent Man”, ένα “βαρύ” 10λεπτο κομμάτι με το οποίο οι CoL κάνουν αναδρομή στις sludge ρίζες τους, ενώ τα μελωδικά και πειραματικά πλήκτρα, του αυξάνουν το ενδιαφέρον. Με λίγα λόγια, αποτελεί την τέλεια εισαγωγή για το νέο κεφάλαιο της καριέρας τους. Το “Lay Your Head to Rest” που ακολουθεί είναι ένα πολυδιάστατο τραγούδι με εναλλαγές δυναμικών, που περιέχει τόσο το industrial στοιχείο του “Vertikal”, όσο και το spacey sludge του “Mariner”. Οι μελωδίες στις κιθάρες και στα πλήκτρα δένουν άψογα μεταξύ τους, με το αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά εύηχο. Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου βασίζεται στην post rock φόρμα και διατηρεί την “σκοτεινή” ατμόσφαιρα. Το αργό και heavy “Nightwalkers”, συνιστά δείγμα της προοδευτικής και ποιοτικής γραφής του συγκροτήματος. Άνετα κοντράρεται με τα εξίσου καταπληκτικά “I, The Weapon” και “Cygnus”, θυμίζοντας έντονα το στίγμα των Neurosis και Isis.
Τα οκτώ τραγούδια του δίσκου παρουσιάζουν την κατάλληλη συνοχή μεταξύ τους, μιας και υπάρχουν ατμοσφαιρικές συνδέσεις από το ένα προς το άλλο. Η ροή του δεν κουράζει, καθώς μετά από τις πιο δυναμικές στιγμές του, υπάρχουν τραγούδια που “ελαφρώνουν” την ακρόαση (βλ. “We Feel The End” και “Inland Rain”). Το 15λεπτο και αγαπημένο “Lights On The Hill” είναι επίσης μία τέτοια περίπτωση. Τα πλήκτρα του Karlsson, οι γλυκές μελωδίες στις κιθάρες των Kihlberg, Lindberg και Persson και οι εκπληκτικές ερμηνείες του τελευταίου στα growls φωνητικά, δημιουργούν μία απόκοσμη ατμόσφαιρα που ξεφεύγει για μερικά λεπτά από τα “καλούπια” του metal. Αυτό και το “The Fall”, ως τα πιο μεγάλα και πιο διαφορετικά τραγούδια, αποτελούν τις εκπλήξεις του album και την στροφή της μπάντας στην πρόοδο και στη διαχρονικότητα. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι η επιλογή των CoL να βάλουν αυτά τα δύο “σκοτεινά” τραγούδια στο δεύτερο μισό του “A Dawn to Fear”, ήταν από τις πιο σοφές και αρμοστές ώστε να κλείσουν αυτό το σπουδαίο κεφάλαιο.
Αν θέλετε το sludge metal σας “βρώμικο” και παράλληλα ατμοσφαιρικό και μελωδικό, τότε το “A Dawn to Fear” προορίζεται για εσάς. Όσοι παρακολουθείτε για χρόνια την πορεία της μπάντας, να είστε σίγουροι πως δε θα απογοητευτείτε. Tο “A Dawn to Fear” είναι από τις καλύτερες metal κυκλοφορίες του 2019.
https://www.cultofluna.com/
Cult of Luna “The Silent Man” (A Dawn to Fear pt. 1)
876 
