Το όνομα του Sean Thompson είναι ταυτισμένο με τη μουσική των Αμερικανών progsters Odd Logic. Σχεδόν αποκλειστικός συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας, τραγουδιστής, πολυμουσικός και παραγωγός, παραμένει αδέσμευτος, ανυπότακτος, χωρίς συμβόλαια, δεσμεύσεις και συμφωνίες. Η μουσική του και οι ιστορίες του είναι το πάθος του. Είναι σχεδόν ιεροσυλία να τον χαρακτηρίσεις ερασιτέχνη μουσικό, όχι γιατί προφανώς είναι ένας σπουδαίος δημιουργός και απίθανος εκτελεστής για τον χώρο του, αλλά γιατί η αγάπη και αφοσίωση γι’ αυτό που κάνει δεν συναντιούνται πια συχνά. Με αφορμή το νέο, όγδοο άλμπουμ του με τίτλο “Last Watch Of The Nightingale”, φροντίζουμε να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες.
Γεια σου Sean! Τι απέγινε λοιπόν η ομάδα των μουσικών που είχες όταν ηχογραφήθηκε το “Effigy”;
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Είχαμε μια πλήρη ομάδα για το “Effigy” και μετά την κυκλοφορία του και τις ζωντανές εμφανίσεις, υπήρχε η διάθεση να μείνουμε ένα κανονικό, μόνιμο σχήμα.
Εν μέρει λόγω της απόστασης και λόγω του ότι οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι με άλλα πράγματα, ασχολίες, τη ζωή γενικά, υπήρξαν πολλές προσωπικές δυσκολίες με μερικούς από τους τύπους τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου και εμού, που καθιστούσαν δύσκολο να επικεντρωθούμε πλήρως στη μουσική. Έτσι συνέχισα να γράφω μόνος μου μέχρι να ολοκληρωθούν τα πρώτα demo του “Nightingale”. O Pete ήρθε για να βοηθήσει και άρχισε να δουλεύει στα μέρη των ντραμς.
Είχα μια αρκετά καλή λίστα μουσικών για συμμετοχή σε αυτό, αλλά για άλλη μια φορά η ζωή όλων ήταν πολυάσχολη και τελικά απλώς εγκατέλειψα την ιδέα των καλεσμένων και μείναμε μόλις ο Pete και εγώ σε αυτό.
Όταν άρχισες να συνθέτεις για το νέο άλμπουμ, ποια ήταν η βασική γραμμή των διαφορών σε σύγκριση με τις προηγούμενες δουλειές;
Ειλικρινά δεν υπήρξε καμία διαφορά στην προσέγγισή μου στη διαδικασία γραφής σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ στο παρελθόν. Συζητήσαμε πολλές concept ιδέες για το άλμπουμ αλλά ουσιαστικά, χρησιμοποίησα μουσικά την ίδια διαδικασία για τη συγγραφή. Αυτή λοιπόν είναι μια σύντομη επεξήγηση της διαδικασίας.
Μόλις γίνει ένα καινούριο άλμπουμ και ολοκληρωθεί, ξεκινώ να ηχογραφώ νέα δείγματα τόσο από εγγραφές φωνής όσο και από τα γρήγορα τζαμαρίσματα στο στούντιο που έχω στο σπίτι. Μετά από περίπου ένα χρόνο, έχω συνήθως ένα μεγάλο φάκελο γεμάτο δείγματα που δεν τα έχω ακούσει από την πρώτη φορά που τα έγραψα. Στη συνέχεια ξεκινώ τη διαδικασία καταγραφής των δειγμάτων και τη σήμανση αυτών που με ταξιδεύουν με κάποιο τρόπο.
Σε εκείνο το σημείο αρχίζω να χτίζω τραγούδια με τα κομμάτια του πάζλ, στη συνέχεια, συμπληρώνω τις κινήσεις που λείπουν με νέα τμήματα που δένουν τα πάντα μαζί. Αυτό είναι το πραγματικό κλειδί. Βεβαιώνομαι πως οι μεταβάσεις δουλεύουν, ενώ παράλληλα δεν φοβάμαι να αγκαλιάσω την προοδευτική πρόθεση της μουσικής και να αφήσω τα πράγματα να γίνουν απρόβλεπτα.
Στη συνέχεια φτάνουμε σε ένα σημείο όπου ολοκληρώνονται τα πρώτα demo. Από εκείνη τη στιγμή δουλεύουμε ως ομάδα, με όποιους βρίσκονται στη μπάντα. Αρχίζουμε να κάνουμε προσαρμογές στο demo και το κάνουμε αυτό για πολλούς μήνες μέχρι να είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι. Αυτό συμβαίνει όταν αρχίζουμε τις πραγματικές τελικές εγγραφές, χρησιμοποιώντας τα demo ως πρότυπα για την ηχογράφηση. Θα έλεγα ότι τα τελικά άλμπουμ είναι συνήθως περίπου το 80% της μουσικής των demo.
Βιώσαμε μια πολύ δυναμική παραγωγή στο “Last Watch Of The Nightingale”. Ποιο ήταν ακριβώς το μυστικό, το κλειδί, και πως συνδέεις αυτό τον ήχο με τη φύση του άλμπουμ;
Είμαι πολύ χαρούμενος που σου άρεσε η παραγωγή, καθώς πάντα προσπαθούσα να βελτιώσω σε κάθε άλμπουμ τον τομέα αυτό. Το οποίο, φυσικά, δεν είναι εύκολο για μια ανεξάρτητη μπάντα με λίγα χρήματα για σημαντικά έξοδα ηχογραφήσεων.
Αλλά, ξόδεψα αρκετά χρήματα μεταξύ του “Effigy” και του “Nightingale” για την ανανέωση του στούντιο. Με τη χρήση πια της Cubase, ενημερώσαμε τους υπολογιστές μας, ενημερώσαμε πολλά λογισμικά κ.λπ. Έτσι λοιπόν, εξηγείται αυτό για την ώρα, αν και είναι μια συνεχής διαδικασία.
Όσον αφορά τη σύνδεση του ήχου με το άλμπουμ, ήξερα ότι θέλαμε ένα βαρύτερο μεταλλικό ήχο γι ‘αυτό, λόγω του είδους των τραγουδιών που γράφτηκαν και της σκοτεινότερης φύσης της ιστορίας. Χρειαζόμασταν περισσότερο παραμορφωμένο μπάσο, πιο παχιές κιθάρες, λίγο περισσότερη συμπίεση, μεγαλύτερο ήχο τύμπανου κλπ.
Ποιος ξέρει, ο επόμενος μπορεί να είναι πιο ατμοσφαιρικός και να απαιτεί λιγότερη επιθετικότητα και περισσότερες δυναμικές. Θα δούμε, υποθέτω…
Ποια είναι λοιπόν η ιστορία πίσω από το νέο concept άλμπουμ και πως την εμπνεύστηκες;
Μας άρεσε η ιδέα ενός παλιού πλοίου που παλεύει για να κάνει το τελευταίο ταξίδι του, ειδικά σε έναν φανταστικό κόσμο, σε εποχές περασμένες, αν με καταλαβαίνεις.
Τα “Monta” και “Effigy” γράφτηκαν με παραπλήσια αγάπη για τη φαντασία και την εναλλακτική ιστορία. Αυτό είναι ένα spoiler, αλλά σκοπεύω να αποκαλύψω ότι αυτοί οι κόσμοι είναι όλοι συνδεδεμένοι. Ίσως ένα άλμπουμ που συνδέει όλες τις 3 ιστορίες μαζί.
Έχουμε ήδη οπαδούς που θεωρούν ότι το “Nightingale” είναι το περίφημο “Ship of Lore” από τον κόσμο της “Monta”. Αλλά για να επιστρέψουμε στο “Nightingale”, η πλήρης ιστορία αποκαλύπτεται στο εσωτερικό του booklet που έχει τα κρατημένα κείμενα τόσο του καπετάνιου του “Nightingale” όσο και της συζύγου του. Μπορείτε να βρείτε την ψηφιακή έκδοσή τους στη σελίδα μας Bandcamp ή κατόπιν αιτήματος.
Έχουμε την αίσθηση πως ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολείται με τη μουσική σας άρχισε να διευρύνεται με τα 2-3 τελευταία άλμπουμ. Έχεις εσύ βιώσει κάτι ανάλογο με τους απλούς ακροατές αλλά και τους μουσικούς δημοσιογράφους;
Ναι, υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι και δημοσιογράφοι που γίνονται μέλη του πληρώματος καθώς κυκλοφορούμε κάθε νέο άλμπουμ. Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό, αλλά δεν περιμένω τίποτα απίστευτο για να συμβεί, καθώς εξακολουθούμε να παραμένουμε στις ΒΔ Ηνωμένες Πολιτείες και είμαστε ακόμα μια ανεξάρτητη μπάντα που εργάζεται καθημερινά και διαφημίζει τη μουσική της με φριχτό τρόπο, χα χα …
Αλλά είναι εντάξει. Μας αρέσει να παίζουμε και να γράφουμε, οτιδήποτε συμβαίνει μετά από αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα. Επιπλέον, το γεγονός πως είμαστε μικρότερη μπάντα μας επιτρέπει να συνδεθούμε άμεσα με τους οπαδούς μας, πολύ πιο εύκολα. Μου αρέσει πραγματικά να συζητάμε για το prog με όποιον είναι του χώρου.
Συνήθως αντλείς την έμπνευσή σου από τη φαντασία. Πιστεύεις πως με τον τρόπο που η πραγματικότητα σήμερα μετατρέπεται σε κάτι πολύ αλλόκοτο, θα σε κάνει τελικά να ασχοληθείς κάποια στιγμή μαζί της;
Μου αρέσει η φαντασία και η Sci-Fi. Φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα στη μουσική μας. Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ αυτών των ειδών και του prog rock / metal. Εικόνες, περιπέτεια, τραγωδία, δόξα, πόλεμος, αγάπη.
Έχεις σχέδια να σχηματίσεις μια νέα ομάδα μουσικών για να προωθήσεις ζωντανά το “Nightingale”, έστω και για λίγες εμφανίσεις;
Δυστυχώς αυτό δεν θα συμβεί πιθανώς, εκτός και αν μας καλέσουν από το Power Prog, χα χα… Χρειάζονται τόσα πολλά για να γίνει αυτό, αλλά η σύντομη απάντηση είναι ότι η εξεύρεση των σωστών ανθρώπων που έχουν το χρόνο, το ταλέντο και την ενέργεια είναι κάτι πολύ δύσκολο λόγω του τόπου στον οποίο ζω.
Αυτή την εποχή κάνω τη ζωντανή μου εξάσκηση ως τραγουδιστής για ένα τοπικό tribute συγκρότημα στους Dream Theater, στο Seattle.
Αν είχες κάποια στιγμή την ευκαιρία να συνεργαστείς με κάποιους γνωστούς μουσικούς, ποια ονόματα θα έρχονταν πρώτα στο μυαλό και γιατί;
Είμαι ένας τεράστιος οπαδός των King’s X, γι ‘αυτό θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με κάποιον από αυτούς. Απλά, αγνοί μουσικοί γεμάτοι ψυχή, τόνο και αρμονία.
Θα ήθελα επίσης να συνεργαστώ με τον Sting. Το πρώτο του σόλο άλμπουμ “Dream of the Blue Turtles” είναι ένα από τα αγαπημένα μου όλων των εποχών.
Από όλο τον κλασικό μεταλλικό κόσμο, θα ήθελα πραγματικά να δουλέψω ή ακόμα και να γνωρίσω τον Jim Matheos, τον Russell Allen ή τον John Petrucci.
Ποια είναι ως τώρα τα αγαπημένα σου άλμπουμ για το 2019;
Πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είχα τόσο χρόνο να ακούσω πολλά νέα άλμπουμ φέτος από τότε που δουλεύουμε σε αυτό το άλμπουμ. Επομένως, υπάρχουν πιθανώς κάποια σπουδαία πράγματα από το 2019 που δεν έχω ακούσει ακόμα.
Πάνω σε αυτό όμως, μου άρεσε πραγματικά το νέο άλμπουμ των Dream Theater. Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση είναι να αναφέρω τι υπάρχει στην τρέχουσα rotation μου για το 2019 αυτή τη στιγμή, γιατί μου άρεσαν πολύ όλα αυτά μέχρι τώρα:
– KXM: Circle of Dolls
– The Intersphere: The Grand Delusion
– Opeth: In Cauda Venenum
– IQ: Resistance
– District 97: Screens
Μάλλον με αυτά θα τη βγάλω ως το επόμενο Riverside, χα χα…
Τέλος, αν σε ρωτούσε κάποιος, ποιος είναι ο σκοπός της μουσικής σου και με ποια επίδραση στον ακροατή θα ήσουν ευτυχισμένος, τι θα απαντούσες;
Αυτό μπορεί να φανεί λάθος, αλλά ειλικρινά θα έκανα μουσική ακόμα και αν ήμουνα σε ένα ερημονήσι για το υπόλοιπο της ζωής μου. Είναι ακριβώς κάτι που πρέπει να γίνει.
Έτσι λοιπόν, υποθέτω ότι ο σκοπός του είναι να μην τρελαθώ όπως ο τύπος στο εξώφυλλο του “Penny For Your Thoughts”. Όμως, όσον αφορά την επίδραση στον ακροατή, κάθε αποτέλεσμα είναι σπουδαίο. Ακόμα κι αν κάποιος μου στέλνει μήνυμα και γράφει “ε, φίλε η μουσική σου με εκνευρίζει πραγματικά!”
Για να σοβαρευτώ, το γεγονός πως ακούει οποιοσδήποτε τη μουσική μου, φτιάχνει πραγματικά την ημέρα μου. Νιώθω υπερβολικά άβολα όταν δέχομαι επαίνους, έτσι δεν ξέρω πώς να απαντήσω μερικές φορές, αλλά να ξέρω ότι οι Odd Logic δημιουργούν όμορφα συναισθήματα σε κάποιους, είναι ένα τόσο καταπληκτικό πράγμα που ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα συνέβαινε όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι πριν από πολλά χρόνια.
Odd Logic-Chance Of Gods
https://oddlogicrock.bandcamp.com/album/last-watch-of-the-nightingale
387 
