Πόσο κοντά μπορεί να είναι το epic symphonic metal με το doom/stoner; Πόσο “ταιριάζουν” οι Battlelore με τους Lowburn; Την απάντηση για όλα αυτά, φαίνεται ότι την έχουν οι Tomi Mykkanen και Henka Vahvanen (πρώην μέλη των Battlelore και ιδρυτικά μέλη των Lowburn) και μας την προσφέρουν στο νέο album των Lowburn, με τίτλο “Phantasma”.
Οι Φινλανδοί doom/stoners, ιδρύθηκαν το 2012 μετά το hiatus των Battlelore και έκαναν το πρώτο δισκογραφικό τους βήμα το 2015 με το “Doomsayer”. Το νέο τους εγχείρημα “Phantasma”, έρχεται με σκοπό να “στοιχειώσει” τα αισθητήρια όργανα της ακοής μας και να μας αποδείξει ότι όταν μία πόρτα κλείνει, τότε μία νέα ανοίγει διάπλατα.
Οι Lowburn, ηχητικά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη πρώην μπάντα των Mykkanen και Vahvanen, αφού κινούνται σε doom/stoner metal μονοπάτια, με αρκετά southern στοιχεία και με fuzzy προεκτάσεις. Είναι παράδοξο, το πώς οι ιδρυτές του group έκαναν μία τέτοια στροφή στον ήχο, αλλά βέβαια μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω του ανήσυχου του πνεύματος ενός καλλιτέχνη, πόσο δε μάλλον δύο καλλιτεχνών.
Το “Phantasma”, είναι ένα album που από την αρχή του σε “φτιάχνει” και σε βάζει σε μία λογική να το “ψαχουλέψεις” λίγο περισσότερο, για να το μάθεις καλύτερα. Ακούγοντας τα “My Doom Dealer” και “Song Of A Preacher”, κατανοείς πολύ πιο γρήγορα από όσο φαντάζεσαι τον ήχο των Lowburn και τί θέλουν να πετύχουν με αυτόν. Δυνατές συνθέσεις, με doom/stoner μελωδίες και fuzzy “πινελιές” και με γρεζάτα φωνητικά σα να έρχονται από την “άβυσσο του μυαλού σου”, “κολλάνε” με τη μία στο κεφάλι σου και σου φαίνονται γνωστά, σα να τα έχεις ξανακούσει. Το σίγουρο είναι όμως, ότι όσο και να ψάξεις στο παρελθόν δε θα βρεις κάτι παρόμοιο, τόσο “φρέσκο”, τόσο δυναμικό και τόσο σαγηνευτικό όσο αυτόν το δίσκο.
Το album, έχει επίσης “καρφωμένες” και κάποιες fuzzy/heavy rock και space metal μουσικές, που σε ανατρέχουν στους βασιλιάδες του είδους Monster Magnet, χωρίς ωστόσο να αποτελούν αντιγραφή, αλλά με το δικό τους μουσικό ύφος και στυλ, οι Lowburn μας μεταφέρουν κάπου πιο “ήσυχα” και διαφορετικά από τη γήινη ατμόσφαιρα. Κομμάτια όπως τα “Freaks”, “Urban Funk Campaign” και “Hypnopomp”, με ένα ιδιαίτερο “ταξιδιάρικο” ύφος, δύσκολα περνούν απαρατήρητα κατά το άκουσμα του δίσκου. Και είναι αυτά, που σου μένουν “καρφωμένα” σα μελωδίες με το πέρας του.
Ακόμη ένα εντυπωσιακό στοιχείο του album, είναι ότι η Σκανδιναβική κουλτούρα έχει αντικατασταθεί από τη southern λογική, σε σημείο να θυμίζει κάτι από Pantera αλλά σε stoner έκδοση. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το είδος και ότι αυτή η μουσική ταιριάζει εκεί, αλλά οι Lowburn φαίνεται, με περισσή άνεση και δημιουργικότητα, να αποφάσισαν να στραφούν σε αυτήν τη σκηνή γι’ αυτή τους την προσπάθεια. Προφανώς και σωστά έπραξαν, κρίνοντας από το αποτέλεσμα, αφού για να πετύχεις απαιτούνται και κάποιες “θυσίες” και οι Φινλανδοί metallers δε φοβήθηκαν να τις κάνουν.
Δε ξέρω αν το “Phantasma” είναι η φυσική εξέλιξη του “Doomsayer”, σίγουρα όμως είναι ένα τεράστιο βήμα προς την καθιέρωση για τους Φινλανδούς doom/stoners. Ένα album, που έχει πολύ καλές συνθέσεις, εξαιρετικό ήχο, είναι “ταξιδιάρικο” και τα φωνητικά του είναι τουλάχιστον “από άλλο πλανήτη”. Είναι από τα albums, που σε παρασύρουν μέσα τους και σε βυθίζουν στη λογική τους. Από τις πολύ καλές κυκλοφορίες στο χώρο του.
https://www.facebook.com/lowburnband/
LOWBURN – Cloud Valley
575 
