Μια από τις μεγαλύτερες ικανοποιήσεις που μπορεί να δεχτεί κάποιος, ο οποίος γράφει για την αγαπημένη του μουσική και την υπηρετεί με πάθος, είναι το να έχει την ευκαιρία να απευθύνει 2-3 ερωτήσεις στα μουσικά του ινδάλματα. Όταν ειδικά οι ερωτήσεις αυτές στρέφονται προς έναν μουσικό ή μπάντα που έχει φροντίσει προηγουμένως να κυκλοφορήσει μία εντυπωσιακή δουλειά, τότε συνάμα με την ικανοποίηση, σου λύνονται κυριολεκτικά και τα χέρια. Δε χρειάζεται να προσποιηθείς, “να εφεύρεις ενθουσιασμό” ή να πουλήσεις φτηνό οπαδιλίκι καθώς οι ερωτήσεις και οι λέξεις σου βγαίνουν αβίαστα σαν να συζητάς με ένα παιδικό σου φίλο. Πολλές φορές μάλιστα, αρκείσαι απλά στο να πανηγυρίζεις και να εξωτερικεύεις τις αυθόρμητες σκέψεις σου χωρίς φτιασίδωμα και τεχνητές ωραιοποιήσεις. Κάπως έτσι πρέπει να έγιναν και τα πράγματα με τον σπουδαίο James Christian, τη χρυσή φωνή των House Of Lords και του μελωδικού ήχου. Με αφορμή λοιπόν το φρέσκο και εντυπωσιακό “Big Money”, του απευθύναμε μερικές ερωτήσεις, τις οποίες με χαρά απάντησε. Ιδού.
Πρώτα απ’ όλα James, θα ήθελα να σε συγχαρώ για το εξαιρετικό νέο σας album. Είχα τη χαρά και την τύχη να παρουσιάσω και να γράψω τις σκέψεις μου για την εκπληκτική νέα σας δουλειά ενώ τώρα μου δίνεται και η ευκαιρία να μιλήσω μαζί σου γι’ αυτό! Λοιπόν, ποιές είναι οι σκέψεις σου για την καινούρια σας κυκλοφορία; Υπάρχουν πιστεύεις κάποια συγκεκριμένα θέματα που χρήζουν ιδιαίτερης μνείας; Διάβασα κάπου πως θεωρείς το – ομολογουμένως εκπληκτικό “One Man Down” το καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο τραγούδι των House Of Lords!
Αισθάνομαι πραγματικά πολύ ικανοποιημένος με το νέο album καθώς και εγώ το πιστεύω πολύ. Ξέρεις, ποτέ δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα αν αφού ολοκληρωθούν οι ηχογραφήσεις, δεν καθίσεις αναπαυτικά και το ακούσεις προσεχτικά όπως ακούς ένα δίσκο για πρώτη φορά. Μόλις λοιπόν έκανα μια καλή ακρόαση στο “Big Money” μία εβδομάδα αφού είχαμε ολοκληρώσει τη δουλειά, ήμουν βέβαιος πως είχαμε πετύχει κάτι πολύ ιδιαίτερο. Το “One Man Down” πραγματικά ξεχώρισε και εντυπωσίασε εξ’ αρχής. Νιώθω πολύ περήφανος γι’ αυτό το κομμάτι καθότι περιέχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που λατρεύω και με εξιτάρουν σαν ακροατή. Με συνεπαίρνει καθ’ όλη τη διάρκειά του ενώ όταν πια ολοκληρωθεί, νιώθω εκείνο το μοναδικό αίσθημα ικανοποίησης!
Αλήθεια, ο τίτλος τους album και του ομώνυμου κομματιού αντικατοπτρίζει μια συγκεκριμένη οπτική-στάση ζωής της μπάντας, που θα θέλατε να την εξωτερικεύσετε προς τον κόσμο σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς;
Ο τίτλος “Big Money” έχει πράγματι ένα πολύ μεστό νόημα που θα πρέπει κάποια στιγμή να αφομοιωθεί από όλους παγκοσμίως. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου οι πολιτικοί και οι πολυεθνικές διαχειρίζονται τεράστιο πλούτο. Ποτέ, ωστόσο, αυτός ο πλούτος δεν θα τους είναι αρκετός. Ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι ζητώντας όλο και περισσότερα. Όπως λένε χαρακτηριστικά και οι στίχοι, “Bigger Dicks And Deeper Pockets”…
Τα υλικό του album φαντάζει όλο εξαιρετικά ζυγισμένο αφού τα κομμάτια διατηρούν την επιθετικότητα και την αμεσότητα τους παρά τα μελωδικά τους ξεσπάσματα. Πίσω από τις βασικές συνθετικές γραμμές βρίσκεσαι εσύ και ο Mark Baker;
Πράγματι, αλλά κάπου εκεί έρχεται και ο Jimi Bell με τα καταλυτικά κιθαριστικά του θέματα. Χωρίς αυτά τα riffs, τίποτα δεν θα ήταν ως έχει και ο ήχος δεν θα είχε αυτή την απαιτούμενη σκληράδα/επιθετικότητα. Άλλωστε πρέπει όλοι οι μουσικοί σε μια μπάντα να συνεισφέρουν για να υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το ότι πρόκειται για μία ομαδική δουλειά και όχι κάτι αποκλειστικά δικό μου, είναι κάτι που με ευχαριστεί ιδιαίτερα.
Ειλικρινά δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο μεμονωμένο κομμάτι καθώς όλο το υλικό του δίσκου ρέει τόσο όμορφα παρά την ποσότητα των κομματιών, τη συνολική διάρκεια και της ύπαρξη μίας μόνο μπαλάντας (σ.σ. “The Next Time I Hold You”). Τα κομμάτια που τελικά επιλέχθηκαν για το “Big Money”, επιλέχθηκαν μέσα από μια μεγαλύτερη συλλογή τραγουδιών; Είναι όλα τους καινούριες συνθέσεις ή ανασύρατε κάποια από κανένα σκονισμένο συρτάρι;
Όλα τα κομμάτια εδώ γράφτηκαν για τις ανάγκες του καινούριου album εκτός από το “First To Cry”. Αυτό επέμενε να το ηχογραφήσω ο Mark Baker. Στην πραγματικότητα, ήταν κάτι που το ήθελε από την εποχή ακόμη που γράφαμε για το “Demons Down” και έτσι του πήρε μόνο κάτι περισσότερο από μία δεκαετία για να με πείσει… Πάντα μου άρεσε το συγκεκριμένο κομμάτι αλλά για κάποιο λόγο δεν ένιωθα σίγουρος αν ταίριαζε, αν ήταν κατάλληλο. Πλέον, οφείλω να ομολογήσω, πως ο Mark είχε δίκιο να επιμένει αφού τελικά απεδείχθη ιδανικό για μας.
Θα παρατηρούσε κανείς με την πρώτη ακρόαση, πολλές αναφορές στην πρώτη περίοδο των House Of Lords σε ότι αφορά τις συνθέσεις και τις ενορχηστρώσεις. Για παράδειγμα, οι μελωδικές γραμμές των πλήκτρων αλλά και η εν γένει ενορχήστρωση στο “Someday When” μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω στο μνημειώδες ντεμπούτο σας. Υπήρξε μια ηθελημένη στροφή σας και προσέγγιση προς αυτή την κατεύθυνση;
Όχι, δεν υπήρξε καμία τέτοια πρόθεση. Όταν το κάθε κομμάτι ήταν ακόμη στα αρχικά του στάδια, άρχιζε να αναδύει τη δική του προσωπικότητα και απλά το αφήναμε να μας υπαγορεύσει τι ήταν αυτό που του χρειάζεται. Στο συγκεκριμένο τραγούδι, έτσι κι αλλιώς, η πομπώδης και επιβλητική ύπαρξη των πλήκτρων ήταν κάτι περισσότερο από κατάλληλη.
Ανέκαθεν προσωπικά θεωρούσα τους HOL σαν μια all-star band, ένα supergroup, εξαιτίας εσού αλλά και των τεράστιων μουσικών που έχουν κατά καιρούς παρελάσει από τις τάξεις σας. Πως έχετε καταφέρει να διατηρήσετε την ιδιαίτερη μουσική σας ταυτότητα όλα αυτά τα χρόνια, παρά το γεγονός ότι εσύ αποτελείς το μόνο εναπομείναν original μέλος του συγκροτήματος;
Μπορεί όντως να αποτελώ το μοναδικό αρχικό μέλος της μπάντας αλλά το αρχικό πνεύμα και ο trademark ήχος μας θα βρίσκεται πάντα εδώ. Κι εγώ ο ίδιος άλλωστε, είμαι λάτρης και οπαδός αυτής της μουσικής. Είχα την εξαιρετική τύχη στη ζωή μου να συνεργαστώ με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους σε αυτό τον πλανήτη. Όλα τα προηγούμενα μέλη των HOL ήταν όντως super μουσικοί. Βρέθηκα να τους κοιτάζω εκστασιασμένος όταν έπαιξαν πρώτη φορά μπροστά στα μάτια μου. Από την άλλη μεριά, τα καινούρια πλέον μέλη κουβαλούν μαζί τους τη δική τους αξία και εμπειρίες όπως επίσης έχουν και αυτοί την ευκαιρία να χαράξουν τη δική τους ιστορική πορεία. Πιστεύω πως σίγουρα έχουν εμπρός τους μία λαμπρή καριέρα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι στο δίσκο και πόσο –αν καλούσουν- θα βαθμολογούσες το “Big Money”;
Το “One Man Down” σίγουρα! Το δίσκο θα τον βαθμολογούσα πολύ υψηλά… Θα ήταν δίκαιο όμως για όλους τους άλλους που θα τον ακούσουν? Οκ, 10/10! (γέλια)
Ξέρεις, αποτελείς διαχρονικά μια από τις αγαπημένες μου φωνές. Αλήθεια πως καταφέρνεις και διατηρείς τον πλούτο, την εκφραστικότητα, την έκταση και τη νεανικότητα στη φωνή σου μετά από τόσα χρόνια στη μουσική βιομηχανία; Αν κάποιος έμπαινε στη διαδικασία να συγκρίνει τον James του πρώτου σας album με τον σημερινό, δε θα διαπίστωνε απολύτως καμία έκπτωση στις φωνητικές σου αρετές και ικανότητες.
Σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό! Η διαφορά είναι ότι παλιά, μπορούσα μετά από μια ξέφρενη νύχτα πάρτι, να μπω την άλλη μέρα το πρωί στο στούντιο και να κάνω τη δουλειά μου όπως πρέπει. Πλέον είναι αρκετά διαφορετικά τα πράγματα. Χρειάζομαι οπωσδήποτε προσοχή και αρκετή ξεκούραση. Τώρα πια εκτιμώ πολύ περισσότερο το χάρισμα που μου δόθηκε. Αισθάνομαι ευλογημένος.
Ποιες είναι οι βασικές σου μουσικές επιρροές;
Led Zeppelin, Queen, Beatles.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους HOL και για σένα προσωπικά;
Για μένα το μέλλον είναι να κάνω αυτό που αγαπώ μέχρι να μην μπορώ πια να το κάνω με το απαιτούμενο πάθος. Μακάρι να μην έρθει ποτέ εκείνη η μέρα.
Σε ευχαριστώ πολύ James για το χρόνο σου και θα ήθελα να σε συγχαρώ για μια ακόμη φορά, εσένα και τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας. Περιμένουμε πως και πώς να σας δούμε ζωντανά στην Ελλάδα ακόμη μια φορά πολύ σύντομα!
Θα θέλαμε πολύ να ξαναπαίξουμε στην Ελλάδα. Είναι γεγονός πως είναι λιγάκι δυσκολότερο να σας έρθουμε εκεί πέρα αλλά το προσπαθούμε για το tour του Φεβρουαρίου του 2012. Διαβίβασε την αγάπη μου στη χώρα σας.