Δεν έχω ξαναδεί live τους Pain of Salvation οπότε και δεν μπορώ να συγκρίνω αυτή τους την εμφάνιση με μια προηγούμενη. Μπορώ όμως να τη συγκρίνω με τα όσα θέλει ένας ακροατής να συναντήσει κατά την επίσκεψη μιας μπάντας στη χώρα του. Και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ανάμεικτο.
Ξεκινώντας, έχουμε τους Von Hertzen Brothers στο άνοιγμα του live. Πρώτη μου επαφή μαζί τους αυτή στο Fuzz και το πρώτο πράγμα που έκανα την επόμενη μέρα ήταν να τους τσεκάρω καλύτερα. Αυτοί οι Φιλανδοί έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα δισκογραφία πάνω τους γι’ αυτό και χαίρομαι που τους παρακολούθησα. Ελπίζω κι άλλοι παρευρισκόμενοι να έκαναν ή να κάνουν το ίδιο, αν και θυμάμαι πως απ’ την είσοδο κι όλας είδα αρκετά άτομα να ενδιαφέρονται για T-shirts τους.
Με το “Stars Aligned” κυκλοφορημένο τον περασμένο Μάρτιο οι VHB δεν παρέλειψαν να παρουσιάσουν μια γενική εικόνα της δισκογραφίας τους αν και εννοείται πως η περισσότερη βαρύτητα δόθηκε σ’ αυτό. Η μουσική τους τείνει προς το old-school progressive με μερικές νέες ιδέες αλλά σε μερικά σημεία φάνηκε να κουράζει ένα ποσοστό του κοινού. Φαντάζομαι αυτό θα συνέβει κατά τη διάρκεια των τραβηγμένων solos τα οποία πάντως δεν ήταν υπερβολικά. Η ίδια η μπάντα ήταν υπερδραστήρια πάνω στη σκηνή και τουλάχιστον μετέδωσε αυτή την ενέργεια στους “πρωινούς” των πρώτων σειρών.
Von Hertzen Brothers setlist:
Brother
Gloria
Thy Will Be Done
Willing Victim
Freedom Fighter
Miracle
I Believe
Μετά από προσμονή των headliners που ξεπέρασε το μισάωρο, οι Pain of Salvation με φρέσκο το “Road Salt Two” και υπό την εισαγωγή “Road Salt Theme” εμφανίστηκαν στη σκηνή του Fuzz. Ο ξυπόλητος Gildenlöw, από την αρχή κι όλας δεν έκρυψε την καλή του διάθεση (αν δεν είχε καλή όποτε έρχονταν εδώ, αν μη τι άλλο θα το έκαναν σπανιότερα). Αναρωτήθηκα εξ’ αρχής για το αν του έκανε εντύπωση η μέτρια, για τα δεδομένα της μπάντας, προσέλευση.
Το πρώτο μισό, και κάτι, setlist τους ήταν αφιερωμένο στα “Road Salt” one και two με μόνη εξαίρεση το “Diffidentia” του “BE”. Αυτό και η συνέχεια ήταν κάτι που σίγουρα προκάλεσε εντύπωση, στο μεγαλύτερο μάλιστα μέρος των οπαδών των Σουηδών. “People Passing By”, “Fandago”, “No Way” και κλείσιμο με “Ashes”. Η αναμονή που ακολούθησε έδωσε την ευκαιρία σε δεκάδες άτομα να αναρωτηθούν για το πόσο μεγάλη τροπή θα έπαιρνε η βραδιά κατά το encore, ως προς τα τραγούδια φυσικά.
Η τροπή πάρθηκε. Αλλιώς, ποιος μπορεί να εξηγήσει, ή μάλλον να πει πως το περίμενε κι όλας, να παιχτεί μουσική με iPhone σε συναυλία των Pain of Salvation. Ακριβώς, αυτό μάλιστα συνέβει για περισσότερα από πέντε λεπτά. Κάποιος θα το ονομάζει jamάρισμα, κάτι παρέες στις πίσω σειρές του club θα προτιμούσαν να το αποκαλέσουν κωμωδία και ευκαιρία για δημιουργία “πρωτότυπων” jokes. Στην πραγματικότητα όμως είδαμε τα μέλη των POS να παίζουν μια τυχαία και ψυχρή συλλογή μελωδιών με τη συνοδεία ενός… iPhoner (;) και το νόημα να κάνει περίπατο.
Το κλείσιμο της βραδιάς με τα “Used” και “Hallelujah” ήταν καλό, αυτό που δεν ήταν καλό ήταν το σύνολο. Ok, έχουν έρθει και πριν από λιγότερο από ένα χρόνο κι αυτό τους επιτρέπει ένα πιο alternative setlist. Στη περίπτωση του απλά μέτριου τι λέμε;
Κατά τα άλλα, και σε γενικό επίπεδο, ο ήχος ήταν σίγουρα απ’ τους καλύτερους του venue για τους τελευταίους μήνες. Η ατμόσφαιρα κάτω απ’ τη σκηνή ήταν αρκετά παρεΐστικη με μπόλικη άνεση λόγω της έλλειψης της αναμενόμενης τρελής πολυκοσμίας. Δυστυχώς όμως η, έστω μικρή, απογοήτευση είχε ζωγραφιστεί στα πρόσωπα αρκετών ατόμων.
Pain of Salvation setlist:
Road Salt Theme
Softly She Cries
Diffidentia
Linoleum
1979
To The Shoreline
Conditioned
Kingdom Of Loss
People Passing By
Fandango
No Way
Ashes
encore
Jamming
Used
Hallelujah
Κείμενο: Παναγιώτης Πετρόπουλος
Photos: Ελένη Λιβεράκου
531 
