Η συνταγή της επιτυχίας είναι απλή. Αρχίζουμε, βρίσκοντας δυο παλικάρια που ξέρουν κιθάρα, και κάποιον που θα παίξει το μπάσο, έχουμε ένα drummer που το κατέχει το άθλημα γκαρίζουμε και στο μικρόφωνο με όποιο τρόπο να ‘ναι και ηχογραφούμε με την καλύτερη δυνατή παραγωγή (Αμερικάνικο ύφος κατά προτίμηση).
Συνεχίζουμε, ακούγοντας όλα τα album των As I Lay Dying, των August Burns Red και των Chimaira καμιά 300αριά φορές, βάζουμε στα κομμάτια όσα ποιο πολλά beat-downs χωράνε (και αν δεν χωράνε τα βάζουμε με το ζόρι), και δεν ξεχνάμε να τα συνοδεύουμε με τεχνικές μελωδίες. Ε, δε μπορεί, κάτι καλό θα βγει, κάποιος θα μας ακούσει και εμάς. Ή μήπως δεν είναι και τόσο απλά τα πράγματα.
Όλα αυτά με αφορμή το καινούργιο album των Texas in July, με τίτλο “One Reality”. Καλές οι σωστές παραγωγές, καλή και η τεχνική στην κιθάρα και στα drums, καλές και οι όποιες επιρροές και τα αμέτρητα “πορωτικά” beat-downs αλλά για να βγάλεις ένα καλό δίσκο δεν αρκούν αυτά. Χρειάζεται και αυτό που λέμε, έμπνευση.
Εξηγούμαι: Καταρχάς αν ψάχνετε για πρωτοτυπίες στο “One Reality” ατυχήσατε. Πέρα από αυτό όμως, στο νέο τους δίσκο, οι Texas in July εγκατέλειψαν όλα αυτά τα στοιχεία που είχαν στην προηγούμενη δουλεία τους και τους τοποθετούσαν σε μία καλύτερη θέση από την μάζα των metalcore συγκροτημάτων που ξεπηδάνε από παντού. Τα ενδιαφέροντα φωνητικά, το καλό δέσιμο μεταξύ των πολλών αλλαγών μέσα στα κομμάτια, οι έξυπνες μελωδίες και το αλά Mastodon/Meshuggah παίξιμο στα τύμπανα ΔΕΝ υπάρχουν πλέον στο “One Reality”. Τα φωνητικά είναι σαφώς πιο μονότονα, τα drums καθώς και τα κιθαριστικά solos/μελωδίες επίσης και οι πολλές αλλαγές περισσότερο κουράζουν παρά κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Στα αρνητικά να σημειώσω τους στίχους, που θα τους χαρακτήριζα επιηκώς παιδικούς, όχι τόσο για το περιεχόμενο τους αλλά κυρίως για την χωρίς δημιουργικότητα απλότητά τους (αυτά που λέγαμε για έμπνευση).
Σε γενικές γραμμές λοιπόν έχουμε ένα αδιάφορο album, που δεν καταφέρνει σε κανένα σημείο να ξεφύγει από την μετριότητα. Κλείνοντας να αναφέρω ότι η παραγωγή παραμένει σε υψηλά επίπεδα, και να επισημάνω τη σαφή διάθεση των Texas In July για περισσότερες μελωδίες και ατμόσφαιρα. Αν είστε fan της neo-metalcore σκηνής και θέλετε να ασχοληθείτε με τους Texas in July ακούστε καλύτερα τον προηγούμενο δίσκο τους και περιμένετε τον επόμενο.
602 
