Judge. Ένα όνομα που ακούγεται θρυλικό στα αυτιά κάθε hardcore fan που γνωρίζει έστω και λίγο την ιστορία της hardcore μουσικής.
Δημιουργημένοι στη Νέα Υόρκη το 1987 από μέλη των Youth of Today, οι Judge έγιναν άμεσα γνωστοί με το – πρωτοφανές για την εποχή – μεταλλικό hardcore τους. Ήταν όμως τα περίφημα βίαια live τους και η χωρίς προηγούμενο επιθετική straight edge στάση που κατέστησε τους Judge μπάντα-θρύλο, σε μια New York hardcore σκηνή που ήδη σόκαρε με μπάντες όπως οι Agnostic Front και οι Cro-Mags.
Από το 2013 η μπάντα έχει επανενωθεί (23 χρόνια μετά τη διάλυσή της!) και περιοδεύει σε όλα τα μήκη και κύματα όπου υπάρχει hardcore κοινό. Με πολύ περισσότερο positive attitude, οι Judge ακόμα φέρνουν το χαμό όπου και αν πάνε. Ε, λοιπόν, στις 28/9 ήρθε και η σειρά μας να τους δούμε επί ελληνικού εδάφους, σε μια χώρα που σπάνια βλέπουμε live τέτοιου βεληνεκούς (ευτυχώς για εμάς, φροντίζει η Hard Times για να βελτιώνεται η κατάσταση).
Το live άρχισε με τους Malignant, μια μπάντα πιτσιρικάδων που όμως παίζει ένα πολύ βαρύ και μεταλλικό beatdown hardcore, με πάνβαρες downtuned κιθάρες και κάποια μανιασμένα ξεσπάσματα ταχύτητας. Δυστυχώς βγήκαν γύρω στις 9:30, και ακόμα δεν υπήρχε στο χώρο αρκετός κόσμος για να τους δει.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμα, στις 10:15 ήρθε η σειρά των βετεράνων My Turn. Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι μια από τις ελάχιστες μπάντες στην Ελλάδα που τιμούν το παλιομοδίτικο hardcore σε ήχο και attitude (μαζί με τους Against All Odds, τους One Last Round και τους The Locals). Η άκρως πεπειραμένη μπάντα κατάφερε να “μπάσει” τον κόσμο στο Αν και να συσπειρώσει το κοινό στα έμπροσθεν. Ωραίο και θετικό attitude, άψογη σκηνική παρουσία, με τον παλαίμαχο Αποστόλη να δίνει το παρόν για μια ακόμη φορά ως ένας χαρισματικός frontman.
Μετά από μια μικρή αναμονή, ήταν σειρά να δούμε και τους Judge, οι οποίοι είχαν αρχίσει να περιφέρονται στο χώρο του Αν με το πιο ταπεινό και απλό attitude. Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία του John Porcell, ενός κιθαρίστα ορόσημου που έχει παίξει σε τόσες πολλές γνωστές μπάντες (Youth of Today, Violent Childern, Shelter, Project X, Bold, και φυσικά Judge). Με χαλαρό στιλ μπήκε στο χώρο και έστησε μόνος του τον εξοπλισμό του μέσα σε μόλις 2-3 λεπτά, και μετά πήρε θέση πίσω από τον ενισχυτή του περιμένοντας να αρχίσει το live.
Στις 11:10, η υπόλοιπη μπάντα ανέβηκε στη σκηνή, τα φώτα έσβησαν και μπήκε μια επική εισαγωγή που μας έβαλε σε κλίμα πόρωσης. Τελευταίος εμφανίστηκε ο περίφημος Mike Judge, ένας frontman τεράστιου όγκου τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που εξαφανίστηκε για 20 και βάλε χρόνια από τη hardcore σκηνή, για να ξεφύγει από το κλίμα βίας στο οποίο είχε συντελέσει και η μπάντα του.
Το live άρχισε με την σούπερ κλασική εισαγωγή του Take Me Away, με το μπάσο και τα ντραμς να σείουν το χώρο. Ο ήχος ήταν άψογος και η κιθάρα-ξυράφι του Porcell είχε το χαρακτηριστικό ήχο των Judge: βαρύς και μεταλλικός αλλά με πολύ crunch και αλητεία! Ο Mike παρέμεινε αμίλητος και εμβληματικός σε όλη τη διάρκεια του live, ενώ η γρυλιστή φωνή του ήταν ολόιδια με το lp που βγήκε 30 χρόνια πριν! Απίστευτο αν το σκεφτείς.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του -ενός και μοναδικού- δίσκου των Judge (με τίτλο Bringin’ it Down – αν δεν το έχεις πάρτο) είναι ότι έχει ιδιαίτερα πιασάρικα riff από την αρχή ως το τέλος, καθιστώντας όλα τα κομμάτια ιδανικά για live εκτελέσεις. Το μόνο πρόβλημα είναι πως στη συγκεκριμένη περίπτωση το κοινό δεν ήταν ούτε αρκετά μεγάλο σε μέγεθος, ούτε πραγματικά έτοιμο να τα σπάσει. Είδαμε μερικά moshpit, τίποτα όμως σε σχέση με αυτό που είδαμε πριν από λίγους μήνες στους Sick of it All (άλλη μια μπάντα που έφερε η Hard Times).
Οι Judge έπαιξαν ένα προς ένα όλα τα κομμάτια του δίσκου (συμπεριλαμβανομένης και της κλασικής διασκευής στο Warriors των Blitz), και το live έφτασε στο τέλος του γύρω στις 11:50. Μικρός αρκετά χρόνος για live, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στο hardcore μετράει πιο πολύ η ένταση και το συναίσθημα, που οι Judge όντως έβγαλαν, και όχι τόσο το μήκος διάρκειας μιας συναυλίας.
Όπως πάντα, αναμένουμε να δούμε και άλλα τέτοια live, με ακόμα καλύτερες προσελεύσεις κοινού, που είναι έτοιμο να μπει στο pit και να διασκεδάσει!
Φωτογραφίες : Χρήστος Λεμονής
628 
