Οι Tracer ίσως τελικά αποτελέσουν για το γράφοντα την έκπληξη της χρονιάς! Διαβάζοντας το δελτίο τύπου για το “Spaces In Between”, πίστευα πως θα ακούσω μια από τα ίδια. Δε φανταζόμουν όμως πως αυτά τα “ίδια” θα ήταν τόσο καλά δοσμένα, που θα με κέρδιζαν από την πρώτη κιόλας ακρόαση.
Το τρίο από την Αυστραλία, κατάφερε μέσα σε δώδεκα συνθέσεις να ισορροπήσει όλες τις stoner/ grudge επιρροές του και να κυκλοφορήσει ένα δίσκο που πολλές άλλες μπάντες του χώρου θα ζήλευαν. Άμα είσαι οπαδός των Kyuss, Audioslave και Queens of the Stone Age, η αγορά του “Spaces In Between” επιβάλλεται! Καταρχάς ο Michael Brown (κιθάρα, φωνητικά) αποδεικνύεται καλός μαθητής του Chris Cornell, χωρίς όμως να τον μιμείται, ενώ και τα τρία μέλη, εκτελεστικά, καθιστούν σαφές πως μεγάλωσαν με τις προαναφερθείσες μπάντες και δε θέλουν επ ουδενί να το κρύψουν. Ενδεικτικά να αναφέρω τα “Too Much”, “Push”, “Voice In the Rain”, “Save My Breath”, “All In My Head”, “Won’t Let It Die (Run Mary)” και το ομώνυμο, ως κομμάτια που κάλλιστα θα μπορούσαν να βρίσκονται μέσα στις κυκλοφορίες των παραπάνω “ηρώων” τους. Το σχήμα έχει πολύ μέλλον μπροστά του και οι fan του είδους μπορούν για λίγο καιρό να σταματήσουν να ασχολούνται με την αργοπορία των QOTSA ή τα μπλιμπλίκια του Cornell και να ανακαλύψουν τους Tracer. Το να περάσει ένα album σαν το “Spaces In Between” απαρατήρητο, είναι έγκλημα!