Η γοητεία που ασκεί το μουσικό κομμάτι της ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε rock και metal μουσικούς δεν είναι κάτι νέο, όπως έχουμε δει σε παραδείγματα όπως οι Om και Batushka, και από την έλξη του δεν γλύτωσε και ο Dylan Neil, μέλος των γνωστών περίεργων μαυρομέταλλων Botanist. Η διαφορά εδώ όμως είναι πως ο Neil δεν αποπειράθηκε να εκφράσει αυτό του το ενδιαφέρον μέσω μεταλλικών μονοπατιών αλλά ακολούθησε τον δρόμο της electronica, του trip hop και σε σημεία του εναλλακτικού rock.
‘Η τουλάχιστον αυτό ήταν το σχέδιο, γιατί ενώ το δελτίο τύπου και το artwork σε προϊδεάζουν για κάτι επιβλητικό και πνευματικό, η αλήθεια είναι πως το “Map of Lost Keys” δεν πολυφέρνει στο μυαλό τους ορθόδοξους θρησκευτικούς ύμνους και αρμονίες που υποτίθεται πως είναι η βασική επιρροή. Υπάρχουν μεν κάποια σημεία που τέτοια ψήγματα βγαίνουν στην επιφάνεια, κυρίως vocal harmonies (τα οποία σε αυτή την περίπτωση μου φέρνουν στο μυαλό περισσότερο Ρωμαϊκή Εκκλησία αλλά δεν είμαι και ειδικός), χωρίς να ξέρω το context όμως θα είχα περάσει το δεύτερο άλμπουμ των Thief σαν μια ακόμη τυπικά ευχάριστη electronica κυκλοφορία χωρίς συγκεκριμένο θέμα.
Κακή κυκλοφορία δεν είναι λοιπόν, ειδικά αν σας αρέσουν τα ποιο χαλαρωτικά βιομηχανικά μονοπάτια, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο πετυχαίνει τον στόχο του δημιουργού, να παίξει δηλαδή πάνω στην θρησκευτική και μυστικιστική ατμόσφαιρα. Μια ευκαιρία πάντως νομίζω την αξίζει.
615 
